به گزارش خبرنگار هنرنیوز در مراسم رونمایی از کتاب « آشپزی کُره ای با چاشنی شعر» پونه ندایی سفیر حسن نیت کُره در ایران و ناشر کتاب« آشپزی کُره ای با چاشنی شعر» گفت: بیش از هزار سال از زمانی که جاده ابریشم نخستین عامل برقراری ارتباط بین دو سرزمین باستانی ایران و کُره می گذرد. بازرگانان بین دو سرزمین عامل انتقال اشیای هنری بودند. اکنون آبگینه های ایرانی در موزه ملی سئول موجود است. بیش از نیم قرن از پیوند دیپلماتیک بین این دو کشور می گذرد.

وی ادامه داد: پیشینه پیوندهای فرهنگی بین ایران و کُره شاید بیش ۱۰ سال قدمت نداشته باشد. اما همزمان با رشد فزاینده موج کُره ای در صنعت سینما، انیمیشن و موسیقی پاپ ، مخاطبان ایرانی هم جزو بینندگان و شنوندگان مشتاق هنر و فرهنگ کُره قرار گرفتند و در این بین حرکتهای فردی راه را برای برقراری گفتمان بین دو کشور گشوده است. برخی از اساتید کُره ای ، ادبیات کلاسیک و معاصر ایرانی را به زبان کُره ای ترجمه و در کُره منتشر کردند مثل حافظ، خیام ، فروغ و هدایت.

سفیر حُسن نیت کُره در ایران یاد آور شد: چند سال قبل نمایشگاه شکوه پارسی در سئول یک میلیون نفر بازدید کننده داشت و فیلم هایی از مجید مجیدی و عباس کیارستمی از اقبال عالی برخوردار شدند. استقبال از فیلم «رنگ خدا» نشان داد که مخاطبان کُره ای شیفته فیلم های معناگرای ایرانی هستند اما جای ادبیات معاصر ایران همچنان در کتابفروشی های کُره ای خالی است.

ناشر کتاب « آشپزی کُره ای با چاشنی شعر» یاد آور شد: از آنجایی که ادبیات کُره در ایران ناشناخته بود نشر اَمرود این افتخار را داشت که داوطلبانه آثاری از ادبیات و فرهنگ کُره را به زبان فارسی منتشر کند و تا کنون ۱۳ کتاب کُره ای در این انتشارات منتشر شده است.

پونه ندایی با اشاره به کتاب «آشپزی کُره ای با چاشنی شعر» گفت: این کتاب در برگیرنده ۷۰ شعر از شاعران مختلف کُره ای است که همه آنان با موضوع غذا سروده شده است. این کتاب نه فقط یک کتاب عکس زیبای غذای کُره ای است بلکه تجلی احساس شاعران و یادآوری مهربانی مادرانی است که باعشق و محبت برای فرزندان و خانواده خود غذا می پزند.

وی در خاتمه خبر داد که کتاب دیگری با نام « آداب کُره ای چای» به زبان فارسی منتشر شده است.
به گزارش خبرنگار هنرنیوز در این مراسم همچنین خانم «چوی این هوا » مترجم این کتاب هم اظهار داشت: از طریق غذا می توانیم به فرهنگ کشورها پی ببریم. در این کتاب ، شاعرانی که شعر سرودند از طریق شعر روش طبغ غذاها را هم به تصویر کشیدند و دیدگاه شخصی خودشان را در غالب شعر بیان کردند. در این کتاب نام غذاهای متعددی آمده است که نام این غذاها برای اولین بار در ایران مطرح شده است.

وی ادامه داد: یک ضرب المثل کُره ای می گوید «شنیدن کی بُود مانند دیدن» اما من به طنز می گویم «شنیدن کی بُود مانند خوردن غذا» و در این کتاب نویسنده از زوایای مختلف غذا صحبت می کند اگر چه شاید این سخنان نتواند بیانگر طعم واقعی غذاها باشد اما خواننده می تواند حسی نسبت به آن غذا پیدا کند. من به عنوان مترجم این کتاب، بسیار سعی کردم تا بتوانم مفهوم شعرها را به درستی انتقال دهم.