«جهان به روایت ویزور»، روایت چند عکاس جوان و صاحب عنوان است از جهانی است که در آن زیسته و به عکاسی پرداخته اند.
هنرنیوز - رضا زراعتکار مقدم ؛ عکاس دوربین عکاسی از دهه ۶۰ در خانه ما وجود داشت، پدرم با عکاسی آنالوگ آشنایی داشت و من هم از حدود ۱۵ سالگی با همان دوربین «یاشیکا» که هنوز هم دارمش عکاسی آنالوگ را در حد مبتدی از پدرم آموختم.
دوره هنرستان دوستانم گرافیک و معماری می‌خواندند و درس عکاسی و کارآموزی داشتند، من هم در کنار آن‌ها مختصری از عکاسی یاد می‌گرفتم، تا سال ۱۳۹۰ که در فضای مجازی فیس‌بوک استاد عباس عرب زاده را پس از سالیانی پیدا کردم، (ایشان همسایه ما بودن و در زمان جنگ می‌دیدم که همیشه مشغول عکاسی و بعدها فیلم‌سازی بودند) و این آشنایی مجازی و دیدن عکس‌های ایشان باعث شد که عشق به عکاسی در من بیش از پیش رخنه کند. با راهنمایی استاد عرب‌زاده دوربین دیجیتالی تهیه کردم، و به مراتب از ایشان پرس و جوی برپایی کلاس‌های عکاسی را می‌کردم که در نهایت نیمه دوم سال ۱۳۹۳ در اولین دوره کلاس‌های آموزشگاه هنر هگمتانه شرکت کردم.
اما آشنایی من با هنر در سال ۱۳۷۴ از شعر و ادبیات شروع شد که موفقیتی در پی‌نداشت، سپس در سال ۱۳۷۶موسیقی و دف و تنبور که در هر دو نیز ناکام ماندم، اما عکاسی شاخه هنری بود که عشق و علاقه وافری در من شکل دا. از آنجاییکه عکاسی با نقاشی تفاوت دارد، و مردم نقاشی را باور نمی‌کنند ولی عکس را باور دارند، و نیز عكاس از واقعيت تخيل مي‌سازد، نقاش، مجسمه‌ساز و... از تخيل واقعيت مي‌سازد، و دلایلی این‌چنینی بهانه‌ای بود که من بیش‌تر به هنر عکاسی روی آورم، كار عكاس بسيار سخت است. عكاس بايد يك اثر هنري را بدون موسيقي بدون نقاشي و رنگ و بدون دستكاري‌هايي كه در هنرهاي ديگر اتفاق مي‌افتد،فقط و فقط در يك فريم هنر خود را نشان دهد، و این خود سخت‌ترین‌هاست.
آموزش آکادمیک بسیار کارآمدتر و پر ثمر‌تر است
در هر رسته و شاید در هر شاخه هنری آموختن تجربی امکان‌پذیر است، کتاب‌های بسیاری درباره عکاسی به چاپ رسیده و نیز تمامی اطلاعات حتی تکنیک‌های خاص عکاسی در فضای مجازی و نت قابل دسترسی و آموختن است، اما قطعاً آموزش آکادمیک بسیار کارآمدتر و پر ثمر‌تر است
البته ای نروزها بسیاری در امر آموزش عکاسی قدم برمی‌دارند و متاسفانه هر موضوع و تکنیکی که خود اشتباه آموخته‌اند را با اشتباهی فراتر به دیگران انتقال می‌دهند و باز هم متاسفانه نتیجه این می‌شود که در محافلی یا در فضای مجازی می‌شنویم که عکاس‌ها بی‌سواد هستند که البته قسمتی ازین سخن درست است؛ پس انتخاب آموزشگاه و انتخاب استاد عکاسی هم در امر پیشرفت و یادگیری اصولی بسیار تاثیرگذار است، به همان دلیل که ذکر کردم اینروزها همه آموزشگاه تاسیس می کنند و خود را استاد می‌نامند؛ الفباي هنر عكاسي را از سال ١٣٩٣ در مدرسه هنر هگمتانه و در كلاس‌هاي استاد صادق ميري آموختم، و حضور در مدرسه هنر هگمتانه و سيراب شدن از علم و دانش هنري و عكاسي استاد عرب زاده و آموختن و آشنا شدن با هنر بیش از بیست نفر از استادان برتر عکاسی ایران طي گذر پروسه‌اي چهار ساله به من كمك كرد كه بهتر و بيشتر در عكاسي رشد كنم، هرچند كه هنوز و همچنان هنرجويي هستم تشنه جوياي هنر ناب .
