به گزارش هنرنیوز ،انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس از آن دسته از نهادهایی است که می تواند در تولید آثار استراتژیک سینمای ایران سرآمد و شاخص باشد اما در چند سال اخیر بنا به دلایلی بسیاری از هنرمندان از این انجمن گله مند و بر این باور هستند که این نهاد نتوانسته انتظارات آنها را برآورده کند. برهمین اساس با حسین صابری که از ۱۱ دی ماه مدیرعامل جدید انجمن شده است گفتگویی داشتیم تا درباره برنامه های جدید انجمن و چگونگی رفع نخوت از انجمن و رسیدن به پویایی، شفاف تر شدن روند اعطای تسهیلات به افراد برای ساخت پروژهای سینمایی، برنامه های آتی و ... صحبت کند.
شرح بیشتر از این گفتگو را در زیر بخوانید:
*از زمانی که به عنوان مدیرعامل انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس منصوب شده اید برنامه هایتان را اعلام نکرده اید در حالی که به نظر می رسد مهم ترین اولویت انجمن در حال حاضر رسیدن به برنامه ای مدون و شفاف است. لطفا توضیحی درباره برنامه هایتان ارایه بدهید و اینکه قرار است چه روندی را در انجمن طی کنید؟
اَهمِ تلاشم بر شفاف سازی، مشارکت با مجموعه ها و افراد حقوقی و حقیقی در جریان تولید موفق، توجه ویژه به نسل جوان و در عین حال با دانش و پُرتوان خواهد بود-انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس میراث هنرمندان و مدیرانی است که در جریان سینمای انقلاب تلاش های بسیار کرده اند؛ از دوران اوج انجمن گرفته تا دوره هایی که شاید عملکرد مورد قبول و رضایت بخشی ارایه نشده است. بنده نیز ضمن احترام به پیشکسوتان و پیشینیان این انجمن در پی تکمیل عملکرد و زحمات آن عزیزان حرکت خواهم کرد.
اَهمِ تلاشم بر شفاف سازی، مشارکت با مجموعه ها و افراد حقوقی و حقیقی در جریان تولید موفق، توجه ویژه به نسل جوان و در عین حال با دانش و پُرتوان خواهد بود.
همانطور که در خبرها ملاحظه کرده اید ما فراخوان بزرگ «چهل سال چهل فیلم» را در سطح ملی اعلام کرده ایم و در تلاش برای دریافت فیلمنامه هایی هستیم تا از میان آنها چهل اثر را برگزیده و به مرحله تولید برسانیم. در این مسیر نیز جامعه هدفمان بیشتر جوانان نسل سوم انقلاب هستند که روزهای پیروزی انقلاب و نیز دفاع مقدس را ندیده اند.
*به نظر می رسد در این سال ها انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس به نوعی اعتبار خود را از دست داده است و هنرمندان، درست یا غلط از این انجمن ناراضی هستند. در این زمینه و در جهت اعتلای اعتبار انجمن چه اقدامی را می خواهید انجام دهید؟
-موافق با این نظر نیستم. دوران ضعف و قوت در هر مجموعه ای وجود دارد و این لطمه ای به ارزش و اعتبار انجمن که جایگاه شهیدان والامقام و یادگاران دوران حماسه دیروز و مقاومت امروز است، نمی زند. نارضایتی خصلت هنرمند است چراکه هنرمند باید مطالبه گر باشد.
تلاش ما در مجموعه انجمن ایجاد بستری برای همدلی و همفکری با هنرمندان است برای مثال ما به طور شفاف و روشن در جریان فراخوان «چهل سال چهل فیلم» با اعلام سایت و ارایه کد رهگیری به صاحبان آثار، شرایط حضور و تولید در انجمن را برای هر آن کس که شایسته تر است، ایجاد خواهیم کرد. ما در این روند حتی از هیات کارشناسی و داوری شناور استفاده می کنیم که سلیقه ای و محدود عمل نشود.
دوران ضعف و قوت در هر مجموعه ای وجود دارد و این لطمه ای به ارزش و اعتبار انجمن که جایگاه شهیدان والامقام و یادگاران دوران حماسه دیروز و مقاومت امروز است، نمی زند. نارضایتی خصلت هنرمند است چراکه هنرمند باید مطالبه گر باشد*تولیدات سینمایی ارگانی اغلب کم کیفیت هستند. شما در این باره چه برنامه ای دارید تا برخی انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس را به عنوان عابربانک نبینند که بیایند پولی بگیرند و بروند و اثری بی کیفیت و ضعیف ارایه کنند.
-بی کیفیت بودن تولیدات ارگان ها را به طور مطلق قبول ندارم چراکه خودم در این نهادها فعالیت داشته و شاهد بسیاری از موفقیت ها نیز بوده ام. حوزه هنری چه در تولید آثار سینمایی و چه تربیت نیروی انسانی هنرمند از تاثیرگذاران سینما بعد از پیروزی انقلاب بوده است. سازمان اوج در عمر کوتاه خود با نگاه به جذب و جلب رضایت مخاطب در عرصه سینمای دفاع مقدس و مقاومت حیاتی نو به فعالیت های فرهنگی و هنری داده است.
ما در انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس نیز در پروژه «چهل سال چهل فیلم» هدفمان مبنی بر مشارکت در تولید خواهد بود. اینطور نخواهد بود که پول بدهیم و بدون نظارت، اثری ضعیف تحویل بگیریم و بایگانی کنیم. ما در این باره و در جریان تولید آثار، درصدی از هزینه تولید را متوجه تهیه کننده یا کارگردان و ... به عنوان شریک پروژه خواهیم کرد. در این صورت هم تیم مدیریت و هم تیم تولید هدفی مشخص را دنبال خواهند کرد و آن ارایه و تولید اثری موفق است.
*همه کشورها نسبت به تولیدات استراتژیک خود اهتمام ویژه ای دارد اما چرا تولیدات استراتژیک سینمای ما کم تعداد و البته در بسیاری از موارد بی کیفیت است؟ به نظر می رسد که در این روند بیشتر شعار داده می شود و در عمل، تولیدات رها می شوند.
-عمده مدیران، به ویژه مدیران فرهنگی عمر مدیریتی شان کوتاه است؛ حال به هر دلیل بماند، هرچند که این خود آفت است. با رفتن مدیر، تولیدات بلاتکلیف می ماند عموماً هم مدیر جدید که می آید تمایلی به تکمیل پروژه های مدیر قبلی ندارد. بنابراین ابزاری می شود برای ناکارآمد نشان دادن عملکرد مدیر قبلی و به طور معمول مدیر جدید هم همان روند را به نوعی پیش می برد تا اینکه نوبت به بعدی می رسد و ... از همین رو اگر خالق اثر خودش شریک و سهامدار در تولید باشد دیگر متکی و قایل به یک مدیر نخواهد بود و به خاطر خودش هم که شده کار را تا نتیجه نهایی پیگیری می کند. همچنین به دلیل سهمی که در پروژه دارد تمام تلاش و توان خود را به کار می گیرد تا اثری مطلوب و قابل قبول ارایه کند. خود این مبنایی می شود برای تولید اثری ماندگار. مگر می شود هنر را از هنرمند منفک کرد؟ بدین ترتیب اگر مدیر هم عوض شود یا به هر دلیلی ضعیف عمل کند، خود هنرمند در پی مطالبه گری از حقوق خود با تولید اثری موفق دفاع می کند و آن را تا انتها دنبال می کند.
*انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس و بسیاری از ارگان های دیگر بعد از ساخت فیلم، برنامه موفق و هدفمندی برای اکران ندارند و فیلم را رها می کنند. شما در انجمن فکری برای این موضوع کرده اید؟
-مقوله پخش نیز احتیاج به هم اندیشی و همفکری زیربنایی دارد. شتاب تولید فیلم از ساخت و ساز سالن سینما پیشی گرفته است. به طور حتم این آثار نیز مخاطبان خود را دارد اما مخاطب به دنبال دیدن اثری خوب و موفق است و ما در این زمینه باید تلاش مضاعف کنیم. دلیل موفقیت بخش خصوصی این است که جامعه شناسی درستی دارد و از همان ابتدا روی فیلمنامه هزینه می کند که اگر فیلمنامه درست باشد ۷۰ درصد کار درست است و حتماً خروجی آن قابل قبول خواهد بود. حالا باید به دنبال یک هنرمند خلاق برای تولید رفت. فیلم را خلاقیت می سازد نه پول.
کار از جایی آسیب می بیند که نهادی دولتی از بیت المال هزینه می کند بدون آنکه برنامه ای مدون و مشخص داشته باشدکار از جایی آسیب می بیند که نهادی دولتی از بیت المال هزینه می کند بدون آنکه برنامه ای مدون و مشخص داشته باشد! این روند اشتباه نباید تکرار شود که ارگان و نهادی پول بدهد و فیلم تحویل بگیرد. اثر خوب زمانی تولید می شود که تولیدکننده خود شریک و درگیر پروژه شود و در این صورت فیلم در اکران هم رها نمی شود و بی نتیجه نمی ماند.
مخاطب که برای رفتن به سینما و دیدن فیلم وقت ارزشمند خود را صرف می کند انتظار دارد با اثری خوب و مطلوب مواجه شود و این حق مسلم او است.
ما باید با تولید فیلم خوب به مخاطب احترام بگذاریم البته باید به فکر ساخت سالن نمایش با ظرفیت های مختلف نیز بود. متاسفانه همچنان بسیاری شهرستان و شهرهای فاقد سینما وجود دارد که ارگان ها و نهادهای درگیر تولیدات سینمایی می توانند در آن نقاط سالن های کوچک بسازند و ضمن انجام حرکتی فرهنگی آثار تولیدی خود را نیز در آنها نمایش دهند.
مهر
