دومین اثر ثبت ملی طبیعی کشور؛
باداب سورت با تراکتور، زباله و چشمه‌های خشک به استقبال گردشگران می‌رود!
24 شهريور 1391 ساعت 12:57
در حالی از باداب سورت به عنوان دومین اثر ثبت ملی طبیعی کشور و منطقه نمونه گردشگری یاد می‌شود که نبود جاده‌ی مناسب، سرویس بهداشتی، انبوه زباله و رفتن انواع خودروها به روی حوضچه ها تا چند صباحی دیگر چیزی از این چشمه‌های زیبای طبیعی باقی نخواهد گذاشت.
به گزارش هنرنیوز؛ چشمه‌های باداب سورت یکی از شاهکارهای طبیعی ایران هستند که پس از دماوند دومین اثر طبیعی ملی ایران بشمار می‌آیند. این چشمه‌ها در محدوده‌ی خوش آب و هوا و خنک استان مازندران قرار گرفته‌اند. از لحاظ پیاده‌روی و خودرو دسترسی به آن اما و اگرهایی دارد. همچنین در روستای هم جوار این چشمه‌ها امکانات اقامتی وجود هست.
گفته می‌شود آب آن خاصیت درمانی داشته و برای دردهای کمر و پا و امراض پوستی مناسب است و به همین دلیل مراجعه کنندگان زیادی دارد که از نقاط مختلف کشور به اینجا سفر می‌کنند.
چشمه‌های باداب سورت املاح زیادی مثل نمک دارد و در زمستان یخ نمی‌زند. هیچ جانوری هم در آن زندگی نمی‌کند. بواسطه جریان آب و رسوباتی که دارد پله پله و آبشار مانند حوضچه‌های را تشکیل داده که رنگ خاصی مایل به نارنجی دارد و موقع طلوع و غروب خورشید و تابش اشعه‌های آن بر چشمه‌ها مناظر بی‌نظیری را بوجود می‌آورد.
قرار بوده این منطقه نمونه گردشگری به عنوان دهکده سلامت مجتمع‌های آب درمانی داشته باشد و از مراکز اقامتی، هتل ۵ ستاره، VIP و تشریفات بهره بگیرد. اما یک بحث راجع به مالکیت این چشمه‌ها وجود دارد و این که تا پیش از تبدیل شدن به منطقه نمونه گردشگری مالکیت آن زیر مجموعه دولت شاخه منابع طبیعی بوده است اما این که چرا این امکانات برای آن مهیا نشده و از آن حفاظت نمی‌شود و با خیل گردشگران هر کس هر گونه که صلاح می‌داند رفتار می‌کند، بحثی است قابل پیگیری که نشان از اختلافات همیشگی منابع طبیعی و میراث فرهنگی دارد.
از سویی برای رسیدن به چشمه‌ها باید جاده را پیاده‌روی کرد که شاید خیلی از افراد این توان را نداشته باشند از این رو مسیر را با تراکتور طی می‌کنند. و تراکتورها اصطلاحاً نقش گردشگر بر را دارند.هر چند تجربه‌ای مهیج است اما تراکتور مثل خودروهای دیگر کمک نداشته و نرم نیست و در هر چاله‌ای شما را بالا برده و محکم به کف می‌کوبد.
جالب اینجاست که بردن گردشگران با تراکتور یکی از منابع درآمد اهالی این منطقه شده است. برای هر نفر ۵۰۰ تومان وقتی مسافر کم و تعداد تراکتور بیشتر است و نفری ۱۰۰۰ تومان وقتی این نسبت برعکس است. پیاده نیم ساعت و با تراکتور تقریباً ۱۵ دقیقه‌ای به چشمه‌ها می‌رسید اما متأسفانه این تراکتورها هنگام پیاده کردن مسافر گاهی از روی همین چشمه‌ها و قسمت‌های آبشار عبور می‌کنند. از سویی گردشگرانی که آنجا می‌آیند زباله‌هایشان را همانجا کنار چشمه‌ها رها می‌کنند.هر چند دو سطل زباله آنجا تعبیه شده اما کفایت نمی‌کند و کنار سطل تنها چیزی که دیده می‌شود زباله است و داخل آن معمولاً خالی بود و اینها مناظر زشتی را در منطقه بوجود می‌آورد.
و از همه مهتر شکستن گسل‌ها و حوضچه‌ها توسط مردم است. آنها به راحتی با کفش و ماشین داخل حوضچه های کوچک می‌روند. کمی آنسو‌تر حوضچه‌های خشک شده کاملاً مشهود است.
میلاد عالی‌شاه یکی از راهنمایان تور محلی می‌گوید حداقل در هفته سه تور به این منطقه وارد می‌شود اما بیشتر افراد به صورت شخصی می‌آیند. و بیشترین حجم مسافر از شهر تهران و پس از آن مازندران است.
او به وضعیت نامناسب جاده اشاره می‌کند و معتقد است حداقل تا صد متری چشمه‌ها باید جاده دسترسی وجود داشته باشد و پارکینگی برای خودروها تعبیه شود چرا که تعداد برخی از این افراد بیمارند و برای آب درمانی به این چشمه‌ها می‌آیند که این افراد پیاده نمی‌توانند خود را به چشمه‌ها برسانند.
عالی‌شاه این نکته را متذکر می‌شود که به دلیل یخ نزدن این چشمه‌ها در زمستان باداب سورت در همه‌ی فصول سال میزبان گردشگران است تا آنجا که زمستان سال گذشته ۳۰ تور از منطقه بازدید کرده‌اند.
او از نبود سرویس بهداشتی به شدت گلایه دارد و اظهار می‌کند: باید دور چشمه‌ها را فنس یا حصاری کشید که مردم با کفش داخل این حوضچه‌ها نروند. واقعاً جای تأسف دارد که گردشگران با خودرو روی حوضچه‌ها می‌روند. چشمه‌ای که هر یک سانتی‌متر آن ۱۰۰ الی ۲۰۰ سال طول کشیده تشکیل شود خیلی راحت گردشگر با بردن ماشین آن را تخریب می‌کند که این تخریب کاملاً محسوس است و به جرأت می توان گفت شاید تا چند سال دیگر اثری از این چشمه‌ها نباشد.
این راهنمای تور از ارائه طرح‌هایی توسط دهداری و میراث فرهنگی استان خبر می‌دهد که قرار است اجرایی شود چرا که اعتبار و بودجه‌ای برای این منطقه نمونه گردشگری تصویب شده که بر اساس آن می‌خواهند جاده را مرمت و سرویس بهداشتی احداث و دور چشمه‌ها را فنس کشی کنند.اما کی قرار است این برنامه‌ها اجرایی شود خدا می‌داند.
یکی از منابع درآمدی اهالی همین چشمه‌هاست تا آنجا که مش غلامعلی ۶۵ ساله پس از پایان کار روزانه یا در ایام تعطیل با بردن مسافران از طریق تراکتور امرار معاش می‌کند. اما آیا کسی به او می‌گوید با گذر از حوضچه‌ها و تخریب آنها منبع درآمدش را از دست می‌دهد؟!
آیا اهالی محلی از سوی دهیاری و یا میراث فرهنگی آموزش‌های لازم را برای حفظ این چشمه‌ها و توصیه به سایر مردم جهت حفظ این طبیعت خدادادی دیده‌اند؟ عالی‌شاه پاسخ می‌دهد که هنوز چنین اتفاقی نیفتاده است.
و من به یاد سخنان مسوولان گردشگری و محیط زیست درباره توسعه ی پایدار گردشگری می افتم و این که براستی برای همین تعداد گردشگر و طبیعت گرد چه برنامه ای داریم . آقایان مسوول 5/2 نیم میلیون طبیعتگرد پیشکش لطفا فکری به حال باداب سورت دومین اثر ثبت ملی طبیعی ایران بکنید.
مریم اطیابی
کد خبر: 46164
آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdcay6ny.49nii15kk4.html
هنر نیوز
http://www.honarnews.com