فرهاد گلی تهیه کننده سینما و تلویزیون در گفتگو با خبرنگار تلویزیونی هنرنیوز در خصوص مشکلات و ضعف عمده فیلمهای ویدئویی در شبکه نمایش و تلویزیون اظهار داشت: به نظرم مشکلاتی که امروز در بخش تله فیلمهای تلویزیونی ویژه شبکه نمایش خانگی وجود دارد ناشی از این است که متاسفانه هر کسی از راه رسیده وارد کار تهیه فیلم ویدئویی برای تلویزیون ویا شبکه نمایش خانگی شده است که این اصلا خوب نیست.
وی افزود: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلاکی به عنوان گلوگاه اصلی باید به افراد بدون تجربه در خصوص ساخت یا تهیه فیلمهای ویدئویی برای شبکه نمایش خانگی مجوز و پروانه ساخت صادر نکند و از آدمهای باتجربه در این خصوص استفاده شود تا شاهد افت کیفی فیلمها در بخش شبکه نمایش خانگی نباشیم. به عنوان مثال آدمهایی که در پست مدیریتی فلان شرکت یا نهاد بودهاند با مهیا کردن یک سرمایه وارد کار تهیه کنندگی میشوند و معلوم است که این گونه افراد تجربه لازم را نخواهند داشت وصرفا با استفاده از سرمایه وارد این حرفه میشوند.
گلی اضافه کرد: افراد بیتجربه پولدار در بدو ورودشان به تهیه کنندگی برای تلویزیون یا شبکه نمایش خانگی به دلیل آشنا نبودن با یک سری اصول اولیه فیلم سازی یا تهیه کنندگی، از یک سری آفراد بیتجربه در مقام کارگردان یا نویسنده وحتی بازیگری استفاده کردند وباعث شدند که سطح کیفی آثار افت کند وهیچ فرقی هم بین تهیه فیلم ویدئویی برای شبکه نمایش خانگی یا تلویزیون وجود ندارد.
وی تصریح کرد: فیلم ویدئویی که برای شبکه نمایش خانگی تولید وساخته میشود بعدا توسط تهیه کننده اثر به تلویزیون فروخته میشود ودوباره از تلویزیون برای مخاطب عامی به نمایش در میآید، بنابراین امکان دارد یک فیلم در هر دوی این رسانهها هم تلویزیون و هم شبکه نمایش خانگی پخش شود ونمی توان فرقی بین این دو متصور بود.
تهیه کننده مجموعه تلویزیون «بیدارباش» در خصوص کلیشه شدن برخی از سوژهها در تلویزیون برای ساخت تله فیلم و سریال تیز تاکید کرد: به نظرم این روزها مخاطب ایرانی آثار تلویزیون واقعا از تماشای سریالها و تله فیلمهای کلیشهای ضعیف وتکراری خسته شده است و باید سازمان صدا وسیما سیاستهای خود را در خصوص ساخت سریالهای تلویزیونی تغییر دهد و امروز بحث حضور جدی شبکههای ماهوارهای مطرح است که به شدت در حال رقابت با آثار ما هستند. بنابراین باید به سمت ساخت آثار با کیفیت حرکت کنیم وهمه باید در این خصوص همکاری کنند. نمیتواند بدون هماری صدا وسیما و یا خود هنرمندان این اتفاق بیافتد. همه باید در جهت بالا رفتن کیفیت آثار نمایشی سیما تلاش کنند.
وی ابرازداشت: در خصوص نبود سوژه یا کیفیت پایین آثار در تلویزیون هیچ بهانهای به نظرم قابل قبول نیست چرا که امروز و در طول روز هزاران سوژه مناسب و خوب برای ساخت سریال و فیلم وجود دارد وصدا و سیما به عنوان تهیه کنندهای اصلی میتواند با کمک فیلمنامه نویسان وکارگردانان دست به خلق آنها بزند. هر چند اکثر این سوژههای ناب و متفاوت برای سریال سازی و فیلم به صدا وسیما ارائه میشود اما به دلیل محدودیتهایی و خطوط قرمزی که وجود دارد اجازه پرداخت به آنها داده نمیشود واین سوژه از بین میروند و دوباره فیلمنامه نویسان، تهیه کنندگان وکارگردانان ما مجبور میشوند باز هم به سراغ موضوعات امتحان پس داده و کلیشهای بروند و به نوعی خود را تکرار کنند.
گلی عنوان داشت: در تلویزیون متاسفانه یک سری موضوعات محدود را فقط میتوانی کار کنی وجای پرداختن به موضوعات جذاب، به روز وهم خوان با معضلات و مشکلات جامعه خالی است وباید مدیران سیما آزادی بیشتری به تولید کنندگان مجموعههای تلویزیونی بدهند تا آنها بتوانند سریالهای باکیفیت تری را برای مخاطب بسازند. چون امروز دیگر نمیتوان با هر سریال سطحی و ضعیفی مخاطب را پای تلویزیون نشاند وانتظار داشت که پیگیر قسمتهای مختلف یک سریال کلیشهای باشد.
وی ادامه داد: امروز مخاطب با هوش سیما به دلیل دسترسی به انواع واقسام شبکههای ماهوارهای، آثار را با یکدیگر مقایسه میکند وهر اثری که بتواند او را به لحاظ قصه، مضمون وساختار جذب کند، به تماشای آن مینشیند و اگر آثار ما از شبکههای ماهوارهای ضعیف باشند مخاطب بدون شک جذب آن کارها میشود و نتیجه هم این میشود که به تلویزیون خودمان پشت کرده و فقط سریالها و فیلمها خارجی میبیند. چون احساس میکند که در آثار وطنی حرف جدیدی برای گفتن باقی نمانده و هرچه بوده است قبلا توسط سریالها و فیلمهای مختلف زده شده است.
گلی تاکید کرد: محدودیتهای بیهوده در تلویزیون برای ساخت سریالها و فیلم باید از بین برود و به هنرمندان اطمینان شود و اگر این اطمینان وجود نداشته باشد حاصل کار چندان برای مخاطب خوش آینده نخواهد بود. به عنوان مثال ما طرحی را برای ساخت یک سریال داشتیم که شورای صدا وسیما آن را تصویب کرد و وقتی این طرح به معاونت سیما رفت، بلافاصله آن را رد کردند. چون احساس کردند سوژه آن لب مرزی است. بنابراین اگر یک مقدار محدودیتها کمتر شود، تهیه کنندگان هم میتوانند بهتر به سمت ساخت آثار جذاب و مخاطب پسند بروند.