هنر نیوز - تنبور نزدیك ترین ساز ایرانی به سازهای غربی ست

تنبور نزدیك ترین ساز ایرانی به سازهای غربی ست

آهنگساز و نوازنده آلبوم موسیقایی به مناسبت انتشار آلبوم موسیقایی «نوایی دیگر» كه چندی پیش از سوی مركز موسیقی حوزه هنری وارد بازار موسیقی شده در یادداشتی از انگیزه های خود برای تولید این آلبوم موسیقایی گفت.

تنبور از لحاظ فواصل و پرده بندی نزدیك ترین ساز ایرانی به سازهای غربی است . از این نظر كه پرده بندی آن به صورت پرده و نیم پرده است . با این تفاوت كه هیچ كدام از دستانهای تنبور به طور كامل منطبق بر تعدیل شده باخ نبوده و حدود یك تا ۳۰ سنت موسیقایی در فواصل متفاوت اختلاف دارد .

این اختلاف در این اثر كه با ساز پیانو براساس گام معتدل و تنبور براساس موسیقی و فواصل مخصوص خود اجرا شده اند بیشتر به صورت عاملی جهت ایجاد حجم مناسب نمود پیدا كرده است . این حالت در موسیقی ایرانی و به طور كلی در موسیقی شرقی كه نوازندگان پرده بندی و فواصل را براساس حس شنیداری شخصی خود تنظیم می كنند معمولاه به چشم می خورد .

روند ملودیك و ریتمیك و اوزان به كار رفته جهت اهنگسازی این اثر بر اساس موسیق كهن تنبور و نقاط مشترك بین این موسیقی با دیگر موسیقی ها مانند ردیف دستگاهی و موسیقی هورامی است كه به نظر من بیشترین اشتراك را با موسیقی تنبور دارند . هارمونی این اثر در تمامی بخش ها از دل قطعات برآمده و از نظر فضا تاكید بر نوعی فضای مدال متناسب با موسیقی تنبور دارد .

در هارمونی از بخش هایی اندك از هارمونی تیرس استفاده شده ولی عمدتا از نوعی هارمونی كوارتال به این صورت كه عنصر دوم آكورد فاصله دوم كوچك یا دوم بزرگ با پایه اكورد را تشكیل می دهد و عنصر سوم به صورت فاصله پنجم است كه در قسمت های مختلف به صورت ملودیك تغییر كرده و باعث تشكیل یك خط كنتر شده است .

ایده تنبور و پیانو از سال ۸۷ زمانی كه با دوست هنرمندم جناب آقای مهدی رفعتی آشنا شدن شروع شد . پس از تمرین ها و تحقیقاتی پیرامون بافت و ریتم های گوناگون و فواصلی كه مناسب این نوع موسیقی باشد كم كم به نقاط مشترك مورد نظر دست پیدا كردیم و " نوایی دیگر " كه حاصل تجربه ای جدید از تلفیق ساز تنبور با همراهی پیانو یكی به عنوان آكومپانیمان و دیگری ملودی تولید شد.

امید است كه توانسته باشیم گامی جهت ارتقا فرهنگ و هنر سرزمین خود برداشته باشیم . در پایان از استاد تقی ضرابی به خاطر راهنمای بی دریغشان ، از انتشارات سروه تنبور و جناب آقای رضا مهدوی به خاطر زحماتی كه برای انتشار این اثر كشیدند متشكر و سپاسگذارم .

حیدركاكی