با توجه به اینکه چند روزی است از جشنواره می‌گذردبا دیدن فیلم‌ها احساس نمی‌کنید فیلم‌‌هایمان در این دوره محافظه کار شده‌اند و نسل جدید علاقه‌مند به نقد باصراحت از معضلات نیست؟

نمی‌توان این موضوع را به همه فیلم سازان تامین داد در صورتی که باید طی یک بررسی درست به این نتیجه رسید. آن‌هایی هم که به این سمت رفته‌اند شاید راه کارش را نمی‌دانند. فیلم سازان و فیلم نامه نویس‌ها بهتر می‌تواننددر این مورد نظرات تخصصی تری بدهند اما اگر به سمتی برویم که سینما تاثیر گذاری خودش را در جامعه از دست بدهد اتفاق خوبی برای فرهنگ مان نخواهد افتاد.

مدیران فرهنگی به اتفاق قبل از جشنوارهخ احساس خرسندی می‌کردند از اینکه در این دوره فیلم حاشیه ساز و جنجالی وجود ندارد آیا این نوع نگاه سینماگر را به سمتی نمی برد که از نقد اجتماع پرهیز کند؟

من به حرف مدیران کاری ندارم. در سینما نمی‌خواهیم جنجال درست کنیم و فکر هم نمی‌کنم کسی پیدا شود تا با فیلمسازی جنجال درست کند و مسائل حاشیه‌ای که به نفع فیلمش را نیست در مسیر کاری خود قرار دهد. سینما باید جایی برای نقد‌های سنجیده باشد و فیلم ساز باید درد جامعه را بشناسد و آنچه را که وجود دارد به صورت صادقانه تحویل جامعه دهد. سینما باید جلو‌تر از مردم حرکت کند در صورتی که ما از مردم جامعه‌مان عقب‌تر هستیم بای تلاش مضاعفی کنیم تا از مردم جامعه عقب نماینم. نقد سازنده می‌تواند با رعایت اصول و قواعد سینمایی به جایگاهی خود برگردد. شخصاً با به وجود آوردن جنجال در سینما توسط فیلم مخالف هستم قرار نیست در سینما با فیلم‌‌هایمان همدیگر را بکشیم. رسالت و وظیفه سینما مشخص است. به قدری حاشیه وارد این عرصه شده است که کار اصلی سینما فراموش شده این مسیر و کارهایی بی‌ارتباط با موضوع هنر دردی از ما هنرمندان و جامعه دوا نمی‌کند. نقد صادقانه از سینما دور شده است.

آیا تا به این لحظه فیلمهای جشنوارهرا مرتباً دیدید نظرتان چیست؟

فیلم‌ها را توانسته‌ام تاحدود زیادی ببینم بهتر نظر نهایی را بعد از دیدن تمام فیلم‌ها دهم. امیدوارم در انتهای جشنواره شاهد اتفاقات بهتری در سینما باشیم که به نسبت سال‌های چند گام رو به جلو حرکت کنیم.

فکر می‌کنید بعد از گذشت سه دهه از برگزاری جشنواه فیلم فجر این فستیوال توانسته جایگاه خودش را بیابد و نشان دهد که هدف از برگزاری‌اش چیست؟

جشنواره فیلم فجر تنها محفلی است که هنرمندان و فعالین سینما را کنار هم جمع می‌کند. یعنی تنها مرکز جشن سینمایی که تقریباً برای همه اهمیت بسیار زیادی دارد فجر است که باید با برنامه ریزی درست از این دوره همی بهترین بهره را ببریم تا مدیران فرهنگی با عقایدو سلایق مختلف دوستان سینمایی آشنا شوند و همچنین برعکس هنرمندان هم در این مسیر توجه بیشتری به سیاست گذاری‌های مدیران داشته باشند تا با شناخت درست از یکدیگر بتوانیم برای فرهنگ این سرزمین قدم‌های مثبتی برداریم. در واقع متاسفانه غیر از این جشنواره شرایط دیگری برای این دوره همی عظیم وجود ندارد که دل مانرا به آن نیز خوش کنیم پس بهتر است از همین اندک فضا ‌‌نهایت استفاده را ببریم.

در حقیقت فکرمی کنید جشنواره نیاز به تحول بزرگتری دارد؟

اگر بیتعارف بخواهم نظردهم باید بگویم جشنواهفیلم فجر به یک روال یکنواخت رسیده است. شاید یک دبیر با تجربه با جسارت خوب بتواند جشنوارهرا از یکنواختی در بیاورد و بیش از پیش سینماگران از جایگاه جشنواره فجر و هدف آن مطلع شوند. یک بازنگری درست می‌تواند در تحولی عظیم به این جشنواره کمک بسیار زیادی کند.

تا به این لحظه یکی از بهترین فیلم‌هایی که مورد پسند منتقدان و اصحاب رسانه بوده است «چهارشنبه ۱۹ ادیبهشت» بوده اما نقش شما کوتاه بود چطور قبول کردید در این نقش بازی کنید؟

به هیچ عنوان بار‌ها عنوان کردم که برای ساخت فیلم سینمایی «چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت» یک عده رفیقو دوست دلسوز کنار هم جمع شدند تا اینفیلم ساخته شود. وقتی بازیگر شاهد این است که گروهی قرار است فیلمی بسازند که دغدغه اصلی شان ساخت یک فیلم خوب و دارای چهارچوب است و توانایی تحقق بخشیدن آن را نیز دارند علاقه‌مند می‌شود با آن‌ها همکاری کند. برای اینکه این هدف تحقق بخشد خیلی دیگر اهمیت ندارد در کدام بخش قرار است به چه میزان خدمت رسانی صورت بگیرد.

به عنوان بازیگری که در مقابل کاراکتر اصلی جلال آشتیانی با بازی امیر آقایی قرار می‌گرفتید ایا شخصاً به وی حق می‌دادید برای کمک کردن به مردم هر چند ناخواسته جنجال درست کند؟

به جلال آشتیانی حق نمی‌دهم تا کار خیری را که می‌خواهد انجام دهد به یک شو تبدیل کند. یکی از دلایلی که قبول کردم این نقش را بازی کنم به همین دلیل بود که دیدگاه بنده با دیدگاه کاراکتر بسیار به هم نزدیک بود. از طرفی نیت و خیر جلال آشتیانی بسیار قابل تقدیر است و می‌توان آن رادرک کرد.

هنر نیوز