جشنواره فیلم فجر جدا از اینکه جایی برای دیده شدن آثار و خود سینما گران به شکل های مختلف است می توان آن جا را جایی برای برنامه ریزی و یا لابی کردن برای گرفتن بهترین زمان اکران فیلم‌ها دانست. همیشه شاهد کشمکش‌های زیادی میان تهیه کنندگان فیلم‌ها برای گرفتن بهترین زمان اکران هستیم. چه کسانی در این فضا می‌توانند بازی را ببرند؟! چه فیلم‌هایی در اولویت قرار می گیرند؟! در صحبت با فیلم سازان مختلف دریافتیم آن‌ها هم بعد از سال‌ها تجربه و فعالیت در سینما همچنان نمی‌دانند که بر اساس چه روابط و ظوابطی به فیلم‌ها اکران عمومی داده می‌شود.

موارد لازم برای لابی: چند عدد رابطه مقداری ضابطه و کمی حق الناس

جالب این جا است که همه آن‌ها به چند دلیل مشخص و مشترک اشاره کردند. این دوستان اذعان داشتند که فیلمی می‌تواند بهترین زمان اکران را بگیرد که دارای لابی قوی تری باشد؟! برای لابی کردن نیاز به روابط و ضوابطی خارج از عرف است. برای لابی کردن باید برخی از ارزش های اخلاقی را زیر پا گذاشت. برای لابی کردن باید اصول فرهنگی را ندید گرفت. برای لابی کردم باید حق الناس کرد. برای لابی کردن باید خدا را ندید؟! برای لابی کردن... .

یکی از سوال‌هایی که در اینجا به وجود می‌آید این است که چرا سینما باید نسبت به اثار دفاع مقدس، انقلابی و ارزش‌هایی که برای نظام مد نظر است بی‌اعتنایی کند. در واقع این فضایی است که برای فیلم سازان ارزشی به وجود آمده و در حقیقت سینما از این فیلم ها دفاعی نمی‌کند. طی صحبتی که با کارگردان فیلم سینمایی «ابو زینب» علی غفاری داشتیم وی از زمانی که برای اکران فیلمش قرار داده بودند بسیار ناراحت بود و اذعان داشت اگر شرایط این گونه باشد از اکران فیلمش جلوگیری می‌کند و نمایش آن را به زمان دیگری موکول خواهد کرد.


«جنگ نرم» کاری است که فیلم «ابو زینب» در کنار صهیونیست ها کرد

فیلم سینمایی «ابو زینب» در شرایط ویژه‌ای ساخته شد تا حدی که چندین روز متوالی که در مرز لبنان و رژیم صهیونیستی فیلم برداری داشتند شبکه‌های اسرائیلی مدام در مورد آن صحبت می‌کردند و اخبار مربوط به فعالیت فیلم را لحظه به لحظه به مردم شان انتقال می دادند.

ایا کسی می‌داند که در زمان فیلم برداری «ابو زینب» برای پلان‌هایی که فیلم ساز بنا داشت به صورت هلی شات تصوییر برداری کند اسرائیل با امواج به خصوصی پرواز را برای هلی کو‌تر گروه فیلمبرداری مشکل کرده بود و چندین بار نزدیک بود آن ها با زمین برخورد کنند؟! آیا کسی می‌داند منطقه خاورمیانه و کشور‌های عربی در زمان فیلم برداری این فیلم سینمایی چقدر احساس نگرانی کرده بودند تا جایی که ارگان‌های بزرگ جهانی وارد عمل شدند؟!

در ایران نسبت به این فیلم سینمایی که در راستای ارزش‌های ما ساخته شده چه کار‌های مثبتی صورت گرفته است؟! چقدر نسبت به آن توجه شده؟! چقدر ما از اتفاقاتی که در ارتباط با این فیلم افتاده و باعث رعب و وحشب رژیم صهیونیستی شده بود به نفع خودمان استفاده کردیم؟! مگر ما دم از فضای جنگ نرم نمی‌زنیم. بار‌ها مقام معظم رهبری بر فرهنگ و استفاده از این فضا برای حفظ و اشاعه ارزش‌های اسلامی تاکید کرده‌ اند ولی متاسفانه کو  گوش شنوا؟

«روزگاری عشق و خیانت» فیلم دیگری در ارتباط با ارزش های ما است که توسط برخی از رسانه‌ها مثلاً بایکوت شده است؟! فیلمی که پر سرو صدا‌ترین نشست خبری را در جشنواه مقاومت رقم زد و تمام بازیگران فیلم گله خودشان را از برخی رسانه‌ها ابزار کردند. این فیلم به موضوعی از انقلاب می‌پردازد که بسیاری از ایرانیان و حتی مسئولین از آن اطلاعی ندارند.

پر واضح است که فیلم سینمایی «روزگاری عشق و خیانت» به دلیل مشکلات شخصی برخی از مسئولین جدید با مدیران دوره قبل مورد بی‌اعتنای قرار گرفته است. مگر همین دوستان ادعای حرفه‌ای بودن ندارند پس چرا مشکلات شخصی خود را وارد فضای حرفه‌ای کاری کرده‌اند؟!

قربانی کردن در اکران  فیلم های «ابو زینب» و «روزگاری عشق و خیانت»

برای این دو فیلم انقلابی که به ارزش‌های ما پرداخته اند بد‌ترین زمان اکران اختصاص داده شده است. که عوامل فیلم سینمایی «ابو زینب» از اکران آن در این طرف سال به احتمال زیاد با این شرایط کناره گیری خواهند کرد اما تهیه کننده «روزگاری عشق و خیانت» اذعان داشته که فیلم را با تمام توان اکران خواهد کرد حتی در بدتترین شرایط زمانی چرا که اعتقاد دارد این فیلم مخاطب خودش را پیدا خواهد کرد. اتفاقات از این دست مربوط به این دو فیلم نمی‌شود اثار زیادی هستند که  موردبی‌مهری قرار گرفته اند.

فیلم های سوپر مارکتی جلوتر از فیلم های ارزشی

اما جای تعجب دارد که چرا باید در طی سال، فیلم‌های سوپر مارکتی در بهترین زمان و شرایط اکران شوند و فیلم‌هایی که در مورد دفاع مقدس و ارزش‌های انقلابی ما هستند در بد‌ترین شرایط زمانی نمایش داده شوند؟! نزدیک به پایان سال و در هنگام برگزاری جشنواره فیلم فجر نمی‌توان توقعی داشت که فیلم‌ها به خوبی دیده شوند.

حساب «چ» و «شیار 143» را جدا کنید!

حتماً برخی از دوستانی که این یادداشت را می‌خوانند استقبال سینما و مسئولین را از فیلم‌های ارزشی مانند فیلم سینمایی «شیار ۱۴۳» و یا «چ» که دست آورد دوره قبل بوده است یاد آور می‌شوند. روی صحبت ما با این افراد نیست چرا که آن‌ها تمایل به خوش باوری دارند چرا که اگر آگاهانه به این دو فیلم نگاه کنیم در خواهیم یافت که «چ» به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا همراه با هزینه زیادی که برای آن شده است به خودی خود بسیار مورد بحث سینماگران بوده و شرایط دیده شدن برایش محیا شده است از طرفی این فیلم مهجور نبود به اندازه کافی نام کارگردانی را یدک می‌کشد که به تنهایی می‌توانست تبلیغ این فیلم را بر عهده بگیرد.

در مورد فیلم سینمایی «شیار ۱۴۳» باید یادآور شویم که شاید همین دوستان خوش باور یادشان رفته است که هیئتت انتخاب در بخشی از زمان فیلم را حذف کرده بودند و قرار نبود در جشنواره فیلم فجر حضور داشته باشد اما در کمال ناباوری مخاطبین عادی جشنواره از این فیلم استقبال کردند و با حمایت کارگردان «چ» از این فیلم شرایط جدیدی برای آن به وجود آمد.

در حقیقت روی صحبت ما با آن دسته ای است است که سینما و افرادی که در آن فعالیت دارند را به خوبی می‌شناسند و به شرایط آن آگاه هستند و می‌دانند که یک فیلم ساز برای نمایش و گرفتن اکران مناسب با موضوع فیلمش چه موانعی را باید پشت سر بگذارد. نگاه ما به سمت یک یا دو فیلم در سال که شرایطشان ویژه است نیست مسئولین سینمایی باید به طور خاص شرایطی را برای دیده شدن فیلم‌های ارزشی فراهم کنند. آیا با این شرایط باید نگران بود یا خیر؟!

هنر نیوز