هنر نیوز - در سوگ حسین - نسخه قابل چاپ

تو مکن تهدیدم از کشتن که من
تشنه ی زارم به خون خویشتن

عاشقان را هر زمانی مردنی است
مردن عشاق خود یک نوع نیست

او دو صد جان دارد از نور خدا
وان دو صد را می کند هر دم فدا

اقتلونی اقتلونی یا سقا
ان فی قتلی حیاه فی حیاه

با سلام به حضار محترم. در این عاشورای حسینی بنده بیمار بودم ولی بر ذمه خود دیدم که دراین مجلس روحانی شرکت کنم و درک محضر دانشمندان و فرهیختگان اینجا، خصوصا جناب آقای دکتر سعیدی کیاسری و آقای آیینه وند و دیگر عزیزان برایم مغتنم بود. به حق عرض می کنم؛ سالار شهیدان امام حسین (ع) یک مظلوم به معنای متعالی آن است که در هیچ عبارت و واژه ای نمی گنجد و دریغا . ما بزرگداشت شهادت و عاشورای حسینی را باید حتما اقامه کنیم اما چگونه؟ که حرمت را نگاه داریم چنانکه هست . چنانکه بوده است. برخی از حرفهای ما هرچند قدری از آن بزرگوار نمی کاهد اما معرف عدم معرفت ماست.
غزلی هست به صورت استشفا ، توسلی است به امام حسین که اشارتی به بیماری خودم کردم. این آخرین اثرم است. مصدع می شوم. عذر می خواهم از این همه تصدیع.

تا ز آزادگی و عشق نشان خواهد بود
نام تو زیور تاریخ و جهان خواهد بود

رسم بیداد ستیزی و عدالت طلبی
نقش با خون تو بر لوح زمان خواهد بود

تربت پاک تو ای خون خدا تا به ابد
زیر سجاده خونین جگران خواهد بود

در تو ای آینه ی جلوه ی اسماء و صفات
ذات مطلق که نهان است عیان خواهد بود

راز عشق تو معماست که از دیده ی ابر
در پس پرده ی اسرار نهان خواهد بود

تویی آن نادره مضمون که نگنجد در لفظ
وصف معنای تو برتر ز بیان خواهد بود

تو حسینی که ز خونت گل توحید شکفت
لاجرم قبله تو هر دو جهان خواهدبود

خون تو آب حیات است که در طی قرون
در دل بستر تاریخ روان خواهد بود

خالق عشق به میلاد تو بر خود بالید
گفت با مهر من این ماه قران خواهد بود

سرورا این تن رنجور به دوش دل من
گر زیادی نکند بار گران خواهد بود

هر که آمد به پناه تو برست از آفاق
چون ز توقیع تو با خط امان خواهد بود

گو برانند طبیبان طبیعت ز برم
تربت پاک تو ام جوهر جان خواهد بود

نیست از مرگ مرا بیم چه در وقت رحیل
دم به دم نام تو ام ورد زبان خواهد بود

چشم ماندم که ز شوق تو نهم سر به لحد
تا دل صبح قیامت نگران خواهد بود