«پسري كه مرا دوست داشت» در راه انتشار
7 دی 1389 ساعت 16:25
در روزهاي آينده مجموعه داستان«پسري كه مرا دوست داشت» نوشته‌ي بلقيس سليماني منتشر مي‌شود. اين داستان‌ها لحن طنز و بن‌مايه‌ها و دغدغه‌هاي فلسفي را همزمان دارند.
به گزارش هنرنیوز ،بلقيس سليماني، نويسنده‌ي رمان‌هاي بازي آخر بانو، بازي عروس و داماد، به ايلنا گفت: تا جايي كه يادم مي‌آيد اين كتاب، مجموعه‌اي از 44 داستان كوتاه كوتاه است. تقريبا لحن طنز در همه‌ي داستان‌ها وجود دارد. از سوي ديگر بن‌مايه‌ها و دغدغه‌هاي فلسفي نيز، نقشي پررنگ در فكر پشت كارها دارند.
سليماني در پاسخ به پرسشي كه از ماهيت تجربه‌ي داستان كوتاه كوتاه پرسيد، گفت: ريشه‌هاي چنين تجربه‌ي ادبي‌اي بيشتر به وضعيت انسان معاصر و رابطه‌هايش بر‌مي‌گردد. تجربه‌ي داستان كوتاه به نوعي ادامه‌ي تجارب من در كتاب پيشين‌ام “بازي عروس و داماد” است. همان نگاهي كه در آن كتاب اساس فكري كار را پي مي‌ريخت، در كتاب “پسري كه مرا دوست داشت” هم هست. اما به نظر خودم، كار به لحاظ فرم پخته‌تر شده است.
بلقيس سليماني درباره‌ي زبان داستان‌ها در مجموعه داستان “پسري كه مرا دوست داشت” گفت: در داستان‌هاي كوتاه اين كتاب، زبان، عامل رسانه است. خود زبان محور نيست. نقش زبان در اين داستان‌ها كشيدن بار ديگر مفاهيم است.
اما براساس دستاورد‌هاي زبان‌شناختي سوسوري، از ابتداي قرن بيستم به بعد، معنا در زبان توليد مي‌شود. برخي نظريه‌پردازان، معتقدند، اساسا مفهوم چيزي بيرون از زبان نيست كه زبان بخواهد آن را انتقال دهد. سليماني، در پاسخ به اين مسئله گفت: زبان همچون منشوري است كه طيف‌هاي مختلفي دارد. اين منشور طيف‌هاي وسيعي از رنگ را منتشر مي‌كند. گاهي زبان در حد رسانه‌اي كه من و شما با آن حرف مي‌زنيم و منظورها و مقصودهايمان را انتقال مي‌دهيم، فروكاسته مي‌شود. گاهي هم زبان محلي براي توليد معناست.
سليماني نتيجه گرفت: طيف‌هاي بياني بسيار گسترده‌اند و نمي‌توانيم زبان را به يك تعريف و بينش خاص تقليل دهيم.
کد خبر: 21820
آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdccx4qi.2bqsi8laa2.html