به گزارش هنرنیوز به نقل از روابط عمومی پنجمین جشنواره بین المللی فیلم شهر، سیاوش حقیقی در این برنامه که شب گذشته از شبکه آموزش پخش می شد گفت: ابتدا باید به این پرسش پاسخ دهیم که آیا سینمای اجتماعی بر روی جامعه تاثیر دارد یا خیر؟ من معتقدم سینمای اجتماعی در جامعه بسیار اثرگذار است و حتی جریان ساز نیز بوده است.

وی در ادامه افزود: سینمای اجتماعی اگر تاثیرگذار نباشد دیگر ضرورتی برای وجود آن حس نمی شود اما امروز این سینما به جایگاهی رسیده که یکی از مهمترین جشنواره های سینمایی به نام جشنواره فیلم شهر با موضوع سینمای اجتماعی و تاثیر آن بر زندگی شهری برگزار می شود.

این تهیه کننده سینما با اشاره به اینکه سینمای اجتماعی می تواند از عقب ماندگی جامعه جلوگیری کند گفت: متاسفانه با برخی تصمیمات غلط در بخش مدیریت فرهنگی سینماگر اجتماعی ما اجازه پیدا نکرده تا درباره مشکلات فرهنگی و اجتماعی صحبت کند همانند مساله ایدزکه تا سالها اجازه نبود در باره آن در رسانه ها حرف زد و حتی فیلمی ساخته شود وبه همین دلیل هم امروز ما شاهد هستیم که درباره موضوعاتی همچون ایدز آثار خوب زیادی نداریم و یکی از علت های عقب ماندگی در فرهنگسازی همین مساله است.

حقیقی با تاکید بر اینکه سینماگر باید جلوتراز جامعه باشد گفت: فیلمساز به عنوان هنرمند باید مشکلات را نشان دهد اما نباید آنقدر مشکلات را بزرگ کند که تمام تلخی ها فیلم را دربر گیرد و به قول معروف بگویند دچار سیاه نمایی شده است.

دبیرپنجمین جشنواره بین المللی فیلم شهر ادامه داد: در بحث نقد سینمای شهری و اجتماعی نیز متاسفانه به فیلم های اجتماعی نگاه سیاسی شده است هرچند این نگاه سیاسی به مسائل اجتماعی در بین شهروندان نیز عادی شده است.

این تهیه کننده سینما تاکید کرد:نقش فرهنگسازی وآموزش در مقوله های اجتماعی همانند حرف بزرگان دینی ماست که میگویند اول حق که همان معروف است را در جامعه معرفی و آموزش دهید بعد مردم را امر به آن معروف کنید.

حقیقی با اشاره به اهمیت بحث پژوهش در حوزه سینما گفت: ایران از استان های بسیاری تشکیل شده است و هرچند ما دارای یک تمدن و فرهنگ واحد هستیم اما هر استان نماد بخشی از این فرهنگ است اما متاسفانه پژوهش خوبی درباره این نمادهای فرهنگی انجام نشده است.

وی با اشاره به اینکه با دستور نمی توان فرهنگسازی کرد بلکه باید به سمت تعامل و گفتگو حرکت کرد گفت: یکی از اهدافی که ما در جشنواره فیلم شهر دنبال می کنیم این است که مهربانی و تعامل را بتوان از طریق سینما تبدیل به یک فرهنگ نهادینه کرد.

مازیار میری کارگردان سینمای ایران نیز گفت: هر زمان درباره سینمای اجتماعی حرف می زنیم منظور سینمایی است که می تواند دغدغه های روز را بیان کند و تمام یا بخشی از وضعیت جامعه را می تواند نشان دهد.

وی با اشاره به اینکه رفتار مدیران سینمایی و فرهنگی با سینمای اجتماعی چندان خوب نبوده گفت: اصلی ترین مشکل سینماگران اجتماعی این است که اجازه ندارند مسائل اجتماعی را در ظرف زمانه خود ثبت کنند و دلیل آن این است که مدیران از اینکار جلوگیری می کنند.

کارگردان «سعادت آباد» ادامه داد: به طور مثال، ما درباره جنگ و تبعات آن همیشه بعد از پایان جنگ حرف زده ایم. همین امر موجب شده تا سینمای اجتماعی در ایران در بیشتر اوقات بوی کهنگی بگیرد.

میری با اشاره به اینکه جامعه در دوره های مختلف گرفتار مشکلات مختلف می شود گفت: وظیفه سینمای اجتماعی این است که این مشکل را در همان زمان به افراد جامعه نشان دهد. مثلا، در سال های ۸۹ و ۹۰ که فیلم سعادت آباد را با موضوع پنهان کاری ساختم مساله پنهان کاری و عدم صداقت بسیار مشهود بود و یا زمانیکه حوض نقاشی را ساختم نبود گفتگو و کم تحمل شدن افراد در خانواده ها بسیار مشهود بود و وظیفه من به عنوان فیلمساز اجتماعی این بود که مشکلات را مطرح کنم.

کارگردان «حوض نقاشی» ادامه داد: متاسفانه فیلم های اجتماعی بسیار کم سرآغار بحثی اجتماعی درباره یک موضوع خاص شدند و تحلیل یک فیلم اجتماعی یا وارد حوزه سیاسی شده است و یا اینکه در حد تحلیل یک فیلم فقط به عنوان فیلم باقی مانده است و به درون جامعه نمی آید.

میری پژوهش را در سینمای اجتماعی بسیار مهم دانست و افزود: متاسفانه رخدادهای اجتماعی در فیلم های اجتماعی با فاصله بیان شده است از طرف دیگر در این بخش همیشه مدیران جدید تلاش کردند حافظه مدیران قدیم را پاک کنند.

وی ادامه داد: امروز زمان آن رسیده که در هنگام ساخت یک فیلم اجتماعی من سینماگر به سراغ یک پژوهشگر بروم و پژوهشگری را برای خود انتخاب کنم که بتواند مساله فیلم را به صورت دراماتیک برای من بازگو کند.

کارگردان قطعه ناتمام ادامه داد: همه ما باید از سینما به اندازه سینما توقع داشته باشیم و آنرا قبول کنیم نه بیشتر و نه کمتر.

هنر نیوز