هنر نیوز - «ترمیناتور» که نساختم

گزارش هنرنیوز از نشست خبری فیلم سینمایی «مهمان داریم»؛

نشست خبری فیلم سینمایی «مهمان داریم» با حضور محمد مهدی عسگرپور کارگردان، آهو خردمند و سایر عوامل در کاخ جشنواره برگزار شد.

محمد مهدی عسگرپور کارگردان فیلم سینمایی «مهمان داریم» در ابتدای نشست گفت: ابتدا باید بگویم که پرویز پرستویی به علت تصویر برداری در شمال است و با بارش برفی که در آنجا بوده است نتوانست خودش را به اینجا برساند. زمانی که فیلم نامه به من پیشنهاد شد ۴ ماه درگیر نوشتن آن بودم و بیشتر از زمان تولید برایم لذت بخش بوده است. در تنهایی خودم برگشتم به زمانی که آرمان‌ها برایمان مهم بود و فکر می‌کردم که چگونه می‌شود به آن‌ها پرداخت به گونه‌ای که شهار نشود و این بسیار سخت است.

عسگرپور در ادامه گفت: ما قرار است که زندگی یک پیرمرد و پیر زن را به تصویر بکشانیم و قصد نداریم که (ترمیناتور) بسازیم. ما خانه‌ای در این فیلم نامه دریم که دارد خراب می‌شود و بچه‌هایی دارند که در این خانه زندگی نمی‌کنند. خودتان فکر کنید ایا باید کند بشود یا نه؟ البته من نمی‌خواهم بگویم که ریتم فیلم نقصی ندارد اما ما تلاش کردیم تا از فیلم و تمامی عناصر آن مراقبت کنیم.

کارگردان فیلم سینمایی «مهمان داریم» افزود: اینکه لحن پرویز پرستویی در این فیلم شبیه نقشی است که در فیلم سینمایی «کتاب قانون» بازی کرده است سوالی است که ایشان باید جواب بدهند. ما در این مورد با هم حرف زدیم و اتود‌هایی را داشتیم و در ‌‌نهایت این شد که دیدید. اما در این گونه فیلم ها بسیار خطرناک است چون ممکن است ما دچار کلیشه شویم و حرف‌هایی کلیشه‌ای بزنیم و حال آنکه این کلیشه‌ها چست؟

این هنرمند در ادامه گفت: امروزه ارزش‌های ما تبدیل به کلیشه شده است که نباید این گونه باشد مثلاً اگر به یکی از شخصیت‌های فیلم حاجی گفته شود قطعاً شما می‌خندید و فکر می‌کنید وارد کلیشه شده‌ایم با این طرز تفکر تنها راه فرار این است که نام کاراکترمان را مثلاً پژمان بگذارم و یا رزمنده ما در جبهه شطرنج بازی کند این نگاه درستی نیست ما نباید به ارزش ها مان کلیشه‌ای نگاه کنیم.

وی در ادامه افزود: من نمی‌خواستم با همچین پایانی تماشاگر را غافل گیر کنم ایده اصلی و همین غافلگیری از معانی خود فیلم نامه به من داده شد. در طول کار سعی کردیم نشانه هایی را داشته باشیم که به پایان فیلم نامه نزدیک باشد. اما متاسفانه تماشاگران ما دیگر تحمل فکر کردن ندارند دوست دارند در آشپزخانه باشند و فیلم را هم بفهمند یه چیزی شبیه (هلو برو توگلو) این عادت را تلویزیون به مخاطبان داده است و ماهواره‌ها هم که دیگر در همین مسیر گام بر می‌دارند.

عسگرپور با اشاره به نورپردازی در این فیلم سینمایی گفت: ما فیلم را از جهت نور‌پردازی به دو دسته تقسیم کردیم قبل از آمدن بچه‌ها و بعد از آمدن آن‌ها قبل از آن سعی کردیم نوری صاف‌تر داشته باشیم اما بعد از آمدن آن‌ها مدیر فیلم برداری آلادپوش زاویه نور را تغییر داد حتی با خط کش اندازه گیری می‌کرد تا پلان به پلان به صورت یک دست نور صحنه‌ها زیاد شود. لاازم می‌دانم این را بگویم ما ۱۴۰ دقیقه فیلم داشتیم که ۳۵ دقیقه آن را حذف کردیم. سعی کردیم در این حذف‌هایی که انجام شد به فیلم آسیبی نرسد.

وی در ادامه در ارتباط با سوال‌های تکراری برخی خبرنگاران درباره بخش‌هایی از فیلم گفت: دوست ندارم توضیح زیادی در ارتباط با بخش‌هایی از فیلم بدهم باید فیلم اگر می‌تواند خودش حرفش را بزند برخی از سوال‌ها شخصی است شاید من دوست نداشته باشم که دلیل مطلبی را در فیلم بگویم و شاید در محفل‌های خصوصی‌تر بشود در مورد آن حرف زد.

آهو خردمند در ادامه گفت: این نقش با سایر نقش‌هایی که بازی کرده‌ام متفاوت است من نقش مادران شهید زیادی را بازی کرده‌ام اما این یکی با همه آن‌ها فرق داشت و عسگر‌پور خیلی کمکم کرد و به عنوان کارگردان مسائلی را در حین فیلم برداری عنوان می‌کرد که برایم مفید بود خودم هم سعی کردم که بروم و مادرانی که زندگی این چنینی را داشتند ببینم.

بهروز شعیبی در ادامه افزود: برای بازی در این نقش تلاش کردم که راه را برای همذات پنداری مخاطب باز نگذاریم. بنده با کارگردان این فیلم برسر هر سکانس گپ می‌زدیم. این نقش زبان تلخی داشت که حتی دنیای درون خود را نمی‌توانست بیان کند. من هم رفتم و دوستان جانبازی را که با این شرایط دست و پنجه نرم می‌کردند را دیدم.

منوچهر محمدی تهیه کننده فیلم سینمایی «مهمان داریم» گفت: من معمولاً همیشه طرح‌های گوناگونی در ذهن دارم که قالباً یا به دلیل سرایط جامعه و با اینکه کارگردانش ر پیدا نمی‌کنم و یا هر دلیل دیگر بخشی از آن‌ها ساخته نمی‌شود. ابتدا باید ببینم که احساسم چه می‌گوید و دل مشغولیم چیشت و آیا کارگردان همراه است یا نه آن موقع کار را شروع می‌کنم. اینکه عده‌ای می‌گویند سه گانه می‌خواهید بسازید باید بگویم نه این طور نیست چون ممکن است برای بار چهارم هم بخواهم درباره روحانیت فیلم بسازم. اما بیشتر به حال و هوایم بستگی دارد. ایده طنزی دارم که اگر آستانه تحمل جامعه آمادگی داشته باشد به سراغ آن خواهم رفت. فیلمی است که الته از امید حرف می‌زند.