هنر نیوز - کوچ هنرمندان شهرستانی به تهران یک اشتباه است

کوچ هنرمندان شهرستانی به تهران یک اشتباه است

یک بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون با اشاره به کوچ هنرمندان شهرستانی به تهران گفت: این اشتباه است که بعضی هنرمندان برای موفقیت به تهران سفر می‌کنند چرا که تهران هیچگاه قطب هنری نبوده است.

سیاوش طهمورث بازیگر پیشکسوت سینما، تلویزیون و تا‌تر در گفتگو با خبرنگار سینمایی هنرینوز در مورد استعدادهای هنری بویژه بازیگری، کارگردانی، نویسندگی در شهرستان‌ها افزود: من بچه‌های زیاد شهرستانی را چه به لحاظ بازیگری و کارگردانی و چه در حوزه گریم و نویسندگی و بقیه رشته‌ها سراغ دارم که خیلی بر‌تر از هنرمندان تهرانی درخشیدند. منتهی ما متاسفانه مرکزیت برای هنر قائل شدیم و آن مرکزیت را هم تهران نامیدیم.

وی اضافه کرد: در حالی که در تهران که شاید به نظر شهرستان‌ها، مرکز محسوب می‌شود هم، خبری نیست و امکانات و چیز خاصی وجود ندارد»

بازیگر فیلم سینمایی «اجاره نشین‌ها» یاد آور شد: معتقدم که هنرمندان شهرستانی هنرمند با استعداد و خلاقی هستند که نباید نداشتن امکانات آنان را از عزم فعالیت هنری باز بدارد. موضوع دیگری که وجود دارد که همیشه محدودیت امکانات می‌تواند به خلاقیت بینجامد و شاید بی‌جهت نباشد که بسیاری از هنرمندان شهرستانی خلاق هستند.

سیاوش طهمورث تصریح کرد: من بر این باورم هنرمندان چه در تهران زندگی می‌کند و چه در شهرستان‌ها، باید بداند که هنرمند است و طبق وظیفه‌ای که اجتماع بر دوش آن گذاشته است باید همواره فعال باشد و دست از تلاش بر ندارد. روزگار هیچ‌گاه تمام مهربانی خودش را به ما نشان نمی‌دهد و این ما هستیم که باید با سخت کوشی خودمان بر مشکلات پیروز شویم. امیدوارم که همه هنرمندان بویژه هنرمندانی که در عرصه بازیگری تلاش می‌کنند چه در تهران و چه در شهرستان‌ها هیچگاه از حرکت باز نایستند چرا که توقف به معنای حذف شدن خواهد بود.

بازیگر فیلم سینمایی «کیمیا و خاک» در پاسخ به این سوال که جوانان علاقه‌مند به حوزه بازیگری چگونه باید وارد این حرفه شوند اظهار داشت: علاقه مندان به بازیگری اول باید «استعداد» آن کار را در خودشان داشته باشند یعنی ممکن است یک نفر دوست داشته باشد بازیگر بشود اما استعدادش مثلا بیشتر در سیاست یا مدیریت است تا بازیگری. پس اول باید «استعداد یابی» کنید و استعداد خودتان را تشخیص بدهید و آنگاه به سمت حرفه‌ای که دوست دارید گام بردارید. شما زمانی که استعداد بازیگری یا هر رشته دیگر هنری را دارید و علاقه‌مند به آن هستید باید برای ورود به عرصه تلاش کنید. این مساله باز هم تمام ماجرا نیست بلکه تنها ۵۰ درصد ماجرا می‌تواند باشد. بقیه ماجرا، تلاش شما برای اینکه بتوانید آن استعداد را بروز بدهید باید متمرکز شود.

این بازیگر سینما و تلویزیون گفت: بعد از اینکه در شما این استعداد وجود داشت و علاقه‌مند به بازیگری بخصوص هنر نمایش بودید باید بدانید که این علاقه‌مندی برای شما «تعهد اجتماعی» فراهم می‌کند و تنها عشق به هنر کافی نیست. عشق به هنر برای چی؟ برای اینکه شما در کنار اجتماع قرار بگیرد. همه این‌ها برای اجتماع خواهد بود و این تعهد ایجاد می‌کند و عشق شما و تعهد شما مسئولیت ایجاد می‌کند چون آنگاه است که «شهرت» از بین می‌رود. «ثروت» از بین می‌رود و همه این مسائل به دلیل تعهد شما در مقابل اجتماع، عادی می‌شود.

بازیگر مجموعه «مسافر ری» تاکید کرد: موضوعی دیگر که باید برای علاقه مندان به بازیگری تاکید کنم آن است که «بازیگری» و وارد «هنر» شدن اصلا یک شغل و حرفه نیست و نمی‌شود نام آن را حرفه گذاشت. به دلیل اینکه عرصه هنر چیزی است که در فرهنگ و تمدن اجتماعی تاثیرگذار است و می‌تواند باعث پیشرفت و دوام و قدرت اجتماع بشود. در نتیجه ما نمی‌توانیم نام آن را «شغل» بگذاریم. ضمن اینکه برای «بازیگری» فقط دوست داشتن کافی نیست. ما خیلی چیز‌ها را ممکن است دوست داشته باشیم اما این دوست داشتن نمی‌تواند به تنهایی کافی باشد. شاید دوست داشتن حدود ۱۰ الی ۱۵ درصد برای شروع یک کاری کافی باشد مابقی آن داشتن «موقعیت» آن عرصه خواهد بود.

سیاوش طهمورث با اشاره به تفاوت بین بازیگر و هنرپیشه افزود: ما یک «بازیگر» و یک «هنرپیشه» داریم. متاسفانه هنرپیشگی شغل است اما اگر کسی بازیگر شد مهم است. چرا که معتقدم مهم بازیگری است. اینکه ادای کسی را در بیاورید، صدای فلان کسی را تقلید کنید یا لهجه‌های مختلفی را صحبت کنید یا مثلا مثل فلان فرد راه بروید یا رفتار کنید این‌ها همه هنرپیشگی است اما بازیگری «کاراک‌تر سازی» و «شخصیت‌پردازی» است. همیشه یک شخصیت اجتماعی و تاریخی پشت سر یک کاراک‌تر وجود دارد. ما نمی‌توانیم هر ادایی که نسبت به یک کاراکتری که نقشش را به ما سپردند در بیاوریم و نام آن را بازیگری بنامیم. متاسفانه ۸۵ درصد از کسانی که مدعی بازیگری هستند اینگونه هستند.