حاشیه هایی از جشن سی و یکمین تئاتر؛
سوپراستارهای سینما هم نتوانستند تماشاگران را در سالن ها نگه دارند
6 بهمن 1391 ساعت 15:55
سی و یکمین جشنواره تئاتر فجر در حالی سپری می شود که نمایش ها از کیفیت پائینی برخوردار هستند به گونه ای که نمایش ها با داشتن بازیگران سوپر استار سینما باز هم نتوانستند مخاطبان را در سالن نگه دارند.
سی و یکمین جشنواره تئاتر فجر به پایان هفته اجراهای خود رسید، پایان هفته ای که از سویی خوشحال کننده است و از سویی دیگر ناراحت کننده است، خوشحال کننده از این رو که در روزهای پایان هفته مخاطبان جشنواره دغدغه تئاتر دیدن آن هم در دوران جشنواره برایشان جدی تر شده و ما این روزها شاهد مخاطبان بیشتری هستیم و ناراحت کننده از این رو که متاسفانه کیفیت کارها آن قدر نازل است که شرم داریم آنها را آثار راه یافته به جشنواره تئاتر فجر بدانیم و هر روز بدین امید روزهای جشنواره را پشت سر می گذاریم که مطمئنا در روزهای آینده شاهد تئاترهای خوب و قوی خواهیم بود اما در این چند روز گذشته، از آغاز جشنواره که حدود ۵۰ نمایش صحنه ای اجرا رفته، شاید تنها چند کار که تعداد آنها به اندازه انگشتان یک دست هم نرسد نمایش خوب دیده باشیم البته نمایش خوب که نه، تئاتری که مخاطب با تماشای آن احساس هدر دادن وقت و هزینه نکرده باشد اجرا رفته و مابقی کارها علی رغم تلاش گروه ها نمایش هایی با ضعف های بسیار بوده اند.
آثاری که پس از شروع با تاخیر خود مخاطبان بسیاری را به سالن ها می کشاند و بعد از گذشت زمانی و در میانه های نمایش سالن ها با تعدادی صندلی خالی رو به رو می شود، نمایش هایی که در ابتدا مخاطبان را با نام بازیگرانشان که از سوپراستارهای سینما هستند به سالن می کشند و مخاطب در اواسط نمایش بدون درنگ تصمیم به ترک سالن می گیرد و ترجیح می دهد تا زمان خود را صرف تماشای اجراهای ضعیف اما با آب و رنگ بازیگران سینما نکند و زمان خود را در فضای دیگری بگذراند و بازیگران مطرح سینما هم نمی توانند مخاطب را در سالن نگه دارند، این را زمانی می فهمیم که حتی بسیاری از هنرمندان نیز که تئاتر را هنری ناب می دانند که نباید به آن بی احترامی کرد حاضر هستند از ردیف های بالا خود را به بیرون سالن برسانند چرا که نمایش های ما نه تنها حرفی برای گفتن ندارند که مخاطب را هم نمی توانند سرگرم کنند.
واقعا چه اتفاقی برای سی و یکمین جشنواره تئاتر فجر ما افتاده که مخاطبی که تا سال های پیش، بلیت در دست پشت درهای سالن می ماند و نمی توانست تئاتر مورد علاقه خود را به علت ازدحام جمعیت ببیند امروز و در سی و یکمین دوره، مخاطبی که قصد تماشای تئاتر نداشته بدون بلیت می تواند وارد سالن شود و به تماشای نمایش ها بنشیند.
ضعف جشنواره تئاتر سی ویکم تا امروز که ۵ روز از برگزاری آن گذشته در چیست؟ ضعف در نمایشنامه ها، جوانگرایی و نبود کارگردانان باسابقه و یا هیات های انتخاب آثار.
نکته جالب اینجاست که گفته شد هیات بازبین و انتخاب آثار همه افراد دانشگاهی هستند که براساس کیفیت و تکنیک نمایش ها را انتخاب کرده اند و نه سلیقه، اما آنچه در این چند روز در تئاتر ها دیده نشده کیفیت است البته باید به این نکته هم توجه کرد که نکند که مردم ما ذائقه شان تغییر یافته و سخت پسند شده اند که به گفته مسئولان تئاتری، کارها از کیفیت لازم برخوردار است و اما چرا مخاطبان این کیفیت را نمی بینند، نکند کیفیت مخاطبان با مسئولان تئاتری جنسش متفاوت است و جنس کیفیت برای مسئولان مرغوب تر است.
به راستی تعریف مسئولان از کیفیت چیست؟ تعریف مخاطبان تئاتر از کیفیت چیست؟ که تماشاگران نمی پسندند و مسئولان تحسین می کنند.
این ضعف از هر کجا که باشد به شدت بر جشنواره تئاتر تاثیر گذاشته و این در حالی است که مسئولان تئاتری ما اظهار دارند که جشنواره سی و یکم همچون دوره های پیشین از کیفیت مطلوب برخوردار است، امید که این جشنواره در روزهای آینده که حدود ۶ روز از آن باقی است به کیفیت لازم رسد اما اگر کیفیت مطلوب از نگاه مسئولان همین نمایش هایی است که در این چند روزه دیده ایم امیدواریم که هیچ وقت جشنواره به کیفیت نرسد چرا که این کیفیت سبب از دست دادن مخاطب تئاتر می شود.
کد خبر: 53276
آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdcceiqp.2bq1m8laa2.html