محمدحسین مهدویان کارگردان مستند «آخرین روزهای زمستان» در خصوص علت تقدیم کردن این مستند به شهید آوینی گفت: در سال‌های بین ۸۳ تا ۸۷ در مؤسسه روایت فتح کار می‌کردم و از نزدیک با آثار شهید آوینی آشنا شدم و در فیلم آخرین روزهای زمستان نیز تحت تأثیر مدل فیلمبرداری شهید آوینی در مجموعه روایت فتح قرار گرفتم.
وی اظهار داشت: از آنجا که مطالب و آثار شهید آوینی را مطالعه کرده بودم بخش بسیار زیادی از نگاه من به سینما تحت تأثیر مقالات شهید آوینی بود از این رو دوست داشتم اگر روزی یک فیلمی ساختم که ارزش داشت و مورد توجه قرار گرفت و شایسته تقدیم کردن بود آن را به شهید آوینی تقدیم کنم لذا مستند «آخرین روزهای زمستان» را که درباره شهید باقری بود را به شهید آوینی تقدیم کردم.
این مستندساز تصریح کرد: شخصیت شهید آوینی شخصیت کنکاش‌گری بود و می‌خواست به کُنه موضوعات دست پیدا کند و هر مسأله‌ای که با آن برخورد می‌کرد تلاش می‌کرد که با مطالعه، تحقیق، پژوهش، تحمل، تدبر، به اصل آن موضوع دست پیدا کند و این ویژگی شخصیتی شهید آوینی برای من جالب بود.
مهدویان عنوان کرد: شهید آوینی تلاش می‌کرد ریشه و مبنای هر مشکلی را بیابد و درک کند، از این رو آثار برجای مانده از این شهید، محصول این تأمل و تحقیق و پژوهش است که شهید آوینی آن را به بهترین شکل و شیواترین زبان برای مخاطب خویش بیان می‌کرد و به سادگی از کنار موضوعات نمی‌گذشت و بر آن بود تا مسائل را ریشه یابی و در تاریخ تفکر بشر آن را پیدا کند.
وی با اشاره به میزان اثرپذیری‌اش از شهید آوینی گفت: تأثیر پذیری من از شهید آوینی فقط به لحاظ عاطفی و احساسی نبود بلکه تصویری که از شهید آوینی در ذهن من نقش بسته، این تصویر نوعی هم زبانی و همفکری است آثار ایشان از جنس نظریات و تفکر است.
کارگردان مستند «آخرین روزهای زمستان» اظهار داشت: وقتی آثار شهید آوینی را می‌خواندم احساس می‌کردم که من هم همینطوری فکر می‌کنم و می‌اندیشم یا اینکه فلان اندیشه را می‌پسندم و این تفکر در ذهن انسان ماندگاری دارد و شاید اگر انسان تغییر رفتار بدهد اما باز هم جای آن تفکر در ذهن او باقی خواهد ماند.

هنر نیوز