هنر نیوز - ما در داستان کوتاه پتانسیل‌های زیادی برای رشد داریم

ما در داستان کوتاه پتانسیل‌های زیادی برای رشد داریم

فیروز زنوزی‌جلالی گفت: یکی از شروط موفقیت این همایش دوری از جناح‌بندی است و اگر بتوان در این همایش تمامی نویسنده‌ها از طیف‌های مختلف را دور هم جمع کرد و مسائل فنی و نظری را مطرح کرد، نتایج قابل قبولی حاصل می‌شود.

به گزارش هنرنیوز زنوزی‌جلالی در گفت‌وگو با ستاد خبری «اولین همایش داستان کوتاه ایران» درباره برگزاری چنین همایشی گفت: سوال من این است که چرا تا به حال در ادبیات داستانی همچین همایشی برگزار نشده و بهتر است دامنه چنین همایش‌هایی گسترده‌تر باشد تا وضعیت ادبیات‌ داستانی ما بهتر شود.
زنوزی‌جلالی درباره وضعیت داستان کوتاه در ایران به خصوص در دهه اخیر عنوان کرد: در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ ما وضعیت بهتری در داستان کوتاه داشتیم و انتظار می‌رود آن روند ادامه داشته باشد. چرا که ما در داستان کوتاه پتانسیل‌های زیادی برای رشد داریم و اگر سعی کنیم در این زمینه به صورت جهانی عمل کنیم و کارشناسان بتوانند داستان کوتاه ایرانی را به جهانیان معرفی کنند؛ وضعیت آن در کشورمان بهتر خواهد شد.
وی یکی از دلایل موفق نبودن داستان کوتاه در دهه‌های اخیر را غیر ایرانی بودن داستان‌ها عنوان کرد و افزود: متاسفانه درون‌مایه بسیاری از داستان‌های نویسندگان کشور، فضاسازی و شخصیت‌پردازی ایرانی نیست. اگر ما اسامی را در داستان‌هایمان عوض کنیم و به اسامی غیر ایرانی تبدیل کنیم به وضوح می‌بینیم هیچ رنگ و بویی از ایرانی بودن در آنها نیست.
این نویسنده داستان ایرانی را چنین تعریف کرد: داستان ایرانی داستانی است که وقتی خواننده آن را می‌خواند فضای ایران، آداب و سنن ایرانی، شخصیت‌هایی با رفتار و منش و دیالوگ‌های ایرانی برایش تداعی شوند. عدم توجه به بافت عمومی کشورمان و فرم‌زدگی یکی از آسیب‌های جدی داستان کوتاه امروز ماست. نویسندگان ما بهتر است دست از تقلید و کپی‌برداری داستان‌های غربی بردارند و دغدغه شبیه به دیگری شدن را از سر بیرون کنند.
وی افزود: متاسفانه داستان‌های دفاع مقدس و انقلابی هم از این قاعده مستثنی نیستد و دچار همین ضعف شده‌اند. بسیاری از این داستان‌ها نمی‌توانند چهره واقعی رزمندگان و انقلابی‌ها را ترسیم کنند و بیشتر شبیه به داستان‌های خارجی با چنین مضامینی هستند.
زنوزی‌جلالی تصریح کرد: بهتر است معیار تجلیل از نویسندگان خاص در این همایش مشخص باشد و مسؤولان بتوانند دلایل قانع‌کننده و درستی برای انتخاب خود داشته باشند. معیارها نباید سلیقه‌ای باشند و گزینش باید منطقی و درست باشد تا به جای جاذبه؛ دافعه به وجود نیاید.