ابراهیمی در گفتگو با خبرنگار گروه کتاب و ادبیات هنرنیوز درباره رویه سفارشی نویسی که از جانب برخی ناشران دولتی متداول است، گفت: سفارشی نویسی به طور کلی می تواند یک آفت باشد اگرچه ممکن است از بین کتابهای سفارشی از هر صدتا ده تا هم خوب دربیاید ولی به طور کلی سفارشی نویسی نویسنده ها را از نوشته های قلبی شان دور می کند و بیشتر سمت و سوی درآمدزایی دارد.

وی با بیان این مطلب افزود: معمولا روند سفارشی نویسی عادلانه نیست و ممکن است دولت به ناشران خاصی سرمایه بدهد و ناشران هم به تعداد افراد خاصی را گزینش کنند و کار را به آنها بدهند لذا عدالت از بین می رود.

ابراهیمی با تاکید بر این موضوع که سفارشی نویسی همیشه هم بد نیست، تصریح کرد: من منکر پاره ای محسنات سفارش نویسی نیستم به خصوص که در بخش پژوهش می توان سفارش هایی را پذیرفت که اساسا رهبردی هستند و خلاشان در فضای مطالعاتی احساس می شود.

وی با اشاره به اینکه بحث سفارشی نویسی باید به ناشران خصوصی سپرده شود تا از الزامهای دولتی و شکل نامناسب آن خارج شود، اظهار داشت: به نظرم همین کار را می شود در بخش خصوصی هم انجام داد چه بسا که تا کنون یک سری از سفارش نویسی ها از سوی ناشران خصوصی انجام می گرفت؛ منتها شکل آن به این صورت بود که دولت به ناشران اعلام میکرد اگر در برخی موضوعات و حوزه ها کتابهایی را چاپ کنند این کتب مشمول امتیاز و امکاناتی می شوند و ناشران خصوصی هم گاه بر این موضوع تمرکز می کردند و سراغ حوزه های مختلفی اعم ازکتب مذهبی، تاریخی و سیاسی و غیره میرفتند و مشکل زیادی پیش نمی آمد.

وی به نقش مهم ناشران در سفارشی نویسی اشاره کرد و گفت: اگر دولت در حد حمایت کننده باقی بماند و تنها بر امور نظارت کند و نه دخالت، در دراز مدت می شود بهره های خوبی از این موضوع برداشت؛ متاسفانه در نهادهای دولتی قوانین ثابتی وجود ندارد و در نتیجه با روی کار آمدن مدیرکل جدید، مدیرعامل پیشین آن انتتشارات زیر سوال می رود و معمولا هر جایی که مدیرش عوض می شود یک گروه جدیدی می آید و افرادی که قبلا صاحب تجربه بودند معمولا کنار گذاشته میشوند و کارشان را کم می کنند و همه کارها به گروه های جدیدتر سپرده می شوند و تا گروه جدید می خواهند راه بیفتند مدیر جدیدتری روی کار می آید و این باعث می شود که در دراز مدت نتوانند کار مهمی انجام دهند، البته برخی ناشران دولتی توانسته اند کارهای موفقی را در حوزه سفارشی نویسی ارائه بدهند ولی همان انتشاراتی هم اگر به بخش خصوصی سپرده می شد بدون شک موفقیت بیشتری کسب می کرد، من فکر نمی کنم سفارشی نویسی به این وسیله از بین برود بلکه شاید به سمت روش های بهتر و سودمندتر هدایت بشود.

این شاعر و نویسنده کودک و نوجوان در خاتمه تصریح کرد: اگر شکل حمایت دولت عوض بشود بهتر است؛ چون تا به حال معمول این بوده است که دولت بیشتر به ناشران کمک میکرده و کمتر به اهل قلم و نویسندگان و یا شاعران برای تشویق به نوشتن امکاناتی از جانب دولت تخصیص پیدا کرده است، در کنار حمایت از ناشران و سپردن کار به ناشر می شود به فکر این بود که راهکارهایی پیدا کرد که به اهالی قلم هم کمکهایی بشود و قراردادهایی در حوزه تحقیق و پژوهش با آنها بسته شود تا انگیزه کافی برای فعالیت و نوشتار داشته باشند و پویایی در نشر کشور ایجاد شود.

هنر نیوز