هنر نیوز - محمدرضا خاکی: صحنه تئاتر به سکوت نیاز دارد

گزارش هنرنیوز از جلسه نقد وبررسی نمایش «خداحافظی نکن»؛

محمدرضا خاکی در جلسه نقد وبررسی نمایش «خداحافظی نکن» گفت: متاسفانه در نمایش های رئال ما سکوت وجود ندارد سکوتی که در درون بازیگر ساخته می شود در صورتی که در صحنه تئاتر سکوت نیاز است.
جلسه نقد وبررسی نمایش «خداحافظی نکن» روز چهارشنبه 21 اردیبهشت بعد از اجرای این نمایش که ویژه هنرمندان و خبرنگاران بود با حضور کارگردان، نویسنده و بازیگران اثر در کارگاه نمایش برگزار شد.
در ابتدای جلسه مسعود طیبی کارگردان نمایش«خداحافظی نکن» گفت: وفاداری من به متن اولیه نصف به نصف بود و به علت اتفاقاتی که در طی تمرینات می افتاد و همچنین حضور بازیگران در کار تغییراتی ایجاد می شد، تغییراتی که گاهی هم با نظر خود نویسنده بود البته این را باید بگویم که ما برای اجرای نمایش متن های دیگری ار فارس باقری را انتخاب کرده بودیم که بعد از صحبت هایی که با ایشان داشتیم در نهایت متن «خداحافظی نکن» را برای اجرا انتخاب کردیم.
در ادامه دکتر محمدرضا خاکی که در این جلسه حضور داشت در خصوص نمایش«خداحافظی نکن» گفت: اجرا ارتباط خوبی با تماشاگر برقرار می کندو فکر می کنم که کارگردان زاویه دید خود را نسبت به متن اولیه در تمرین ها تغییر داده است و هر چه نویسنده این امکان را به کارگردان برای تغییر دهد اجرا بهتر خواهد شد که اگر این نمایش را از زاویه های مختلف ببینیم در واقع کمک به نمایشنامه نویسی کرده ایم.
وی افزود: راجع به اجرا نکاتی است که مربوط به کارگردانی است وگمان می کنم اگر با نگاهی انتقادی مطرح شود در خصوص کار بهتر جواب خواهد داد، یکی از نکاتی که در این نمایش وجود دارد ریتم آغاز کار نمایش است که بسیار تند است وچون کار رئال است یکی از وجوه کار رئال فهم سکوت است. همانطور که در بسیاری از زمان ها زندگی ما در سکوت به سر می رود واحساس میکنم سکوت در بخش هایی از نمایش به شناخت بهتر ما از پرسوناژها کمک می کند.
خاکی تاکید کرد: اگر سکوت در جای خود در این نمایش وجود داشت حسی که باید به تمشاگر منتقل می شد راحت تراتفاق می افتاد اما متاسفانه نه در این کار که در اغلب کارهای رئال بازیگران از سکوت می ترسند واز آن پرهیز می کنندو شاید بزرگترین ضعف ما در بعضی آثار نبود سکوت باشد که با حذف آن به اجرا لطمه وارد می زنیم البته منظور من از سکوت، سکوتی است که هربازیگر در درون خود می سازد.
در ادامه طیبی در پاسخ به خاکی گفت: ما در روزهای اول اجرا و در صحنه اول این سکوت ها را داشتیم که جای آنها را درست می دیدم اما بعد از چند اجرا به علت اینکه متوجه شدم سکوت ها بازیگران وتماشاگران را خسته می کند مقداری از آنها را حذف کردم چرا که معتقدم من به عنوان کارگردان یک نمایش رئال بعد از انتخاب متن باید بازیگرم را به درستی انتخاب وگروه را در فضای اصلی کار قرار دهم.
طیبی در مورد بازی نقش یاسمن خاطر نشان کرد: چیزی که قرا بود در کار نشان دهیم نمونه نوعی از یاسمن بود که این نقش شخصیت خاصی نداشت و به نظرم زمانی که کار در مسیر تمرین قرار گرفت این نقش می توانست حرف اصلی خود را بزند و درست بودن کار برایم اهمیت بسیار داشت تا زیبایی شناختی آن.
در پایان نقد وبررسی نسیم ادبی بازیگر نمایش گفت: چیزی که در کارهای رئال وجود دارد این است که بازیگران نباید بازی کنند و در حقیقت باید با هم زندگی کنند که گمان می کنم در این کار این اتفاق به خوبی افتاد وما با هم زندگی کردیم نه بازی.