به گزارش هنرنیوز، این در حالی است که انتصاب معاونت جدید فرهنگی وزارت ارشاد همزمان با آغاز نمایشگاه فرانکفورت صورت گرفت و لذا حضور ایران در این دوره از این نمایشگاه با برنامه ریزهای از پیش تعیین شده معاون سابق فرهنگی و گروهی که برای این نمایشگاه در نظر گرفته بود انجام شد.

در چند سال اخیر کسانیکه برای حضور ایران در این نمایشگاه برنامه ریزی کردند نه تنها هیچ دستاورد بهینه ای از این نمایشگاه برای نشر ایران سوغات نیاوردند که بقچه فضاحت های عدم تصویب قانون کپی رایت و سکون و فترت نشر ایران را با خود برای جهان به ارمغان بردند.

در این میان تعدادی از ناشران نیز نمایشگاه کتاب فرانکفورت را به عنوان هتل شش ستاره برای سفر و اقامت سالیانه انتخاب نموده و با همان برنامه های از پیش تعیین شده راهی این نمایشگاه جهانی شدند تا تعطیلات خود را در آنجا خوش بگذارنند؛ برخی از این ناشران که سمت های کلیدی نشر ایران را همچون مدیریت اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران بر عهده دارند، نمی توانند سودجویی های کلان خود را در انتشاراتشان کنار بگذارند و در نمایشگاه به این عظمت شکم بزرگ خود را به جهانیان نشان ندهند.

غفلت های معاون اسبق فرهنگی از رفتارهای نابخردانه این گونه ناشران سبب شد تا از ناشران خصوصی پرکار و فعال در ایران حقوق فراوانی تضییع شود که هرگز مجال برای گفتنش فراهم نشد و تنها چند رسانه کوچک بارها و بارها فریاد چرایی برآوردند لیکن وقتی در حوزه نشر مدیریت شبکه ای وجود داشته باشد طبقات پایین زیر فشارهای طبقات بالا له و نابود می شوند.

امسال هم این دوره از نمایشگاه کتاب فرانکفورت با همان رویه سالهای اخیر در حال برگزاری است؛ اگرچه کتابها به جای ناشران در این نمایشگاه حاضر شدند اما برخی به ظاهر مسئولین چون به شدت احساس مسئولیت کردند با کتابها همراه شدند تا مبادا کتاب های ایران در هتل فرانکفورت تنها بمانند!!!

نمی توان منکر حضور تعداد کتاب های خوبی در حوزه های مختلف اعم از اجتماعی، فرهنگی، دفاع مقدس و کودک و نوجوان شد که بدون ناشرانشان به این نمایشگاه رفتند و تنهای تنها در مقابل کتاب های کشورهای همسایه ایستادند و خودشان از خودشان گفتند و خود رابه همه معرفی کردند اما به خاطر قانونی که در ایران تصویب نشد_ قانون کپی رایت_ نگاه ها به کتابهای ایران همچنان سرد و خنثی است.

وانگهی مردم هرگز آنقدر که حضور فیلم های ایرانی را در جشنواره هایی چون کن و اسکار می شناسند به حضور کتابهای ایران در نمایشگاه کتاب فرانکفورت یا سایر نمایشگاه ها و یا حتی نامزدی کتابهایی از ایران در جایزه نوبل و سایر جوایز بها نمی دهند؛ مهمترین علت این مسئله نخست عدم اطلاع رسانی و شفاف سازی حضور ایران در حوزه نشر جهانی و دوم کمرنگ بودن مسئله کتاب در جامعه است که هر دو عامل مستقیما به ضعف مدیریت فرهنگی و تنها انجام وظیفه های کوتاه و بلند در این جشنواره و آن جشنواره بر می گردد.

به هر روی انتظار باید تا سال بعد ادامه یابد تا شاید با تغییرات در معاونت فرهنگی وزارت ارشاد اتفاقات بهتری فراروی نشر ایران و حضور آن در نمایشگاه های جهانی باشد و نیز تغییرات برخی مدیریت های سودجویانه که در تمام این سالها پتکی بر سر کتاب و فرهنگ بودند و جیب های بزرگی داشتند که اسما جای کتاب و رسما گاوصندوق بود؛ هرچند دست برخی از این افراد به واسطه طناب هایی که با باندهای مختلف در نشر کشور بافته اند هرگز از این حوزه کوتاه نخواهد شد اما لا اقل سفرهای سالیانه خود را به جزایر هاوایی و قناری تغییر خواهند داد و دیگر در هتل نمایشگاه فرانکفورت اقامت نخواهند داشت.
 
 م.خ
 

هنر نیوز