هادی عامل هاشمی در گفتگو با هنرنیوز؛
بعید می دانم مدیران نقدهای ما را نشنوند!
هادی عامل هاشمی گفت: ما هنرمندان ول کن مدیران نیستیم به قدری به آن‌ها سر می‌زنم و نظرات خود را با آن‌ها در میان می‌گذاریم و یا آنقدر با رسانه‌ها گفتگو می‌کنیم که بالاخره آن‌ها صدای ما را می‌شنوند هنرمندان در این مسیر از متلک، نقد و مشاوره دریغ نمی‌کنند.
تاريخ : سه شنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۳ ساعت ۱۳:۴۰
هادی عامل هاشمی در پاسخ به سوال خبرنگار تئاتر هنرنیوز مبنی بر اینکه تغییرات مدیریتی در عرصه تئاتر را چگونه ارزیابی می‌کنید گفت: خط تولید مکانیزه‌ای در تئاتر وجود ندارد که مثلاً اگر مدیری تغییر پیدا کرد مدیریت بعدی با همان شیوه به کار خود ادامه دهد. مدیر جدید برنامه ریزی و سلیقه جدید خود را وارد بدنه تئاتر می‌کند. در عرصه مدیریت با انسان که دارای اندیشه است سر و کار داریم که هر کدام از این افراد نگاه خاص خودشان را دارند. به هیچ عنوان با توجه به تغییرات مدیریتی که در طی این مدت در عرصه فرهنگی به خصوص تئاتر صورت گرفته است نمی‌خواهم وارد فضای نقد فردی بشوم اما یک مسئله که از هر چیزی مهم‌تر است و باید به آن اشاره کرد این است که تئاتر با تغییرات زود به زود مدیریتی لطمه خواهد دید. نگاه سلیقه‌ای و شخصی افراد یک طرف از آن مهم‌تر عدم ثبات در بخش مدیریتی است. این اتفاقات روند هنرمندان در تئاتر را دشوار می‌کند تا یک مدیری می‌آید با فضای موجود آشنایی پیدا کند باید تغیر کند و صندلی‌اش را به فرد دیگری با تفکر متفاوتی بسپارد این نقصان باید در تئاتر برطرف شود. چزی که از مدیران با چنین شرایطی به وجود می‌آید بدهی‌هایی است که برای هم باقی می‌گذارند در نهایت مدیران باید بدهکاری های یکدیگر را تسویه کنند.
او در مورد این که هنرمندان به سمت نمایش هایی می روند که خیلی هزینه بر نباشد گفت: اگر دقت کنید در می‌یابید که نمایش‌هایی که به روی صحنه می‌روند روز به روز کوچک‌تر می‌شوند و تهیه کنندگان و کارگردانان به سمتی حرکت می‌کنند که با کمترین لوازم موجود کار کنند. در نهایت باید به آن‌ها هم حق داد که برای دریافت هزینه های شان که باید به آن برسند در اجرا کمی به فکر گیشه باشند. متاسفانه این روز‌ها شاهد نمایش‌هایی هستیم که یا نویسنده در متن ملاحظات مادی را انجام می‌دهد و یا کارگردان در زمان ساخت نمایش از لباس ودکور و هر آن چیزی که می‌شود حذف مکرد دریغ نمی‌کند تا بتواند نمایش خود را به روی صحنه بببرد البته با کمترین هزینه موجود و از آنطرف بازیگرانی را می‌آورند که شاید بتوانند گیشه را پر رونق کنند و بازگشت خوبی به لحاظ مادی داشته باشند.
کارگردان نمایش «مضحکه دزد‌ها» با بیان این که شعار مشترکدر تئاتر به ما کمک می کند گفت: باید قبول کرد که ما زیر ساخت اصولی و کلی در این عرصه نداریم باید این گونه عنوان کنم که متاسفانه حتی یک شعار مشترک هم در تئاتر نداریم. مثلاً در دهه گذشته چه شعاری را پیش گرفتیم یا هم اکنون شعار ما در تئاتر چیست؟! اگر هم شعاری داشتیم مدام تغییر کرده یا بر اساس آن برنامه ریزی صورت نگرفته و در برخی موارد هم به دلیل فراموشی کمرنگ شده است شعار «تئاتر برای همه» یکی از همین موارد است. یک شعار مشترک می‌تواند برنامه ریزی مدیران فرهنگی را بسیار به هم نزیک کند که در صورت تغییرات پی در پی تئاتر خیلی دچار تحول به یکباره نشود.
هاشمی با اشاره به اینکه تغییرات باید از جزییات شروع شود گفت: نکته دیگری که باید به آن اشاره کنم تغییرات در یک امر کلی است که خیلی نمی‌تواند تاثیر گذار باشد برای رسیدن به این موضوع حتماً باید به جزییات پرداخت. به نظرم دوستان متوجه نیستند و همان روال مدیریتی کلی خود را انجام می‌دهند. وقعاً چرا مدیران متوجه چنین موضوعی نشده‌اند؟!
وی در پاسخ به این پرسش که آیا دلیل این ناهماهنگی بین مدیران و هنرمندان این نیست که آن‌ها خیلی از احوال هنرمندان و خواسته‌های آن‌ها بی‌خبر هستند گفت: اتفاقاً مدیران با هنرمندان هم نشین هستند و از احوالات و روند کاری آن‌ها مطلع هستند. اگر راحت بخواهم بگویم این است که در حقیقت ما هنرمندان ول کن مدیران نیستیم به قدری به آن‌ها سر می‌زنم و نظرات خود را با آن‌ها در میان می‌گذاریم و یا آنقدر با رسانه‌ها گفتگو می‌کنیم که بالاخره آن‌ها صدای ما را می‌شنوند هنرمندان در این مسیر از متلک، نقد و مشاوره دریغ نمی‌کنند. در چنین شرایطی باید گفت امکان ندارد که مدیری از احوال هنرمندان اطلاعی نداشته باشد پس مدیران با هنرمندان هم نشین هستند اما نبایدفراموش کرد که مدیران ما نیز در بسیاری از موارد دستشان بسته است و حوزه اختیاراتشان اجازه نمی‌دهد بسیاری از تصمیم گیری‌ها توسط شخص آن‌ها انجام شود.
هاشمی با اشاره به اینکه حرف نهایی را معاونت هنری در تئاتر می‌زند گفت: در طی این چند سال اخیر مدیران مرکز هنرهای نمایشی باید زیر نظر معاونت هنری کار می‌کردند اگر معاونت هنری چیزی را می‌خواست باید همان اتفاق می‌افتاد اگر مدیری بر خلاف نظر آن‌ها حرفی می‌زد قطعاً آن فرد دیگر در سر جایش باقی نمی‌ماند. ناماهنگی به کجا رسیده است که در بد‌ترین و مهم‌ترین شرایط زمانی مدیر مرکز هنرهای نمایشی تغیر می‌کند و دبیر جشنواره جابه جا می‌شود اتفاقات ناخوشایندی برای پوستر جشنواره‌ای می‌افتد که بین المللی است. و در لحظات آخر ساعت اختتامیه نیز تغییر کرد و همه چیز با این اتفاق تکمیل شد. در این شرایط زمانی که پیامک تغییر ساعت اختتامیه را دیدم آخرین لبخند را به جشنواره زدم و تلفن همراه خود را در جیبم گذاشتم.
