هنر نیوز - اغلب رمان‌های ایرانی به لحاظ درون مایه فقیرند

اغلب رمان‌های ایرانی به لحاظ درون مایه فقیرند

محمدرضا سرشار گفت: نویسنده بسیاری از داستان‌های معاصر ایرانی به لحاظ ساختاری قابل قبولند اما به لحاظ درون مایه درفقر به سر می‌برند.
وی در گفتگو با «هنرنیوز» گفت‌: مجموعه‌ای از نقدهایی را که به‌صورت میزگرد درطول دهه هشتاد در حوزه داستان و رمان داشته‌ام پیاده کرده‌ام که هنوز نامی برای این کتاب در نظر نگرفته‌ام اما به احتمال قوی این کتاب ازسوی کانون اندیشه جوان منتشر خواهد ‌شد.
این نویسنده و منتقد ادبی ادامه داد: برخی از آثار نقد شده در این کتاب عبارتند از «قصر» از کافکا‌؛ «جنایات ومکافات» از داستایفسکی؛ «راز فال ورق» از یوستین‌گوردر؛ «دنیای تئو» از کاترین کلمان؛ «دنیای سوفی» از گوردر؛ «پل معلق» از محمد رضا بایرامی‌، «باده کهن» از اسماعیل فصیح و چند اثر دیگر است‌.
رهگذر درمورد کتاب دیگر خود یاد آورشد: مجموعۀ دیگری از نقدها ویادداشت‌های ادبی خودم را که نقد مستقل رمان‌های ایرانی و خارجی هستند نیز آماده چاپ دارم که شامل نقد رمان دو جلدی «سیمین دانشور» به نام‌های «جزیره سرگردانی» و «ساربان سرگردان»‌؛ «شهری که زیردرختان سدر مرد» نوشته «خسرو حمزوی»‌؛ مرگ ایوان ایلیچ نوشته «تولستوی»‌؛ بهشت خاکستری نوشته «عطاء الله مهاجرانی»‌؛ «رندا» 21 اثر از نویسنده‌های سوری و «هزارتوی داستان» (12 اثراز 12 نویسنده غربی) و ...است که این کتاب نیز توسط کانون اندیشۀ جوان منتشر خواهد‌ شد.
این استاد داستانویسی اظهارداشت: کتاب دیگری به نام «هیاهو برا ی هیچ» نیز آماده چاپ دارم که به نقد رمان «خشم وهیاهو» نوشته «ویلیام فاکنر» می‌پردازد که این کتاب هم توسط کانون اندیشۀ جوان منتشر خواهد شد.
به گفتۀ این نویسنده از سه کتاب حاضر وی تا کنون دو جلد آن به ناشر تحویل داده و سومی آن نیز درحال بازبینی نهایی ازسوی نویسنده است؛ این استاد دانشگاه ومنتقد ادبی، ادبیات ایران را به‌لحاظ اندیشه ضعیف توصیف کرد و گفت: البته ما نویسندگانی درحد ستارگان جهانی در آسمان ادبیات ایران داریم؛ اما تعدادشان چندان زیاد نیست.
رهگذر افزود: متاسفانه ما به‌جز بعضی از آثاری که به‌طور مشخص به زندگی ائمه(ع) و رسول‌اکرم(ص) یا برخی از آثاری که در حوزۀ دفاع مقدس و قهرمانان آن دوران می‌پردازند دیگر شاهد آثار قوی از نظر درونمایه نیستیم و مضامین بقیه آثارمان در سطح کوچه و بازار یا اندیشه‌های سطحی و سخیف هستند؛ و سلوک معنوی یا سلوک اندیشه‌ای خاصی در آنها دیده نمی‌شود.