عضو شورای مرکزی انجمن پیش گامان خورشید استهبان خبر داد:
سرقت یکی از سنگ نوشته های تاریخی استهبان!
2 ارديبهشت 1391 ساعت 12:01
به گفته یکی از فعالان میراث تنها اقدامی که تا به حال درباره سرقت کتیبه صورت گرفته، گزارش این سرقت توسط اداره میراث فرهنگی استهبان به نیروی انتظامی بوده است.
به گزارش هنرنیوز، یکی از مساجد قدیمی استهبان، مسجد ساباط محله‌ی اَهر است. روزگاری بس دراز است که مردم این محله در این مکان مقدس نماز را برپا می دارند. به گفته‌ی یکی از اعضاء هیئت امناء مسجد، نام قدیمی مسجد، «عباس» بوده است و پس از آن «ساباط» نامیده می‌شود.(ساباط به کوچه‌ای گفته می‌شده است که پوشش و سقف داشته است.) در روزگاران گذشته در دیوار خشتی جنوب مسجد(سمت قبله) سنگ نوشته‌ای قرار داشت که پس از نوسازی مسجد، از دیوار جدا شده و سالیان درازی در باغچه‌ی مسجد جای گرفت.
رسول حاجی باقری – عضو شورای مرکزی انجمن پیش گامان خورشید استهبان - درباره سرقت این سنگ نوشته می گوید :«از سال ۱۳۸۴ تاکنون چندین بار به مسئولین مسجد مراجعه نمودم تا شاید بتوانم آن ها را راضی کنم تا سنگ نوشته را بر روی دیوار نصب کنند یا به جای امنی منتقل نمایند، اما همیشه با بی‌توجهی آنها روبرو شدم! سال ۱۳۸۶ کارشناسان میراث فرهنگی استان فارس را برای بازدید و ثبت بسیاری آثار استهبان همراهی نمودم و یکی از آثاری که مورد بازدید قرار گرفت، همین سنگ نوشته بود که متاسفانه با بی‌مهری آنها روبرو گشت و تلاشی برای نگهداری از آن نشد. ظاهرا اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استهبان نیز چند نوبت با اداره اوقاف و امور خیریه شهرستان نامه‌نگاری داشته است، ولی همه این اقدامات بی‌نتیجه بوده‌اند.(اداره اوقاف متولی مساجد است و باید اجازه انتقال سنگ نوشته را می‌داد.) متاسفانه اتفاقی را که انتظار می‌رفت به وقوع پیوست و سنگ نوشته ربوده شد! »
به گفته ی این فعال میرا ث فرهنگی تنها اقدامی که تا به حال صورت گرفته، گزارش این سرقت توسط اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استهبان به نیروی انتظامی بوده است.
معرفی سنگ نوشته
به گزارش هنرنیوز، مسجد و سنگ نوشته، هیچ کدام ثبت ملی نشده بودند. اندازه سنگ نوشته حدود ۶۰*۸۰ سانتی متر و به خط کوفی (بدون نقطه) بود. حاجی باقری در این باره می گوید: « متاسفانه بنده متن کتیبه را نخواندم اما احتمالا می توان از عکس‌هایی که گرفتم یاری جست.»
او از وجود سنگ نوشته‌ی دیگری در استهبان خبرمی دهد که خوشبختانه هنوز موجود است و به سنگ نوشته ی« کلاو» مشهور است. این سنگ نوشته متعلق به قرن پنجم ه.ق است. شباهت ظاهری، نوع خط، جنس سنگ، کادربندی و تزئینات این سنگ نوشته با سنگ نوشته‌ی مسجد ساباط، تقارن زمانی این دو سنگ نوشته را به ذهن القاء می‌نماید هر چند برای نتیجه واقعی نیاز به کارشناسی دقیق است.
حاجی باقری توضیح می دهد:« یکی از قدیمی ترین سنگ نوشته‌های موجود در استهبان، سنگ نوشته‌ای متعلق به
کلاو دختر بلویه ابن الحاجب« که در قرن پنجم هجری قمری در گذشته است و در مسجد بازار(گوهریه) به خاک سپرده شده است. بر روی سنگ نوشته این سطور نقر گردیده است:
(هذا قبر کلاو بنت بلویه ابن الحاجب فی ماه دی سنه خمس و ثمانین و اربع مائه ) »
او تاکید می کند: «هر روز شاهد بی‌توجهی، تخریب و سرقت در حوزه‌ی میراث فرهنگی ایران هستیم. به هر کجای گیتی که بنگریم تلاش دولت‌ها را برای حفظ تاریخ کشورشان می بینیم اما در ایران هر روز خبری ناگوار را می‌شنویم.»
کد خبر: 39642
آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdcdx90s.yt0no6a22y.html