مریم کاویانی در گفتگو با خبرنگار هنرنیوز در پاسخ به این سوال که عده‌ای از بازیگران دوست ندارند در تلویزیون کار کنند گفت: فقط این را می‌توانم بگویم که اگر برخی از افراد هنوز مشغول کارکردن هستند و در شرایط‌های بسیار بد، تلاش می‌کنند دلیلش در مرحله اول این است که عاشق کارشان هستند. توقع من این است که مسئولین این عده را حمایت کنند و انگیزه آن‌ها را با بی‌اهمیتی از بین نبرند و از آن‌ها قدردانی کنند. دوست داریم بدانند که کار ما بسیار سخت است. آن افرادی که سمتی دارند باید بدانند در حیطه کاری ما باید ارزش یابی صورت بگیرد.

کاویانی در ادامه گفت: درصنف ما حمایت بسیار کم است. مسئله دیگری که برای ما اهمیت دارد این است که باید تامین بودجه لازم صورت بگیرد. بودجه یکی از دغدغه‌های اصلی ما در تلویزیون است و اگر بودجه باشد می‌توان بر اساس آن برنامه ریزی کرد متاسفانه در این سال‌ها با نبود بودجه لازم بسیاری از هنرمندان ما کارکردند و در کنار مسئولین ماندند. هزینه نکردن در حد و اندازه کافی یک پروژه آسیب‌هایی رابا خودش به همراه دارد بنده به عنوان بازیگر از زاویه نگاه خودم به این موارد اشاره کردم.

وی در ادامه درباره تاثیر گذاری تامین نکردن هنرمندان گفت: بار‌ها پیش آمده است که در مقابلم بازیگری کار کرده است و مشخص است که خیلی برای کارش به قول امروزی‌ها مایه نمی‌گذارد و طبیعتاً در کار من هم تاثیرات منفی خودش را خواهد گذاشت زمانی که به او تذکر می‌دهم فقط در جواب بنده می‌گوید: مگر چقدر پول می‌دهند که من انرژی بگذارم؟! ول کن بابا بگذار این صحنه رابگیرند و تمام شود ما هم برویم دنبال کارمان. این رفتار و شرایط موجود قطعاً در کار گروه تاثیر می‌گذارد و بیننده با دیدن این فیلم تاثیر لازم را نمی‌گیرد و ارتباط خوب و قوی هم برقرار نمی‌کند. نبود بودجه تاثیرات این چنینی می‌گذارد چدر همه شاخه‌های دیگر هم در کار ما این شرایط حالا کم یا زیاد برقرار است و نمی‌توان منکر این واقعیت شد.

کاویانی در ادامه گفت: تمام این حرفهایی که زدم گمان نشود منظورم این است که پول فقط مهم است نه بنده به واقعیت موجود اشاره کردم اما باید حقوق حرفه‌ای هر بازیگر رعایت شود حقوق حرفه‌ای فقط پرداخت مالی نیست. احترامی است که به این هنرمند می‌گذارند. باید تعرفه گذای شود چرا هر بازیگری باید برای خودش یک قیمت بگذارد؟ باید ارزش یابی شود. زمانی بود که ما بازیگر (الف ویژه) داشتیم و یا در مراحل پایین‌تر آن‌ها طبقه بندی می‌شدند به بازیگران درجه (ب) و یا (ج).

وی در ادامه گفت: در حال حاضر تمام این طبقه بندی‌ها از بین رفته است. شما می‌بینید که چهره‌هایی مشغول به فعالیت هستند که غیر حرفه‌ای هستند و درسریال‌های (الف ویژه) هم کار می‌کنند. این افراد باید خاک صحنه را بخورند پله پله پیشرفت کنند نه اینکه به یکباره در مراحل بالا و قوی کار کنند. نتیجه‌اش این می‌شود که قدر آن کار را نمی‌دانند و سطح آن کار هم پاینی می‌آید. تاسف برانگیز است که سلسله مراتبی که وجود داشت دیگر رعایت نمی‌شود. چرا باید بازیگر چهره‌ای که سال‌ها است که کار می‌کند نقش مکمل فردی را بازی کند که آداب و رفتار حرفه‌ای خودش را هنوز بلد نیست؟ این‌ها یک درد بزرگ برای فضای هنرما است.

بازیگر مجموعه «دارا و ندار» گفت: از صحبت‌هایم این گونه برداشت نشود که من با ستاره سازی موافق نیستم اتفاقاً ستاره سازی هم امری است که به سینما و تلویزیون کمک می‌کند اما به نظرم همه چیز باید طبق یک روال مشخص جلو رود. بنده خودم شخصاً از پلان‌های ۲۰ ثانیه‌ای شروع کردم چندین بار به همین صورت کار کردم و کم کم با ازریابی افرادی که حرفه‌ای هستند به بنده نقش‌های بهتری پیشنهاد شد.

وی در آخر با اشاره به اینکه برخی از طریق روزنامه وارد این حرفه شده‌اند نه خاک صحنه گفت: فکر کنید افراد زیادی مانند من با تحمل کردن مشقت‌ها و سختی‌های بسیار زیاد وارد این عرصه شده‌اند اما به یکباره شاهد خانومی هستیم که ازروزنامه‌ای که داخل خیابان مطالعه می‌کرده متوجه شده جایی تست بازیگری می‌گیرند او هم تست می‌دهد و متاسفانه با اینکه توانایی هم ندارد در نقش اصلی بازی می‌کند. این شرایط رانمی توان درک کرد. ما افراد توانمند در تئا‌تر کم نداریم حده اقل از آن‌ها استفاده کنند نه اینکه افرادی را با تست‌های اشتباه وارد این فضای حرفه‌ای کنند. این‌ها اتفاقات جالبی نیست.

گفتگو: علی اکبر دهبان

هنر نیوز