مونا فرجاد در گفتگو با هنرنیوز در ارتباط با بحث آموزش هنر در دوران کودکی گفت: متاسفانه تعداد فیلم نامه نویسان خوبی که در عرصه سینما و تلویزیون فعالیت می‌کنند بسیار کم است. ما زمان کافی برای پرورش نویسندگان خوب نگذاشته‌ایم. هنر را باید از سن پایین در مدارس به بچه‌ها تدریس کرد که متاسفانه این کار خیلی درست و اصولی انجام نمی‌شود مثلاً در بحث انشا نویسی که در کلاس‌های درس وجود دارد و نیازی هم به امکانات آن چنانی ندارد خیلی توجه نمی‌شود تا بچه‌ها با نویسندگی آشنا شوند.

وی در ادامه افزود: متاسفانه روش تربیتی به گونه‌ای است که بچه‌ها از‌‌ همان کودکی باید به فکر معاش و در آوردن پول باشند، به گونه‌ای که پدر و مادر ذهن بچه را از‌‌ همان دوران کودکی به این سمت می‌برند که تو باید یا دکتر بشوی یا مهندس و یا حتی خلبان و متاسفانه والدین خیلی کودک را تشویق نمی‌کنند که به سمت هنر گرایش پیدا کند حتی آنها او را از این موضوع باز می‌دارند. وقتی آموزش و پرورش درستی وجود نداشته باشد در نتیجه تعدا استعداد‌هایی که می‌توان کشف کرد کم می‌شود.

فرجاد با اشاره به اینکه در سال‌های اخیر تعداد نویسندگان خانم زیاد شده است گفت: خوشبختانه در سال‌های اخیر تعداد نویسندگان خانم بیشتر شده است و این موضوع را از متن‌هایی که به من پیشنهاد شده است متوجه شده ام چون تعداد قابل توجهی از نویسندگانش خانم هستند. من فکر می‌کنم خانم‌ها در جامعه ما مظلوم هستند و محدودیت‌هایی دارند که این در پرداخت شخصیت‌های داستانی فیلم نامه‌ها نیز تاثیر گذاشته است و قصه فیلم‌ها بیشتر حول محور آقایان نوشته می‌شود.

وی در ادامه افزود: البته در جامعه ما یک سری خط قرمز در حوزه نوشتن وجود دارد که دست نویسندگان را می‌بندد و در این شرایط نویسندگان ماهر هستند که می‌توانند با ظرافت از خط قرمز‌ها عبور کنند اما تعداد این نویسندگان بسیار کم است ما به نویسنده‌هایی مانند محسن طنابنده نیاز داریم که این مرز‌ها را به خوبی می‌شناسند و به درستی از آن‌ها عبور می‌کنند.

این هنرمند در ادامه گفت: معضل دیگری که وجود دارد این است که برخی دوستان دچار خود سانسوری می‌شوند. گاهی اوقات در مسئله ای هیچ خط قرمزی وجود ندارد اما این نویسنده و کارگردان هستند که از ترس اینکه مبادا مشکلی پیش بیاید بسیاری از مسائل را در کار حذف می‌کنند. من بار‌ها در سر کار بوده‌ام و دیده‌ام که مثلاً صدا و سیما با فلان مسئله مشکلی ندارد و این تهیه کننده و کارگردان هستند که سخت گیری بیش از حدی را اعمال می‌کنند.

بازیگر مجموعه «ساختمان پزشکان» در باره معضل بازیگران زن میانسال این گونه اظهار نظر کرد: بازیگران زن سینما و تلویزیون ما از سن چهل به بعد دچار بحران می‌شوند. چون از آن سن به بعد دیگر نقش خاصی برای این بازیگران وجود ندارد و اصولاً نوشته هم نمی‌شود. این بازیگران از این سن به بعد در فیلم‌ها تبدیل می‌شوند به زنان خانه دارد و مادران فرزندانی که در فیلم حضور دارند و داستانهای فیلم نامه‌های ما به گونه نیست که درامش به دوش این بازیگران باشد. بنده که خودم در سن جوانی هستم به شدت با نقش‌های تکراری روبرو می‌شوم که اصلاً دوست ندارم آن‌ها را بازی کنم چون خسته شدم از بس در این فیلم‌ها چایی بردم و آوردم کاراکتر‌های پیشنهادی به بازیگران زن در بیشتر مواقع در پیش برد داستان نقش ندارد.

وی در ادامه درباره بی‌سوادی در این عرصه گفت: تهاجم فرهنگی از بی‌سوادی شروع می‌شود البته این مسئله که می‌گویم عمومیت ندارد ما اگر سواد و دانش کافی داشته باشیم باید متوجه شویم که قبل از هرچیزی مخاطبانمان را حفظ کنیم بی‌سوادی باعث تن پروری می‌شود و نویسنده بی‌سواد هم به سراغ آسان‌ترین مسائل و دم دستی‌ترین آن‌ها می‌رود. نویسنده ما اگر با سواد باشد و داستان‌های زیبا و جذابی را پیدا کند قطعاً بیننده پای برنامه‌های ما خواهد نشست مردم همیشه وقتی با برنامه‌های خوب که از تلویزیون پخش شده است روبرو می‌شوند هیچ وقت به سراغ شبکه‌های ماهواره نمی‌روند در این شرایط آن‌ها همیشه تلویزیون را ترجیه داده‌اند.

فرجاد در باره جوان‌هایی که یک شبه راه صد ساله را در این حرفه طی می‌کنند گفت: در ابتدا جوان تر‌ها باید هنر را بشناسند در زمینه بازیگری هم باید تکنیک‌ها را فرا بگیرند و هم به صورت اجرایی توان اجرای آن‌ها را داشته باشند و پله‌های آموزش را آرام آرام طی کنند تا به خواسته خودشان برسند.

این هنرمند در ادامه افزود: یک شب وارد شدن شاید آسان باشد اما دیگر ماندنی در کار نخواهد بود آن‌ها در یک مقطعی دوام خواهند آورد این مقطع ممکن است یک گذرگاه ده ساله باشد اما در ‌‌نهایت به ماندگاری نخواهند رسید. فاطمه معتمد آریا و گلاب آدینه جزو بازیگرانی هستند که من خودم دوست دارم همانند آن‌ها باشم بازیگران این چنینی پیشینه درخشانی دارند آن‌ها ممارست داشتند و این می‌تواند برای جوان‌ها الگو باشد آن‌ها سال‌ها تئا‌تر کار کردند. خوب معلوم است که باید با دیگران تفاوت داشته باشند.

این هنرمند ارتباط با نگاه جوان‌هایی که به دلیل پول و ظواهر وارد این عرصه می‌شوند گفت: ابتدا باید گفت که این نگاه نادرستی است. اگر کسی بخواهد به خاطر پول وارد این حرفه بشود باید بداند که ازهمین ابتدا بازنده این میدان است چون عده انگشت شماری هستند که در آمد خوبی دارند تازه آن‌ها هم کامل به حق و حقوقشان نمی‌رسند در ‌‌نهایت اصلاً مشخص نیست که فرد در کدام طبقه از بازیگری قرار می‌گیرد و قرار است کسب درآمد کند.

وی در ادامه افزود: کسی که به این حرفه وابستگی مالی داشته باشد در ‌‌نهایت مجبور است که تن به هر کاری بدهد شکم گشنه کار خوب و بد را نمی‌شناسد. اینکه می‌گویند هنر عشق است کاملاً درست است چون نباید نگاه مادی به هنر داشت. اینجا هالیوود نیست که صنعت فیلم مان جهانی باشد و فیلم‌های ما هم جهانی بفروشند پس از لحاظ مالی نمی‌توانیم خودمان را با آن‌ها مقایسه کنیم.

گفتنی است مونا فرجاد به همراه مارال فرجاد و رحیم نوروزی قرار است که در بهمن ماه یک نمایش نامه خوانی را انجام دهند.

هنر نیوز