هنر نیوز - نامه نوروزی به جناب پروردگار

پروردگار محترم، خدای گرامی،
با سلام و تحیت

انشاءالله که حال و احوال شما خوب باشد. اگر از حال و احوال من، بنده کوچکتان خواسته باشید... خوب مسلما شما به حال و احوال بندگانتان، بهتر از خود آنها آگاهید و می دانید اینجا در این گوشه از زمین شما حال ما خوب نیست. حال خیلی ها خوب نیست.

امسال خیلی ها نعوذبالله فکر می کنند شما رویتان را از ما برگردانده اید و ما را جریمه کرده اید. شاید هم زبانم لال ما را فراموش کرده اید. بعضی هم فکر می کنند شما بازهم دارید ما را امتحان می کنید. آدم گاهی این طوری فکر می کند دیگر. شما را به جان خودتان این همه امتحان از ما گرفتید حوصله تان سر نرفت؟ یعنی ما اینقدر وضعمان خراب است که با اینهمه امتحان هنوز جایی توی دل شما باز نکردیم؟ شما که اینقدر سختگیر نبودید!

قربان این حکمت و مصلحت تان، شما گفته بودید «ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم»، ما هم فکر کردیم منظورتان ماییم. چه می دانستیم اراده شما بر چیز دیگری تعلق گرفته ، از کجا باید می دانستیم؟

البته خود شما بهتر می دانید اینجا در این گوشه از زمین شما، سال دارد عوض می شود ومعمولا بندگان ایرانی شما پای سفره ای می نشینند که اسمش هفت سین است و دعای تحویل سال را می خوانند. امسال هم احتمالا همین طور است. اما این روز ها هر جا که می رویم حال کسی خوب نیست، همه صحبت از حول حالنا می کنند، همه منتظر معجزه ای از شما هستند.

شاید هر سال دعای تحویل سال را بعضی ها از روی عادت یا از سر سیری می خواندند ولی امسال این دعا را که لحظه تحویل سال از میلیون ها بنده ایرانی تان می شنوید، بدانید از ته ته دلشان دعا می کنند و به جان خودتان قسم، آرزو دارند شما بشنوید و اجابت کنید.

شما را به خدا از ما دور نشوید. شما را به خدا بیشتر هوای ما را داشته باشید. ما هم بنده شماییم قربان. حالا گیرم که خطا کار و گنهکار، ولی بنده شما که هستیم. سرتان را درد آوردم. شرمنده. به بزرگی خودتان ببخشید. ولی یادتان نرود حال این بندگان کوچک این گوشه کوچک از زمین کوچک تان را. حول حالنا را یادتان نرود. بدانید اینجا چند میلیون آدم محتاج و درمانده جرعه ای احسن الحالند.

زیاده جسارت است.

یا علی

بنده کمترین

کیوان کثیریان