هنر نیوز - اصغر فرهادی جدید نیست کیارستمی هم همین طور

علی معلم گفت: هیچ چیزی درجهان جدید نیست. اصغر فرهادی جدید نیست کیارستمی هم همین طور قبل از این افراد فیلم سازانی بوده‌اند که فعالیت‌های گوناگونی در ساختارهای موجود در سینما داشته‌اند. سینما دارای قله‌های فراوانی است.

علی معلم در پاسخ به سوال خبرنگار هنرنیوز مبنی بر اینکه با توجه به حضور چشم گیر فیلم سازان جوان درسی و دومین جشنواره بین المللی فیلم فجر آن‌ها و آثارشان را چگونه ارزیابی می‌کند؛ گفت: البته به طور مشخص در ارتباط با فیلم‌های امسال باید بعد از اتمام جشنواره فیلم فجر صحبت کرد و آن ها را این گونه بهتر می‌توانیم نقد کنیم. طبیعی است که تعداد فیلمهای جوان افزایش پیدا کند آن هم به دلیل نظم سنی جامعه است و باید این را در نظر داشت که ما کشور جوانی هستیم. این شرایط باعث شده تا فشار جوان‌ها برای ورود به این عرصه زیاد‌تر شود این بخش طبیعی است اما بخش غیر طبیعی و مضر آن تلقی آن‌ها از سینما است.

وی در ادامه افزود: برداشت آن‌ها از سینما بسیار برداشت محدود و محفلی است و امیدوارم که فیلم سازان جوان ما فکر نکنند که سینما یک وسیله‌ای است برای بیان شخصی در حوزه فکر و فرهنگ و به نظرم در ارتباط با فهم این موضوعات کمی مشکل وجود دارد. مشکل بزرگ دوستان این است که تکلیفشان مشخص نیست که برای چه کسانی فیلم می‌سازند و مشکل اساسی بعدی این است که به مخاطب فکر نمی‌کنند و نتیجه آن برای فیلم سازان قدیمی و جدید این است که شاهد ساخت فیلم‌های خودخواهانه از طرف آن‌ها هستیم و این بیماری جدید سینمای ایران است. بیماری‌های گوناگونی همیشه در طی دوران‌های مختلف گریبان گیر سینما و فیلم سازان ما شده است به طور مثال تقلید از برخی فیلم سازان همانند عباس کیارستمی و اصغر فرهادی که این روند هیچ مزیتی برای سینمای ما نخواهد داشت.

وی با اشاره به اینکه چیز جدیدی در سینما توسط برخی فیلم سازان مطرح ما کشف نشده است، گفت: ابتدا باید این را بگویم که هیچ چیزی درجهان جدید نیست. اصغر فرهادی جدید نیست کیارستمی هم همین طور قبل از این افراد فیلم سازانی بوده‌اند که فعالیت‌های گوناگونی در ساختارهای موجود در سینما داشته‌اند. سینما دارای قله‌های فراوانی است. فکر می‌کنم خود این فیلم سازان هم اعتقاد داشته باشند که اگر خیلی کار مهمی کرده باشند در راستای‌‌ همان قله‌های موجود در سینما بوده است.

وی در ادامه افزود: به نظر می‌آید شیفتگی جامعه ایرانی به هر مسئله نسبتاً موفقی باعث این تقلید‌ها می‌شود. حکایت ما شده است همانند کلاغی که می‌خواست راه رفتن کبک را یاد بگیرد راه رفتن خودش را هم یادش رفت. بهتر است هر کسی کار خودش را انجام بدهد و درحوزه فهم و ادراک خودش در این عرصه گام بردارد و فیلم بسازد حتماً این گونه متنوع‌تر و پویا‌تر خواهد بود که نتیجه آن فیلم‌های دوست داشتنی و جذاب تری خواهد شد.

علی معلم عضو هیئت انتخاب جشنواره سی و دومین جشنواره فیلم فجر در ارتباط با این آیا جشنواره امثال تفاوتی با جشنواره‌های پیشین داشته است به هنرنیوز گفت: من تصور نمی‌کنم جشنواره امثال تفاوت شگرف و مبهوت کننده‌ای با سایر جشنواره‌های پیشین فیلم فجر داشته باشد. تقریباً هیچ چیز عجیبی در سی و دومین جشنواره فیلم فجر به چشم نمی‌خورد. اما این راباید بگویم که جشنواره امثال جشنواره آشکار کننده‌ای خواهد بود.

تهیه کننده فیلم سینمایی «ازدواج به سبک ایرانی» در ادامه افزود: این را به این جهت می‌گویم که همه مجودی و داشته‌های سینمای ایران رو خواهد شد. منظورم ازاین حرف نه جو سازی مثبت است و نه منفی، دقیقاً می‌خواهم بگویم با جشنواره‌ای روبرو هستیم که می‌توانیم داشته‌های خودمان را ارزیابی کنیم و ببینیم که سینمای ایران دارای چه نقاط قوت و ضعفی خواهد بود. ما در این راستا سعی کردیم بیشترین فیلم‌ها را انتخاب کنیم که همه این موارد را مخاطبان و منتقدان ببینند.

معلم در ادامه تصریح کرد: سی و دومین جشنواره بین المللی فیلم فجر سبدی از ضعف های سینمای ایران در کنار قوت‌هایش است. منتقدین و رسانه‌ها تصویرشان تصویر ناقصی است از سینما است آن هم به دلیل این است که تعداد معدودی فیلم را می‌بینند و با دیدن آن تصمیم می‌گیرند. آثار این برخورد‌ها را می‌توانیم در سینما ببینیم. حرف‌هایی که درباره سینما می‌زنند کاملاً عقب افتاده است و هیچ ربطی به مردم ایران ندارد و هیچ نقشی در شکوفایی سینمای ایران نمی‌تواند داشته باشد. باید ما تصویر کلی ازسینما داشته باشیم. ما در جشنواره امسال صد و بیست و شش فیلم داشتیم و امیدوارم که در جشنواره پیش رو تقریباً حدود پنجاه فیلم وجود داشته باشد تا دوستان آن‌ها را ببینند. اگر این فیلم‌ها دیده شود آن زمان می‌توان در ارتباط با داشته‌ها و نداشته‌های سینمای ایران راحت حرف زد.

این تهیه کننده سینما در باره حضور مخاطب در آثار تولید شده گفت: مخاطب نه در رسانه‌های ما وجود دارد و نه در سینمای ما پس این گونه نتیجه می‌گیریم رسانه‌ها و سینمای ما برای خودشان حرف می‌زنند. مردم به بخش هنری و رسانه‌ای جامعه کاملاً بی‌اعتنا هستند که این باعث خجالت است.