عسگرپور: لقمه‌ي آماده دهان مخاطب نگذاشتيم
21 شهريور 1389 ساعت 16:41
نشست خبري سريال «جراحت» با حضور كارگردان، تهيه‌كننده، نويسنده و دوتن از بازيگران اين مجموعه مناسبتي، صبح امروز(21 شهريور ماه) برگزار شد و سازندگان سريال ماه رمضان شبكه سه به پرسش‌هاي خبرنگاران پاسخ گفتند.
به گزارش هنر نیوز به نقل از ايسنا، محمدمهدي عسگرپور در ابتداي اين نشست خبري گفت: اولين نكته‌اي كه در مورد «جراحت» برايم جذاب بود، فيلمنامه‌ي اين سريال بود. در وهله‌ي اول متوجه شدم كه از فيلمنامه خوشم آمده و به راحتي نمي‌توانم آن را كنار بگذارم؛ به علاوه موضوع فيلمنامه به پديده‌اي اشاره مي‌كند كه مساله‌ي امروز، ديروز و همه روزهاي ماست.
عسگرپور در اين نشست خاطرنشان كرد: برايم جالب بود كه چگونه آدم‌هايي كه كنار هم با شيريني زندگي مي‌كنند، ممكن است به مشكل بربخورند و چگونه مي‌توانند اين مساله را حل كنند. در برخي فيلم‌ها مشكل براي اين طراحي مي‌شود كه به راحتي حل شود، اما در «جراحت» معضلاتي نشان داده مي‌شد كه رنگ و بوي اجتماعي دارد و اين ويژگي من را به ساخت سريال ترغيب كرد.
حضور مداوم نويسنده در جريان تصويربرداري
كارگردان «جراحت» به حضور مداوم نويسنده در جريان تصويربرداري اشاره و تاكيد كرد: سعيد نعمت‌الله حضور پررنگي در پشت صحنه داشت. ما يك تعامل جدي، حرفهاي و دوست‌داشتني با يكديگر داشتيم. حتي در روزهايي كه نعمت‌الله فكر مي‌كرد نبايد سرصحنه باشد، ما از او خواهش مي‌كرديم كه با حضور خود انرژي مضاعفي به ما منتقل كند. من در كارهاي قبلي خود به استثناي يك كار كه كدورت كمي با نويسنده به وجود آمد، رابطه‌ي خوبي با نويسندگان داشته‌ام و هميشه معتقدم اگر تغييري در متن به وجود مي‌آيد، بايد توسط نويسنده و با تعامل با او صورت گيرد.
وي در عين حال گفت: در پايان تمام مجموعه‌هاي تلويزيوني، مسؤوليت كار برعهده‌ي كارگردان است؛ اما من سعي كردم از تمام توان نويسنده استفاده كنم. گرچه من و سعيد نعمت‌اله نظرات يكديگر را مي‌شنيديم، هيچ‌گاه مشكل جدي و جر و بحث با هم نداشتيم.
«جراحت» 6 تا 7 ماه زمان لازم داشت
عسگرپور در پاسخ به اين پرسش كه مناسبتي‌بودن مجموعه «جراحت» چه تاثيري بر كيفيت آن داشته‌است؟ گفت: كارهاي مناسبتي شتاب و مشكلات خاص خود را دارد؛ من در گذشته نيز با سريال‌هايي مثل «روح‌الله» كه به مناسبت دهه‌ي فجر ساخته شد و يا «گل‌هاي گرمسيري» كه قرار بود در ماه رمضان پخش شود، كارهاي مناسبتي را تجربه كرده بودم. گرچه «جراحت» نسبت به ساير مجموعه‌هاي ماه رمضان به صورت نسبي مشكلات كمتر و زمان بيشتري داشتيم.
او با اعلام اينكه به طور ميانگين هر روز هفت دقيقه فيلم مفيد مي‌گرفتيم، اظهار كرد: از ابتدا فكر مي‌كردم روزانه بايد 3 يا 4 دقيقه كار مفيد داشته باشم. با اين حال برخي سريال‌هاي ماه رمضان روزانه 20 دقيقه توليد مفيد داشتند. سريالي مثل «جراحت» در حالت طبيعي 6 تا 7 ماه زمان لازم داشت، ولي ما پنج ماه و نيم صرف توليد «جراحت» كرديم. در اين سرعت متوسط رو به بالا، امكان تكرار برخي صحنه‌ها براي ما فراهم نبود. جلسات دورخواني را از يك و نيم تا دوماه قبل از تصويربرداري شروع كرديم. فيلمنامه توسط بازيگران دورخواني و اگر لازم بود، تصحيح مي‌شد. من هم سعي مي‌كردم در اين فاصله، زاويه‌هاي مناسب دوربين را پيدا كنم. به همين دليل در جريان تصويربرداري سرعت خوبي داشتيم و تقريبا همه مي‌دانستند چه وظايفي دارند.
تاكيد بر نپختگي عمومي بازيگران جوان
اين كارگردان سينما و تلويزيون درباره انتخاب بازيگران سريال «جراحت» تصريح كرد: انتخاب بازيگر سختي خاص دارد؛ وقتي سريال‌ها و فيلم‌هاي زيادي ساخته مي‌شوند و به خصوص چند سريال تاريخي در حال ساخت باشند و تعداد زيادي از بازيگران را درگير كنند، انتخاب بازيگر به سختي صورت مي‌گيرد. خوشبختانه ما در اين كار به همان انتخاب‌هاي اوليه رسيديم.
وي ادامه داد: در مورد شخصيت‌هاي «امير حافظ» و «اكرم» دوست داشتم از بازيگراني استفاده كنيم كه مردم هنوز آنها را نديده‌اند؛ به علاوه دنبال اين بودم كه يك نپختگي عمومي داشته باشند، حتي اگر اين بازيگران پخته بودند، بايد اين پختگي را از آنها مي‌گرفتم تا بيننده از خود بپرسد، چرا اين شخصيت اين‌طور بازي مي‌كند و چرا بازيگري مثل بهرام رادان به جاي او انتخاب نشده است. شخصيت‌ها بايد يك شيب مي‌داشتند و از ناپختگي به پختگي مي‌رسيدند. ما بهترين انتخاب‌ها را در مورد بازيگران جوان داشتيم. آنها به خوبي مي‌دانستند چگونه بايد برخورد كنند.
فقيه‌نصيري گزينه‌ي اول براي «انسي»
كارگردان «جراحت» ادامه داد: آتنه فقيه‌نصيري كه براي نقش «انسي» انتخاب شد، يكي از گزينه‌هاي اول براي اين نقش بود. به جز سابقه و توانايي اين بازيگر، يكي از دلايل بازي درخشان فقيه‌نصيري در اين سريال اين بود كه او تمام توانش را در سريال به كار برد، شايد او در كارهاي ديگرش با تمام توان حاضر نشده بود. او با نقش خيلي خوب ارتباط برقرار كرده بود؛ به‌طوري كه در مورد هر سكانس فكر كرده بود و مي‌دانست بايد چگونه ايفاي نقش كند و بسيار آماده بود.
راه‌اندازي شركت سهامي با بازيگران
عسگرپور سپس گفت: ما بايد با بازيگران يك شركت سهامي ايجاد كنيم تا آنها هم منافع خودشان را در مشاركت با كارگردان و ساير بازيگران پيدا كنند. اگر اين ظرفيت ايجاد شود، مي‌توان از همه بازيگران بازي‌هاي خوبي ديد. گرچه اين اتفاق در مورد بعضي بازيگران ديرتر و كمتر و در مورد بعضي سريع‌تر و بيشتر مي‌افتد. در سريال «جراحت» به جز يك يا دو مورد، درباره‌ي تمام بازيگران اين اتفاق رخ داده بود.
«آنچه خواهيد ديد» پيشنهاد تدوينگر بود
عسگرپور درباره ايده‌ي تيتراژ سريال «جراحت» گفت: تيتراژ پيشنهاد من بود و شفيعي و نعمت‌الله هم مشاركت داشتند. در اين مورد هم شركت سهامي را تشكيل داديم و ايده همه را به كار گرفتيم. قسمت «آنچه خواهيد ديد» به پيشنهاد موحديان(تدوينگر) به آخر هر قسمت اضافه شد. چون او اعتقاد داشت با چيز‌هايي كه در دست داريم، مي‌توانيم تعليق‌هايي را كه بيننده در طول سريال با آن مواجه است را تا حدودي رفع كنيم و در عين حال با نشان‌دادن اين قسمت، بيننده را بر ديدن ادامه سريال و اينكه چگونه اين اتفاقات رخ مي‌دهد، دنبال كنيم. اين ويژگي به خاطر خاصيت فيلمنامه‌ي سعيد نعمت‌الله بود. وقايعي در فيلمنامه اتفاق افتاد كه مي‌توانستيم آن را حتي تا شش قسمت ادامه دهيم.
«جراحت» پايان‌بندي باز و جويده‌شده نداشت
كارگردان «جراحت» به پايان‌بندي سريال «جراحت» اشاره و خاطرنشان كرد: فيلمنامه‌ي «جراحت» سعي نكرده بود، لقمه را آماده در دهان مخاطب قرار دهد. بعضي كارها نه تنها لقمه را آماده، بلكه جويده شده و هضم شده در اختيار مخاطب مي‌گذارند. دراين صورت ما باعث مي‌شويم يك قشر از مخاطبان تنبل به وجود آيند. بيننده عادت كرده‌است، لقمه را جويده شده دنبال كند، در غيراين صورت برايش سوال پيش مي‌آيد كه چرا پايان‌بندي اين‌گونه بود و چرا همه چيز به وضوح مشخص نبود. پايان‌بندي سريال «جراحت» يك پايان‌بندي باز نيست، بلكه مشخص است چه اتفاقي در پايان رخ مي‌دهد و همه‌چيز به بيننده واگذار نمي‌شود. اين پايان‌بندي در عين اينكه باز نيست، جويده شده هم نيست تا مخاطب به راحتي آن را هضم كند. سمت‌وسوي پايان‌بندي سريال از ابتدا كاملا مشخص بود و ما نمي‌خواستيم پايان‌بندي را آماده در اختيار مخاطب قرار دهيم.
تلاش براي پخش نشدن «جراحت» در ماه رمضان
در ادامه‌ي اين نشست مطبوعاتي، نويسنده‌ي مجموعه‌ي «جراحت» گفت: يكي از ويژگي‌هاي خوب سريال‌هاي ماه رمضان امسال اين است كه دو كارگردان خيلي خوب سينما، يعني محمدمهدي عسگرپور و فرزاد مؤتمن و يك كارگردان بسيار خوب تلويزيون يعني حسن فتحي به سريال‌سازي روي آورده‌اند. اين امر نشان مي‌دهد كه تلويزيون اساسا چيز بدي نيست. من وقتي شروع به نگارش فيلمنامه‌ي «جراحت» كردم، نمي‌دانستم قرار است عسگرپور كارگرداني آن را برعهده بگيرد، ولي از لحظه‌اي كه متوجه اين موضوع شدم ، سعي كردم، كار را روتوش كنم و آن را به سمت كاري روتوش‌شده‌تر و بهتر پيش ببرم.
نعمت‌اله گفت: من تمام تلاش خود را انجام دادم تا سريال «جراحت» در ماه رمضان پخش نشود، چون قصه وسعت بيشتري داشت و من مي‌خواستم بيشتر روي آن كار كنم. به همين دليل نگراني خاصي در مورد فيلمنامه داشتم و مي‌خواستم سرصحنه باشم تا اگر قرار است، تغييري در كار پيش آيد، خود نويسنده آن را انجام دهد. عسگرپور كارگردان شنوايي است. جو كارهاي او طوري است كه از سيستم ارباب و رعيتي خبري نيست. ما به نسبت بقيه سريال‌هاي ماه رمضان وقت بيشتري داشتيم، اما اگر زمان بيشتر بود، دقت بيشتري در كار به عمل مي‌آمد. در اين پنج ماه فشار زيادي روي كار بود و اگر عسگرپور اين فشار را متحمل نمي‌شد، «جراحت» سريال بهتري از آب در مي‌آمد.
نمايش چهره منفي از زنان
سعيد نعمت‌اله در پاسخ به پرسش خبرنگاري كه پرسيد چرا زنان را در اين سريال خاكستري و رو به منفي نشان داد‌ه‌ايد؟ گفت: اصلا اين‌طور نيست؛ اگر در سريال توهيني به خانمي مي‌شد، آن خانم به راحتي جواب مي‌داد. چهار ضلع مربع در اين سريال وجود داشتند كه دو ضلع‌اش خانم‌ها بودند. منظور من در اين سريال حرفهاي فمنيستي يا ضد‌ش نبوده‌است، بلكه هر جمله‌اي اگر در تناقض يا تضاد با يكي از زنان بود، بلافاصله جواب داده شده‌است. اين چيزي است كه من در كل سريال به آن توجه داشتم.
تلويزيون به ما اخطار نداد
نويسنده‌ي سريال «جراحت» به موضوع اين سريال اشاره و تاكيد كرد: گرچه كار در مورد خط قرمز‌هايي است كه در زندگي افراد و تلويزيون وجود دارد، اما هيچ‌گاه با موضوع مشكلي نداشتيم. وقتي كه عسگرپور كاري را مي‌سازد، همه برايشان حرمت قائل هستند. در طول توليد سريال حتي يك كلمه از طرف تلويزيون به ما اخطار يا توصيه‌اي داده نشد؛ اين امر به مديريت شبكه‌ي سه بر مي‌گردد. شبكه سه به سرعت با كار موافقت كرد و فشاري به ما نيامد كه البته بايد به اين امر توجه كرد كه ما هم آدم‌هاي توصيه‌پذيري نبوديم. وي ادامه داد: از ابتداي «جراحت» مساله‌اي كه مدنظر من بود، شكل‌گيري فضاي ديالوگ در كل سريال بود. فضاي جامعه‌ي ما يك جامعه‌ي مونولوگ محور است. در «جراحت» مي‌خواستيم يك فاجعه را نشان دهيم كه ازعدم گفت‌وگو نشات مي‌گيرد و كاراكتر‌ها در پايان به اين نتيجه برسد كه جاي گفت‌وگو خالي است. هدف من در «جراحت» اين بود كه بگويم همه مشكلات از عدم شنيدن حرف‌ها نشات مي‌گيرد. ما آدم‌ها بايد به گفت‌وگو برسيم.
مشورت با امين تارخ براي پايان «جراحت»
نعمت‌اله افزود: مهندسي فيلمنامه طوري است كه خود به خود در مورد پايان آن تصميم‌گيري مي‌كند. من تصميم‌گيرنده‌ي قصه نيستم. خود قصه مي‌گويد كه چطور جلو برود. پرداخت پايان‌بندي قصه، از ابتداي شروع فيلمنامه براي من مهم بود. به همين دليل با امين تارخ، عسگرپور و علي عمراني مشورت كردم و به اين پايان رسيدم. من يك حرف را به سه مدل نوشتم و در انتها به اين پايان‌بندي كه ديديد رسيديم.
ساختار «جراحت» قصه فرعي نمي‌طلبيد
نويسنده سريال «جراحت» در پاسخ به پرسش خبرنگار ايسنا، مبني بر تعدد داستان‌هاي فرعي و پراكنده‌شدن ذهن مخاطب از اصل داستان يعني ماجراي «امين حافظ» و «اكرم»، گفت: سريال «جراحت» هيچ داستان فرعي نداشت؛ قصه از ابتدا از مساله‌ي «اكرم» و «امير حافظ» شروع شد و سپس وارد قضاياي ديگر شد. قصد من اين نبوده است كه قصه‌ي فرعي در اين داستان داشته باشيم. من فقط سعي كردم آدم‌ها را پرورش دهم. قصه اميرحافظ و اكرم سپس با بازشدن ماجرا به داستان پدر اميرحافظ و پدر اكرم ختم شد و آنها وارد ماجرا شدند و فهميديم كه مشكل اصلي اين دو جوان پدر و مادرانشان هستند. من در اين سريال پنج شخصيت اصلي خلق كردم و آنها را پرورش دادم. ساختار اين قصه طوري است كه قصه فرعي را نمي‌طلبد و من فقط يك داستان فرعي را به قصه اضافه كردم. من با اين حرف موافق نيستم كه «جراحت» داستان‌هاي فرعي زيادي دارد و معتقدم كه «جراحت» اصلا داستان فرعي ندارد و اگر منتقدان يا مخاطبان به اين موضوع اشاره كرده‌اند، قطعا اشتباه كرده‌اند.
همه چيز مثل آب ميوه طبيعي بود
نعمت‌اله در رابطه با المان‌هاي مذهبي شخصيت‌هاي حاضر در سريال «جراحت» خاطرنشان كرد: مدل روايت در اين سريال، خانواده‌هاي مذهبي هستند. به نظر من اينكه بگوييم چون كار در ماه رمضان پخش مي‌شود بايد حتما سفره افطار يا مسائل اين چنيني را به نمايش بگذاريم، اشتباه است. به عنوان مثال «قدمگاه» يك فيلم مذهبي بود كه در عين حال المان‌هاي مذهبي را نداشت. اگر در آثار مذهبي كمتر به مقولات مذهبي بپردازيم قطعا تاثير بيشتري خواهيم گذاشت. من به طوري كه خودم دوست داشتم آدم‌هاي سريال را مذهبي نشان دادم و اگر چيزي به اسم شعار در فيلمنامه‌هاي من مطرح مي‌شود، چيزي است كه خود من به آنها اعتقاد دارم. برداشت كوچك من از مذهب در شخصيت‌ها تبلور پيدا كرد. من سعي نكردم وجوه مذهبي پيچيده‌اي را وارد كار كنم كه در حوزه سواد من نيست. در سريال «جراحت» همه چيز مانند آب ميوه طبيعي بود و همه آدم‌ها خودشان را وارد قصه كردند. خودخواهي اين مجموعه من بودم چون فقط به قصه فكر مي‌كردم و چيز ديگري برايم مهم نبود.
زمان پخش به نويسنده ربطي ندارد
نويسنده «جراحت» خشونت نشان‌داده شده در اين سريال را غير طبيعي ندانست و ادامه داد: اين مساله كه سريال در چه زماني پخش مي‌شود به من ربطي ندارد. خشونت در بطن جامعه و در بستر خانواده‌هاي ما وجود دارد. صفحه‌ي حوادث روزنامه‌ها پر از اخباري در مورد قتل‌هاي خانوادگي است. ما در سريال «جراحت» اين مسائل را اين‌گونه نشان نداديم و فقط به جر و بحث و دعواهاي معمولي اكتفا كرديم. مردمي كه قصه را مي‌ديدند ماجراي «جراحت» را باور مي‌كردند. به اعتقاد من، نشان دادن اين خشونت‌ها درست بوده است.
مردم تلخي «جراحت» را پذيرفتند
در ادامه‌ي اين نشست خبري، تهيه‌كننده مجموعه‌ي «جراحت» درباره توليد زود‌هنگام اين مجموعه مناسبتي نسبت به ساير سريال‌هاي ماه رمضان، گفت: ما اصرار داشتيم پيش‌توليد را زودتر شروع كنيم؛ به همين دليل از هفتم اسفند ماه كار كليد خورد. اگر قرار بود اين كار براي ماه رمضان توليد شود، فرصت بيشتري لازم داشتيم. در سريال «رستگاران» هم همين اتفاق رخ داد تا به عجله در مونتاژ و كمبود وقت بر نخوريم. خوشبختانه پيش‌بيني ما محقق شد و «جراحت» در زماني كه فكر مي‌كرديم، تمام شد.
شفيعي افزود: در تلويزيون براي مردم فيلم و سريال مي‌سازيم و قرار است سريالي بسازيم كه توجه مردم را به خود جلب كند. «جراحت» علاقه شخصي من به موضوع خانواده بود. چند اتفاق خانوادگي در قرآن روايت مي‌شود كه همه آنها مربوط به برادران است. موضوع خانواده يكي از چالش‌هاي كل جهان است. اگرچه موضوع تلخي است مردم اين تلخي را پذيرفتند و «جراحت» را درطول ماه رمضان دنبال كردند.
كمك از امين تارخ دريك يا دو سكانس
ياسر جعفري، بازيگر شخصيت «اميرحافظ» نيز در اين نشست مطبوعاتي به همكاري قبلي‌اش در فيلم «اتوبوس» با مهدي عسگرپور اشاره و تاكيد كرد: چند روز به شروع كار باقي‌مانده بود كه به جمع بازيگران سريال «جراحت» پيوستم. محمدمهدي عسگرپور شخصيت بسيار دوست‌داشتني دارد و به جز اينكه بازيگر هستم، دوستان بسيار خوبي هستيم. «جراحت» سومين تجربه‌ي بازيگري من است. اولين تجربه‌ي من در فيلم «دختران» به كارگرداني قاسم جعفري رقم خورد.
اين بازيگر افزود: جو حاكم بر سريال «جراحت» بسيار دوستانه و صميمي بود. يك يا يك‌ونيم ماه دورخواني داشتيم و اين مساله به من كمك كرد تا بازي خوبي ارائه دهم. در طول جريان سريال در مورد بازي از كسي مشورت خاصي نگرفتم. فقط در يك يا دو سكانس از امين تاريخ كمك خواستم.
اعمال حذفيات در شخصيت «ناصرخان»
كريم اكبري مباركه بازيگر نقش «ناصرخان» نيز در ادامه‌ي اين نشست خبري گفت: به نظر من هيچ كس در اين سريال منفي نبود. شخصيت ناصرخان به دلايلي، يكسري حذفيات داشت. «ناصرخان» پاي چوبه‌ي دار رفته و برگشته بود. همسر او كسي است كه او را از پاي چوبه دار نجات مي‌دهد و وقتي ناصرخان از زندان بيرون مي‌آيند همسرش فوت شده‌است به همين دليل او خودش را به همه بدهكار مي‌داند و منطقي‌تر از ديگران رفتار مي‌كند.
اكبري مباركه از حضور در سريال عسگرپور ابراز خرسندي كرد و در پايان نشست سريال «جراحت» كه در تالار خبرگزاري مهر برگزار شد، افزود: عسگرپور كارگرداني است كه حتي اگر پيشنهاد بازي در يك سكانس را به من مي‌داد قبول مي‌كردم.
کد خبر: 16573
آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdcbfsb8.rhb0zpiuur.html