در آستانه برگزاری نمایشگاه بزرگ آثار هنری ایران :
چه کسانی آثار نمایشگاه آرت اکسپوی تهران را می خرند؟
2 اسفند 1388 ساعت 12:23
نمایشگاهی که می‌تواند تبدیل به بازاری شود تا آثار هنرمندان ایرانی به عنوان کالایی فرهنگی و هنری با پیام و مفهومی که در خود دارند پاسخگوی نیازها و سلیقه‌های مخاطب باشند و بتوانند جای خود را در دل آنها پیدا کنند.
به بیان دیگر این نمایشگاه بازاری است فرهنگی وهنری و آثار هنرمندان ایرانی با بیان و انتقال مفهوم و بیان و همچنین تأثیرگذاری بر روی ذهن و دل مخاطب ،تأمین اقتصاد هنر و هنرمند را هم الزام دارند.
این نمایشگاه در حال حاضر در خانه‌ی هنرمندان ایران با حمایت مرکز هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برپاست و آثار به نمایش در آمده باید دو هدف ذکر شده یعنی اقتصاد هنر و سلیقه مخاطب را تأمین نمایند. اما باید دید آرت اکسپوی 1388 واقعاً چنین است؟
آیا مخاطبان ایرانی خودشان در شرایط خوب اقتصادی قرار دارند تا بتوانند نرخ پیشنهادی تابلوها در این بازار را پرداخت نمایند؟
آیا مسئولین و متولیان فرهنگ و هنر مانند؛ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان فرهنگی وهنری شهرداری تهران ،حوزه هنری و... خوراک تصویری مناسبی در جهت بالابردن سواد بصری مخاطب ایرانی تزریق کرده‌اند تا چشم و ذهن وی یاری برقراری ارتباط با تابلوهای آبستره این نمایشگاه را داشته باشند و چنین مخاطبی بتواند مفهوم را از فرم‌های پیچیده و بعضاً بغرنج تابلوهای این نمایشگاه استخراج نماید؟
آیا در طی سالیان گذشته راهی را برای وارد کردن آثار تجسمی ناب مبتنی بر انتقادات و باورهای این مخاطب به خانه‌هایشان باز کرده‌ایم تا امروز با قرار گرفتن جلوی یک تابلوی کوبیسم و یا حتی آثار حجمی این نمایشگاه مفهوم آنرا بگیرد و علاقه زیادی به داشتن این اثر در خانه‌اش از خودشان دهد؟
اما با بازدید از نمایشگاه پاسخ سئوال‌ها را می‌توان چنین مطرح کرد:
خریداران این تابلوها یا کسانی هستند که جزء متمولین به حساب می‌آیند و قصد آنها از خرید تابلو بیشتر تزئین عمارت‌هایشان است تا مفهوم تابلو، یاکلکسیونرهایی که دوست دارند گنجینه آثار داشته باشند و آثاری که از ایران خریداری می‌نمایند در حراج‌های بزرگ در خارج از کشور به قیمت بالایی به فروش برسانند و یکی از مهمترین خریداران ،مرکز هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که برای گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران آثاری را از هنرمندان سرشناس خریداری کرده است و شاید به هنرمندان جوان حتی اعتنایی نکند و آنها را حذف نماید.
مخاطب عامه (توده مردم) اگر پایش به چنین فضایی برسد با توجه به اینکه به سواد بصری وی در طراحی شهری و محیطی از آثار تجسمی ناب استفاده نشده و اگر هم شده به شکلی خیلی بد بوده و از طرف مسئولین به آن احترامی گذارده نشده است، همچنین غریب بودن فضای بصری نمایشگاه، ارتباطی با نمایشگاه در جهت دریافت اندیشه های هنرمند نمی‌تواند داشته باشد .و در چنین شرایطی نمی‌تواند بابت خرید اثری که از آن هیچ اطلاعاتی و دریافتی ندارد وجهی را پرداخت نماید.
همچنین با توجه به آثار ارائه شده در این نمایشگاه می‌توان برداشت کرد که در بین هنرمندان عرصه تجسمی، هنر برای هنر رایج است (هنرمندان معاصر) تا مخاطب و چنین هنری بیتشر تزئین است تا کاربردی.
قرارگرفتن چنین آثاری در این نمایشگاه شاید نه مشکلی از اقتصاد هنرمندان را حل نماید و نه بتواند تأثیری برروی ذهن مخاطبی بگذارند که شاید هرروز بیشتر و بیشتر مورد هجوم تصاویر بیگانگان در جهت تخریب افکار و آرمانهایش قرار می‌گیرد. تصاویری که شاید ساده باشند و نه پیچیده اما نیات شوم را به شکلی تأثیر گذار در ذهن تزریق می‌کنند.
محمدرضا شیدایی
کد خبر: 7907
آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdce.78fbjh8of9bij.html