سهیل کریمی در پاسخ به خبرنگار هنرنیوز مبنی بر اینکه چقدر به مسئله تحقیق و پژوهش توجه می‌کنید گفت: من در جایی که مستند تدریس می‌کنم با بچه‌ها همیشه در مرحله اول در ارتباط با تحقیق و پژوهش صحبت می‌کنم مخصوصاً در ارتباط با ساخت مستند‌هایی جهادی. من درحوزه مستند بیشتر به صورت تجربی آموزش‌های لازم را دیده‌ام. این طور نبوده که کسی به من آموزش خاصی بدهد. من به این تجربه رسیدم که درشرایطی که نمی‌توانم تحقیق کنم و محدودیت زمانی دارم باید درلحظه و با توجه به تجربه‌ام تصمیم بگیرم. من در جاهای مختلفی بودم مانند دهکده مرکه در قزاقستان جایی که پانصد کیلومتر از خود آلماتی فاصله داشته است. من در آنجا یک هفته الی دو هفته فرصت داشتم که مراحل تحقیق، تولید و ساخت موسیقی را انجام دهم و این کار را کرده‌ام.

وی در ادامه گفت: من معمولاً این کار را می‌کنم، دوربین روی دوشم است و فرصت چهار و پنج روزه‌ای که دارم می‌روم در مکان مورد نظر لوکیشن را می‌بینم با مردم و آداب و رسومشان آشنا می‌شوم. با آن‌ها نشست و برخاست می‌کنم سر یک سفره با آن‌ها غذا می‌خورم. از خاطراهامون برای هم می‌گیم. البته این را اضافه کنم که داشتن مترجم در این شرایط بسیار مهم است. خوب در این فاصله زمانی نسبت به هم شناختی  پیدا می‌کنیم. من سعی می‌کنم با سوژه‌های مورد نظرم یک درد مشترک پیدا کنم تا با هم همدلی و هم صدایی کنیم.

این مستند ساز افزود: حالا با نگاهی که پیدا کرده‌ام اگر یک مستند داستانی داشته باشم آن را به صورت فیلم نامه می‌نویسم. بعد از نوشتن فیلم نامه دراین شرایط مترجم آن را ترجمه می‌کند و کار‌های ظبط را شروع می‌کنیم. تمام این اتفاقات که گفتم باید در مدت یک هفته بیافتد. چون من بیشتر از این زمان ندارم در چنین شرایطی نمی‌شود خیلی با برنامه ریزی قبلی پش رفت. تا همین الان هم تمام کار‌هایم را این گونه جلو برده‌ام.

کریمی در ارتباط با دیدن آثار مستند ساخته شده توسط دیگران این گونه اظهار نظر کرد: من قسمت عمده کارم این است که بتوانم آثار دیگران را ببینم. من همیشه در کلاس‌هایی که تدریس می‌کنم به بچه‌ها می‌گویم که شماهمیشه هر مستندی از هر کسی که به دستتان می رسد را ببینید. مثلاً می‌گویم لزوماً برنامه آپارات BBC را ببینید و هم چنین مستندهایی که از شبکه من و تو پخش می‌شود. دیدن انواع مستند از شبکه‌های مختلف کمک می‌کند که به لحاظ دیداری مستند ساز قوی شود و با شیوه‌های مختلفی آشنا شود. شبکه مستند من و تو آبزیرکا ست. آن شبکه تخریبش را به صورت بسیار حرفه‌ای نسبت به جامعه ما انجام می‌دهد. این شبکه برای مخالف‌های خودش هم جذابیت ایجاد می‌کند.

وی در ادامه درباره اینکه آیا تلاشی می‌کند که کار‌هایش شبیه به هم نشود گفت: قطعاً تلاش می‌کنم که کار‌هایم شبیه به هم نشود. من ادعا نمی‌کنم که کار‌هایم با هم متفاوت است اما تلاش می‌کنم که هر دو یا سه کارم با هم تفاوت‌های عمده‌ای داشته باشند. من یک موضوع را در سه جا کار کردم اما بسیار سعی کردم که حده اقل این سه تا یک تریلوژی را تشکیل دهند و یک سه گانه خوب باشد ولی با تعاریف مختلف از هم. اما مورد‌های بعدی را که دیگر این گونه کار نکردم. استاندارد‌های تریلوژی را رعایت کردم.

کریمی در ادامه در باره خطرات کار‌هایی که انجام داده است این گونه توضیح داد: البته این را هم بگویم در جایی مثل قزاقستان که من کار می‌کردم و سیستم امنیتی آنجا به دنبال من بود، هم چنین طالبان هم که می‌خواست من را بکشد و به لحاظ زمانی پانزده روز بیشتر هم وقت نداشتم نشستم فیلم نامه نوشتم تا کار‌هایم شبیه به هم نشود و شباهت‌های بینشان را در فیلم نامه از هم جدا کنم.

کارگرادان مستند «زخم دیوار» گفت: عوامل را در جبهه جنگ بردن آن هم جایی که طالبان دیوار به دیوار شما قرار دارد بسیار سخت است اما همواره به خودم می‌گویم که اگر قراراست که کار متفاوت شود باید از آن غالب گزارشی بیرون بیاورم. من دو روزه می‌توانستم یک کار این چنینی را تمام کنم با گرفتن یک میکروفن و چند پلان گزارشی اما دوست نداشتم و پای کارم ایستادم که نتیجه آن مستند «زخم دیوار» شد. من نمی‌خواهم بگویم که من فقط این کار را کردم یا فقط من بودم که توانستم این کار را انجام دهم منظورم این است که نسبت به کار‌هایم حساس هستم و دوست دارم متفاوت‌تر باشم. سعی می‌کنم که به تعریف جدیدی از مستند برسم.

هنر نیوز