گفتگو با «دنزل واشنگتن» بازیگر فیلم «پرواز»؛

پرواز داستان آدم های خاکستری است

23 ارديبهشت 1392 ساعت 12:33

۳۰ میلیون دلار برای ساخت فیلمی مانند پرواز بودجه کمی است بویژه که فیلم با این بودجه استطاعت به کار گیری ستاره ای مانند دنزل واشنگتن را ندارد.

داستان «پرواز» درباره خلبانی قهرمان اما معتاد به مصرف مشروبات الکلی است، اعتیادی که موجب ایجاد مشکلات زیادی در زندگی و شغلش می شود. 
بازیگر خوش مشرب و معتقد سینمای آمریکا با بازی در این فیلم بار دیگر نامزد دریافت جایزه اسکار شد. واشنگتن ۵۷ ساله در گفتگوی زیر در مورد چگونگی درگیر شدنش با پروژه، دستمزدش، فیلم و... صحبت کرده است:

می گویند این فیلم بدون حضور شما ساخته نمی شود. این معانی مختلفی از آنچه که هالیوود آنرا منفی می خواند دارد، هم اکشن است و هم فیلمی شخصیت محور و مشخصا شخصیتش یک قهرمان نیست، یک الکلی است. 

ساختنش سخت نبود، اما استودیو می خواست آنرا با قیمت پیشنهادی خودش بسازد. ما با ۲۸ میلیون دلار تمامش کردیم و «رابرت زمه کیس(کارگردان)» آنرا به فیلمی ۱۰۰ میلیون دلاری تبدیل کرد، مخصوصا با سکانس هواپیما. من و او پول را پس انداز کردیم و با یک دهم دستمزدمان کار کردیم. 

می توانم بپرسم چقدر؟ 

یک دهم دستمزدم، می توانید حسابش کنید.(طبق آخرین منابع، دستمزد واشنگتن در سالهای اخیر برای عمده فیلمهایی که بازی کرده ۲۰ میلیون دلار بوده است.) 




آن طور که می خواستید از آب درآمد؟ 

امیدوارم این طور باشد(خنده). همچنان از مردم می شنوم:«پسر، می خواهم این فیلم را ببینم.» 

مدیر برنامه شما مرحوم «اد لیمیتو» طرح را برای شما آورد، درست است؟ 

نمی دانم چقدر قبل از اینکه پیش من بیاید درباره اش بحث کردیم. باید حدود سال ۲۰۰۹ باشد. او دو طرح برایم آورد. اول «خانه امن» را من داد و گفت:«این ها دو فیلم خیلی متفاوت اند» و من موافقت کردم تا اول خانه امن را بازی کنم. این یک تغییر مسیر واقعی بود. 

چرا خواستید تا در این فیلم بازی کنید؟ 

طرح، به همین سادگی. پیدا کردن طرحهای خوب خیلی سخت است و این طرحی بود که داستان سیاه و سفید نداشت. آدمهای خاکستری زیادی در آن بودند. 


هم بازیگر شخصیت داریم و هم ستاره سینما. فکر می کنم این منصفانه است که بگوییم شما از دسته دوم هستید. درباره بازی کردن در نقش کاراکتری این چنین خام و غیر جذاب که می توانست تصویرت (در ذهن مردم) خراب کند نگران نبودی؟ 

(خنده) می شنیدم که می گفتند:«دنزل این کار را نکن».یادم هست چند وقت پیش درام «نرده ها» اثر «آگوست ویلستون» را در برادوی اجرا کردیم، صحنه ای را بازی می کردم که کاراکتر با دوستش بحث می کند و بعد دختر دیگری را ملاقات می کند، به خودش می گوید:«هی مرد، باید به همسرت بگی» و در صحنه بعدی به او(همسرش) می گوید «چیزی هست که می خوام بهت بگم.» تماشاگران انتظار دارند که بگوید «من با کسی در ارتباطم» ولی او بجای آن می گوید «می خوام پدر کسی باشم». (همان لحظه سر صحنه) یکی فریاد زد: «اوه، دنزل، خوش قلب». این یک نمایش بود و او فریاد زد:«اوووه دنزل». 



اد لیمیتو نگرانی های یکسانی مثل  شما (در مورد بازی در این نقش) داشت؟ 

به او گفتم :«در مورد این چی فکر می کنی» و او جواب داد: «می دونی، همش شرب خمر و مستیه!» بعدش من گفتم: «این یه داستان خوبه.» من نمی ترسم از اینکه تماشاگران فیلم بگویند: «اوه، دنزل» اگر هم بگویند من آنجا نیستم. این همه آن چیزی است که در مورد من صدق می کند، مخصوصا در ده سال اخیر واقعا سعی کرده ام (با خودم) صادق باشم. هر کاری که می خواهم بازی کنم، فیلمهای کوچک، روی صحنه(تئاتر). 

آیا ساخت فیلمهای با بودجه ۳۰ میلیون دلار در حال از بین است؟ 

فکر می کنم چیزی که تغییر کرده این است که پنج یا شش سال قبل آنها باید به ما ۵۰ یا ۶۰ میلیون دلار بودجه می دادند و حتی بیشتر، اما این روزها استودیوها کمی سختگیر شده اند، آنها می دانند این پروژه ای است که ما می خواهیم بازی کنیم. فکر می کنم آنها باهوش هستند، می گویند:«ببین، ما نمی خواهیم بیشتر از این خرج کنیم، ۲۸ میلیون، ۳۰ میلیون دلار» و هیچ کدام از ما نمی خواستیم کار را از دست بدهیم بنابراین ساختیمش. 

این باید محک خوبی برای شما بوده باشد که توانستید فیلم تجاری بازی کنید. 

اعتقاد دارم برایش بازی هست، و بازیگر ها، حداقل بازیگرهای بزرگ، باید تصمیم بگیرند که می خواهید از دستمزدتان بزنید و کاری خوب انجام دهید، یا فقط برای آن (دستمزد) بازی می کنید. از طرف دیگر شما با مدیر برنامه طرفید، آنها دنبال فیلمهای کوچک نمی گردند، آنها دنبال پرداختهای بزرگ هستند چون ۱۰ درصد آنرا می گیرند و هیچ کس ۱۰ درصد از هیچ چیز را نمی خواهد. 




برای کسی که دو جایزه اسکار برده، این هنوز هیجان انگیز است که ممکن است این نقش نامزد دریافت جایزه آکادمی شود؟ 

(همیشه) سعی می کنم در مورد زمان پیش رو فکر نکنم، شما باید تلاش کنید بهترین کاری را که می توانید انجام دهید و بعد فیلمتان را بیرون بکشید، ما تا به حال چیزهای خوبی (در مورد فیلم) شنیده ایم. اما شما هرگز نمی دانید، نمی خواهید خیلی سخت و خیلی شل بگیرید. 

مبارزه برای اسکار شبیه چیست؟ صحبت درباره فیلم جالب است؟ 

نه بعد از ۳۹۵ امین مصاحبه.

آرزو می کردم ۳۹۴ امین باشد.
 
(خنده) شما ۳۹۲ امین هستید، شما جریمه (کار ما) هستید. اما ببین، بعلاوه این بخشی از کار است. من می خواهم مردم آنرا ببینند. 

یاسین پورعزیزی

کد خبر: 58065

آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdcdkz0k.yt0j96a22y.html