هنر نیوز - احمد محسن‌پور، نوازنده موسیقی نواحی مازندران درگذشت

احمد محسن‌پور، نوازنده موسیقی نواحی مازندران درگذشت

احمد محسن‌پور قادیکلایی موسیقیدان و نوازنده موسیقی سرشناس استان مازندران درگذشت.

به گزارش هنرنیوز؛احمد محسن پور قادیکلایی در یکم اسفند ماه ۱۳۲۴ در روستای قادیکلای بزرگ قائم شهر به دنیا آمد. از دوران کودکی به کمک پدرش «رحمت» با ساز «للـه‌وا» آشنا شد و بعدها با پیگری مثال‌زدنی ـ که نمونه‌اش در بین انسان‌های روشن‌دل نادر است ـ به نواختن سازهای فلوت و نی‌لبک روی آورد.

خبرآنلاین نوشت:در سال ۱۳۴۴ وقتی دوستان نزدیکش تصمیم گرفتند که برای او هدیه‌ای بخردند، جز ویلن هیچ چیز دیگری را برازنده‌ی این هنرمند جوان ندیدند. او نیز پس از دریافت این هدیه‌ی ارزشمند، ابتدا مدت کوتاهی نزد «نور محمد طالبی» و سپس کتاب‌های دوره‌ی هنرستان و ردیف صبا را نزد استادان آن زمان آموخت. با این وجود پس از سال‌ها ساز کمانچه را به دلیل محلی بودنش برگزید.

او در سال ۵۳ ـ ۱۳۵۲ عضو گروه محلی رادیو ساری شد و در سال ۱۳۵۴ به ارکستر ملی فرهنگ و هنر مازندران پیوست. سپس در سال ۱۳۵۶ سرپرست گروه موسیقی محلی اداره‌ی فرهنگ و هنر آن زمان شد، که سرپرستی‌اش را تا سال ۱۳۵۷ ادامه داد.

وی در سال ۱۳۶۴ با وجود نابسامانی وضعیت موسیقی کشور و فشارهای بی‌اندازه‌ای که بر روی هنرمندان و نهادهای موسیقی کشور بود، تصمیم به تاسیس فرهنگ‌خانه‌ی مازندران گرفت تا بتواند به آموزش و اشاعه‌ی موسیقی و همچنین پژوهش درباره‌ موسیقی مازندران و حفظ و نشر آن بپردازد.

محسن‌پور نقش ویژه‌ای در احیای موسیقی مازندرانی ایفا کرد به طوری که تاکنون بیش از صد و سی ساعت از موسیقی نواحی مختلف مازندران زیر نظر او گردآوری شد. بخش کوچکی از این ضبط‌ها در سال ۱۳۷۶ در آلبوم «انجمن موسیقی ایران» در قالب شش نوار کاست منتشر شد.

او همچنین با بنیان گذاری گروه موسیقی «شواش» در سال ۱۳۶۷ نقش به سزایی در اشاعه‌ی موسیقی مازنی در سراسر کشور داشت. آلبوم‌های «ابر بیته هوار ـ ۱۳۶۴»، «اِفتاب ته (تیغ آفتاب) ـ ۱۳۶۸»، «بهار مونا ـ ۱۳۶۹»، «مازرونی حال ـ ۱۳۶۶»، «اساره سو ـ ۱۳۷۰»، «شوار ـ ۱۳۷۰»، «بهارانه ـ ۱۳۷۳»، «ماه تَتی ـ ۱۳۷۸»، «دودوک تیکا ـ ۱۳۷۹»، «گِل گِلون ـ ۱۳۸۲»، «طالب زهره ـ ۱۳۸۳»، «لالایی‌های و نوازش‌های مادرانه (مهر خونش) ـ ۱۳۸۷»، «تبری (تک‌نوازی کمانچه) ـ ۱۳۸۵»، «چلچلای سفری ـ ۱۳۸۷»، «روجا (اشعار مازندرانی نیما یوشیج) ـ ۱۳۸۸»، «مَم زمون ـ ضبط ۱۳۸۷ و بهار ۱۳۸۸، انتشار به احتمال قوی اسفند ۱۳۸۹»، «تتی‌وا ـ ضبط اسفند ۱۳۸۸، انتشار به احتمال در سال ۱۳۹۰» و «منور طلا و درویش ـ ضبط موقت آذر ۱۳۸۹، انتشار به احتمال در سال ۱۳۹۰» تنها بخش صوتی فعالیت‌های وی را در بر می‌گیرند.

این استاد موسیقی نواحی امروز ۳۰ دی ماه ۹۴ بر اثر سرطان ریه در زادگاهش دار فانی را وداع گفت.