فاطمه خدابنده لو در پاسخ به پرسش خبرنگار تئا‌تر هنرنیوز درباره ایده شکل گیری نمایش «گروفالو» گفت: این نمایش اقتباسی از یک فیلم انیمشین بود که در سال دو هزار و یازده ساخته شد و در حال حاضر هم دومین قسمت این اثر ساخته شده است و در سال گذشته هم کتابش پرفروش‌ترین کتاب سال شناخته شد. نمایش ما با آن چیزی که در کتاب اصلی توسط نویسنده‌اش نوشته شده بود بسیار فاصله داشت اما تنها شخصیتی که هیچ گونه تغییری نکرد و ما نسبت به آن وفادار ماندیم کاراک‌تر «گروفالو» بود. شخصیت موشی در این نمایش باید به گونه‌ای پرداخت می‌شد تا به مخاطب ما که کودکان و نوجوانان بودند با آن همذات پنداری کنند و در تخیل خودشان را به جای موشی ببیندد ه قهرمان شده است.

وی در ادامه گفت: ما نمی‌توانستیم دقیقا آن شخصیتی که نویستده اصلی این داستان برای موشی در نظر گرفه بود را به نمایش بگذاریم به این دلیل که باید ما برای گودکان ایرانی اجرا می‌کردیم و آن‌ها مخاطبین اصلی ما هستند. اما باید قبول کنیم که خیلی هم نمی‌توانیم در کل اثر دست ببریم. در اصل تلاش کردیم که خیلی خودمان را درگیر این ماجرا نکنیم که خیلی ایرانی و یا خارجی کار کنیم اما از همه جذابیت‌های موجود در متن ‌‌نهایت استفاده را بردیم. یکی از نکات بسیار مهم این است که هم برای اینکه دختر‌ها و هم پسر‌ها بتوانند به یک اندازه با شخصیت موشی همذات پنداری کنند این بود که ما موشی را نه دختر نشان دادیم و نه پسر انتخاب نکردن جنسیت برای موشی یکی از نقاط قوت نمایش ما بود.

خدابنده لو در ادامه گفت: برخی از کودکان که یک شخصیت خیالی در ذهن خود دارند با آن ارتباط دوستانه بر قرار می‌کنند و آن را در قالب‌هایی مانند صحبت کردن با عرسوک‌‌هایشان و ابزار بازیشان بیرونی می‌کنند و عده‌ای از کودکان هم از آن ترس دارند این نمایش به کوکان کمک می‌کند که تخیلشان عینیت پیدا کند و برخی هم که ترسی در درونشان است دیگر نترسند و از آن موجود خیالی ذهنشان موارد زیبایی را در نظر داشته بشند که می‌توانند آن را شکست دهند و قوی باشند.

این بازیگر این چنین ادامه داد: این نمایش قول، دیو و لولوی مجهول در ذهن کودکان را زیبا می‌کند و ترس آن‌ها را تا حد قابل توجی کمرنگ می‌نماید. متاسفاه کودکانی که به این بخش از تخیل آن‌ها بی‌توجی می‌شود در سن بزرگسالی ترسی را با خود همرا می‌کنند و تا سال‌های سال با آن زندگی می کنند در صورتی که اگر در کودکی به آن توجه شده بود دیگر این مشکل را نداشتند.

وی با اشاره به این که کودکان این عصر در فضای مجازی که تماماً تخیل است زندگی می‌کنند گفت: در دنیای امروز کودکان در تخیلاتشان زندگی می‌کنند و تخیل خوبی هم دارند استفاده از بازی‌های مجازی بسیار در این امر تاثیر گذار است و غربی‌ها برای کودکان ما اسطوره‌‌هایشان را می‌سازند و آنها با آن تربیت می‌شوند و زندگی می‌کنند اگر دقت کنید به سمتی حرکت کردیم که کودکان ایرانی دوست دارند شبیه «بت من»، «بن تن» و یا «مرد عنکبوتی» باشند شخصیت‌هایی که برای ما نیست اما در حوزه تئا‌تر و نمایش می‌توانیم به این امر بپردازیم.

خدابنده لو در ادامه درباره بیست و یکیمن جشنواره بین المللی کودک و نوجوان گفت: خیلی خوب است که گرو‌ه ها از روز اول بتوانند نمایش‌های همدیگر را ببینند همه گروه‌ها تقاضایشان هم همین است. اما چگونه برویم نمایش‌ها را ببینیم بلیط نداریم و کارت‌هایی که به ما داده‌اند هیچ اعتباری ندارد. به ما می‌گویند که شما میهمان هستید خوش آمدید  نمی‌توانید نمایش‌ها را ببینید تعداد نمایش‌هایی که ما توانسته‌ایم ببینیم بسیار کم است‌‌ همان تعداد هم که دیدیم به این دلیل بوده است که فقط برای میهمانان و اهالی رسانه اجرا گذاشته بودند.

وی در ادامه گفت: ما نیاز داریم که همکاران خودمان را که در دیگر شهر‌ها فعالیت دارند ببینیم و با آن‌ها در مورد نحوه کارشان حرف بزنیم و تبادل اطلاعات داشته باشیم و در یک محفل خودمانی همدیگر را نقد کنیم. در یک جشنواره بین المللی که مختص کودکان و نوجوانان است باید بهترین بهره‌ها را ببرریم قبول دارم که مشکلات زیاد است اما باید باید دست به دست هم بدهیم تا برای کودکان این سرزمین گامی مثبت در جشنواره‌های این چنینی برداشته شود.

هنر نیوز