شیبانی مدیر مرکز آموزش بنیاد رودکی گفت: این مرکز که از سال ۱۳۸۸ به بحث آموزش ورود پیدا کرده است. کارگاه‌های آموزشی را به راه انداخته است. کارگاه های ما به صورت تفکیکی می‌باشد و لزومی ندارد که هنرجو در همه آن‌ها شرکت داشته باشد. بر اساس نیاز اگر تشخیص داده شود تعداد کارگاه‌ها زیاد‌تر هم خواهد شد. در این کار‌گاه‌ها ‌ها تلاش شده است از اساتید به نام و به روزی استفاده شود و همچنین داشتن امکانات خوب و استاندارد از دیگر مزیت‌هایی است که در این کلاس‌ها لحاظ شده است. رضا ثروتی، رضا گوران، رضا سرور و حمید رضا آذرنگ بخشی از اساتیدی هستند که با ما همکاری می کنند.

رضا ثروتی با اشاره به ضعف دانشگاه ها در تدریس گفت: ما به صورت گسترده مطالعه و بررسی داشته‌ایم که کلاس‌‌هایمان در راستای فعالیت‌های عملی قرار بگیرد چرا که سیستم آموزشی ما بسیار ضعیف عمل کرده است و بیشتر به سمتی رفته که در کلاس ها تئروی نقش پر رنگ تری دارد در صورتی که تئا‌تر یک فعالیت عملی است و هنر جو خود می‌تواند به کتاب‌ها مراجعه نماید و یا در فضای مجازی انبوهی از این مبانی تئوری را فرا گیرد. قرار است همه هنرجو‌ها در پروند تولید یک نمایش در پایان کلاس ها قرار بگیرند یعنی گروه‌های کارگردانی و بازیگری و... در تولید یک اثر نمایشی شرکت داشته باشند در دانشگاه‌ها خیلی از کارگردان‌هایی که تربیت شده‌اند هنوز روش برخورد با بازیگر را نمی‌دانند و به صورت تئوری مبانی را در دانشگاه‌ها گذرانده‌اند.

گوران در ادامه گفت: مدتی بود که دیگر نمی‌خواستم به سراغ تئا‌تر بیایم و تا‌ئتر کار کنم اما زمانی که این کار پیشنهاد شد حس کردم فضای خوبی برای کار وجود دارد و خودم هم دوست داشتم این فضا را تجربه کنم و با افرادی که ذهنشان هنوز بد و غلط شکل نگرفته در ارتباط باشم و تلاش کنیم نیروهای خوبی را تحویل تئا‌تر بدهیم. به خوبی می‌دانم که عرصه برای ورود افراد و جوانان به تئاتر حرفه ای بسیار سخت است و آن ها نمی‌توانند به راحتی به این فضای حرفه‌ای در تئاتر راه پیدا کنند. ما خلاء های زیادی در آموزش داریم و به نوعی سلیقه‌ای و بر اساس تجربه به هنرجو آموزش داده می‌شود که به نظرم باید تجدید نظری در این روند صورت بگیرد. در واقع ما ۶ جلسه را طراحی کرده‌ایم و بعد از آن افرادی را که خواستیم انتخاب می‌کنیم و با آن‌ها کلاس‌های بلند مدتمان را ادامه می‌دهیم و تلاش داریم  کیفیت را وارد فضای اجرایی می‌کنیم

حمید رضا آذرنگ نیز در ادامه این نشست گفت: ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که حرفه‌ای بودن در آن اهمیتی ندارد در جامعه ما ورک شاپ‌های زیادی تشکیل شده است و من در اکثر آن‌ها حضور داشته‌ام و متاسفانه بیشتر دیده‌ام که زمان جلسه به صحبت درباره بازیگران و خصوصیات آن ها می‌گذرد. خیلی‌ها در این کلاس‌ها به این باور می‌رسند که شاید مکانیک خوبی شوند و در تئا‌تر به عنوان مخاطب خوب باقی بمانند علاقه مندان به بازیگری خودشان باید به این نتیجه برسند و سفری به اعماق وجود خود داشته باشند. متاسفانه به نوعی جا افتاده است که بازیگری کاری آسان می‌باشد در صورتی که وقتی این کلمه را به کار می‌برم تمام جسمم به لرزه می‌افتد.

هنر نیوز