به گزارش خبرنگار سینمایی هنرنیوز در این نشست خبری ، مجری برنامه خطاب به طالب زاده گفت: اگر پایان فیلم به شکل دیگری انتخاب می شد آیا فیلم این تاثیری را که الان داشت احساس می شد؟ یا به عبارت دیگر، آیا این فیلم ساخته نشده بود برای اینکه به این پایان برسد؟ و طالب زاده به عنوان منتقد جلسه با تایید این مطلب یاد آور شد: به نظر می رسد که تمام بازیها و فهم و درک بازیگر و کارگردانی به این طرف رفته که تماشاگر شاهد همین پایان غم انگیز فیلم باشد که در فیلم وجود دارد. من هنگامی که در پایان فیلم، صحنه برف را دیدم آرام شدم. یعنی خیلی حیرت انگیز بود. صحنه داخل کانتینر که یک مرتبه سیاه می شود حس هولناکی به آدم دست می دهد اما هنگامی که صحنه برف را دیدم متوجه شدم که کارگردان خوب صحنه ای را انتخاب کرده است. کنتراست از داخل که سیاه است به بیرون که برف می آید مرا آرام کرد. اگرچه پایان این فیلم غم انگیز و تلخ است اما درست است. این صحنه تکاندهنده است و هر کجای دنیا که این فیلم را نشان دهید یک تاثیر وضعی برای آدمها خواهد داشت و در ایران می تواند یک تغییر سیاست نسبت به اقلیت افغانها ایجاد کند.
اگر این فیلم در تلویزیون و در یک زمان خوبی پخش شود متوجه خواهید شد که چقدر می تواند تاثیرگذار باشد.

قصه فیلم واقعی است

تهیه کننده این فیلم در مورد این که آیا قصه این فیلم برگرفته از واقعیت بوده است تصریح کرد: در دوران نجیب الله که دوران کمونیستی افغانستان بود. من قصه ای را در سال ۸۳ که به افغانستان سفر کرده بودم در یک هفته نامه خواندم به نام «عشق در کانتینر» که برای دو نفر چنین اتفاقی افتاده است. من این قصه را برای برادرم تعریف کردم تا اینکه بلاخره این قصه به فیلمنامه تبدیل شد.

این فیلم تحت تاثیرفیلم «باران» مجیدی نیست

جمشید محمودی در پاسخ به این سوال که آیا فیلم شما تحت تاثیر فیلم «باران» ساخته آقای مجید مجیدی نبوده است گفت: من این فیلم را دیدم وفیلمی قابل احترامی است ولی تحت تاثیر این فیلم نبودم چرا که فکر می کنم فیلم باران خیلی عریان تر و بی پرده تر به سراغ عشق و مهاجرت رفته و احساس می کنم که نگاه آقای مجیدی در فیلم باران شاعرانه تر است.

کارگردان فیلم «چند مترمکعب عشق» درمورد انتخاب نام فیلم هم اضافه کرد: نام فیلم برگرفته از همان کانتینر و مکان محدودی است که بین عشق دو نفر وجود دارد.

«چند متر مکعب عشق» نا امید کننده نیست

کارگردان فیلم درمورد اینکه چرا فیلم شما اینقدر چرک وکثیف و فضای ناامید کننده ای دارد تاکید کرد: من به هیچ عنوان این موارد را قبول ندارم در حالی که فیلم دارای بستری است که ما حرفهای خیلی تلخ و سیاهی را مطرح کنیم اما ما در این فیلم سکانس هایی از شادی در میان مردم را می بینیم. وقتی که نیمی ازیک فیلم در مورد عشق است آیا می تواند این فیلم یک فیلم نا امید کننده وتلخ باشد؟

طالب زاده از محمودی پرسید شما می خواستید یک فیلمی بسازید که یک شوک وارد کند و سیلی به گوش کسانی بزند که خودشان را در مورد مهاجرین به خواب زدند یا اینکه می خواستید یک فیلم عشقی بسازید. کارگردان «چند مترمکعب عشق» پاسخ داد: ماجرای اصلی که مایل بودم در فیلم حاکم شود ماجرای «عاشقانه» فیلم بود و «مهاجرت» فقط دلیلی بود تا اینکه عبدالسلام با ازدواج دخترش با یک فرد ایرانی موافقت نکند. ولی اینکه توانسته است از بقیه فیلم ها، بیشتر تاثیربگذارد و مخاطب را به گفتگو بکشاند شاید به دلیل نگاه صادقانه فیلم باشد. ما در این فیلم، خیلی تلاش نکردیم افغانی ها را مظلوم نشان دهیم چون لحظه های دیگری از آنان در فیلم دیده می شود اما از سوی دیگر هم ، افغانی ها را مثل برخی از فیلم ها، خیلی سیاه و بذهکار نشان ندادیم.

فیلم با همه خوبی هایش، روند یک نواختی دارد

مجری و کارشناس جلسه گفت: این فیلم با همه خوبی هایش اما یک اشکال عمده دارد و آن هم این است که فیلم روند یک نواختی دارد و من تصور می کنم فیلم فقط بر مدار یک رابطه عاشقانه می چرخد و همه آدمهای این فیلم در همین راستا تعریف می شوند که یا کمک کننده به این عشق هستند یا دشمن لذا معتقدم آدم های فیلم، هیچ هویت دیگری ندارند و این امر خیلی فیلم را یکنواخت می کند.

محمودی در پاسخ به این سوال تاکید کرد: عبدالسلام در حالی که مانع رسیدن این عشق است اما کُل مسائل اجتماعی و مهاجرت را بر دوش دارد. ولی اینکه در این فیلم می شد شاهد اتفاقات دیگری باشیم را رد نمی کنم و آن را به حساب تجربه اول من بگذارید. شاید در قصه بعدی این اشکالات را نداشته باشم.

این فیلم را باید «سیاستمداران» ببینند

طالب زاده گفت: هرگاه فیلمی شعار ندهد و ادعا هم نداشته باشد ولی کاملا تکنیک درستی داشته باشد آن فیلم یک اثر موفقی است. لذا معتقدم این فیلم را باید سیاستمداران ببینند. این درحالی است که براساس این فیلم می شود یک مستند خوبی تولید کرد یعنی بخش هایی از فیلم را نشان بدهیم و آنگاه مصاحبه هایی با مسئولین داشته باشیم. معتقدم قوانین مهاجرت ما به سال ۱۹۱۷ برمی گردد. واقعا برخی از قوانین ما عتیقه است! این فیلم شعار نمی دهد اما ازسوی دیگر، همه شعارها هم در آن وجود دارد. این موضوع آدم را به وجد می آورد.

در انتهاي نشست عبدالمطهر محمدخانی، رئیس فرهنگسرای انقلاب اسلامی از سوی باشگاه فیلم این فرهنگ سرا از كارگردان و عوامل فيلم تقدیر کرد و ميهمانان تابلوی یادبود پنجاهمین و یکمین نشست باشگاه فیلم فرهنگسرا را امضا كردند و با جمعی از مخاطبان این نشست عکس یادگاری گرفتند.

در حاشیه این مراسم از علاقمندان برای عضويت در باشگاه فيلم فرهنگسراي انقلاب اسلامي ثبت نام به عمل آمد تا پس از این برنامه در جریان اخبار و برنامه های این باشگاه باشند.

همچنین باشگاه کتاب این فرهنگسرا در میز عضویت خود، کتاب «آه با شین» که در نشست بعدی این باشگاه نقد می شود را با تخفیف ۵۰ درصد به مخاطبان ارائه کرد.

لازم به ذکر است برای اطلاع بیشتر از فعالیت های این فرهنگسرا می توانید به نشانی enghelab.farhangsara.ir مراجعه کنید.