ماه مبارک رمضان برای مسلمانان از اهمیت بسیار ویژه‌ای برخوردار است از این رو رسانه ملی وظیفه بسیار مهمی را بر دوش دارد که بتواند در این راستا برنامه‌های ثمر بخشی را ارائه دهد. چند سالی است که بر اثر عادت در ماه مبارک رمضان جدا از برنامه‌های معنوی مخاطب در انتظار پخش سریال‌های متنوع و برنامه‌های زنده‌ای همچون «ماه عسل» است. پخش مسابقات جام جهانی فوتبال و لیگ جهانی والیبال در ماه رمضان امسال حال و هوای دیگری را به همراه داشت. نباید از پخش خوب و با برنامه مسابقات جام جهانی فوتبال و لیگ جهانی والیبال از رسانه ملی گذشت.

ماه رمضان امسال در رسانه ملی چه گذشت؟! در این یاد داشت نگاهی می‌اندازیم به برنامه‌هایی که بیشترین مخاطب را داشته‌اند.

کیفیت سریال‌ها را باید با این جمله به نقد کشید (هر سال دریغ از پارسال). در سال‌های پیش زمانی که رضا عطاران برای ماه رمضان مجموعه‌های مناسبتی می‌ساخت تقریباً همه مردم را پای سریال خود می‌نشاند و با تمام انتقاد‌هایی که به مجموعه آن هم وارد است مخاطب را پای تلویزیون نگاه می‌داشت.

مجموعه «مدینه» ماجرای زنی است که با ناملایمات روزگار به تنهایی دست و پنجه نرم می‌کند و تلاش دارد تا خانواده‌اش را از مسیری که خدا ممنوع کرده است باز دارد. این مجموعه به کارگردانی سیروس مقدم باز هم در میان سایر سریال‌ها توانسته رتبه نخست را به لحاظ میزان مخاطب به دست آورد. حضور متفاوت مجید صالحی در این مجموعه کمی چشم گیر‌تر است چرا که بعد از مدت‌ها شاهد حضور وی در یک مجموعه غیر کمدی بوده‌ایم. صالحی تا به اینجا به خوبی از پس این کاراک‌تر بر آمده است شاید اینجا سکوی پرتابی برای او باشد تا تصویری جدید از خود در عرصه بازیگری به نمایش بگذارد پیش از او مهران مدیری و رضا عطاران به خوبی توانسته‌اند جایگاه خود را به عنوان بازیگرانی که در همه عرصه‌ها می‌توانند حضور داشته باشند تثبیت کرده‌اند.

مجموعه «هفت سنگ» که انتقادهای بسیاری را به همراه داشته است نتوانسته آنچنان رضایت مخاطب راجلب کند. این سریال تقلیدی ناقص و شکست خورده از مجموعه «خانواده آمریکایی» بوده است بازیگران خوبی همانند مهدی سلطانی که با آثار و بازی‌های شاخص خود را به مخاطب شناسانده است در این مجموعه تلاش کرده که چهره متفاوتی از خود را به نمایش بگذارد و نشان دهد توانایی بازی در فضاهای کمدی را نیز دارد اما حقیقتاً در یک کلام باید گفت نوع اجرای این نقش بسیار خنک است. قصه این مجموعه هم خیلی کشش پی گیری را در مخاطب ایجاد نمی‌کند بدان معنی که اگرهمین الان این مجموعه دیگر پخش نشود کسی دلگیر و ناراحت از پخش نشدن و یا به اتمام رسیدن نخواهد بود.

«ماه عسل» با اجرای احسان علیخانی توانسته با ساختار مناسب و محتوایی در راستای فضای ماه مبارک رمضان همچنان جذابیت‌های زیادی را برای بیننده داشته باشد. در این برنامه ما شاهد داستان‌های عجیبی هستیم که در اکثر مواقع گمان می‌کنیم که در رویا‌‌هایمان به وقوع می‌پیوندد و یا در ‌‌‌نهایت خوشبینی آن را برای اطرافیانمان تصور می‌کنیم. به حق اتفاقات خوبی توسط این برنامه در ذهن، شخصیت و اندیشه مخاطب می‌افتد.

بیننده در «ماه عسل» شاهد راز نگه داری زنی است که تا زمان پخش آن برنامه همچنان خانواده‌اش نمی‌دانستند که شوهرش یک بچه سر راهی بوده و خانواده‌ای نداشته است که نشان دهنده گذشت و ایثاری است که بی‌اغراق آن را تنها در وجود زنان ایرانی می‌توان آن یافت. شاهد فردی بودیم که با وجود مشکل معلولیتی که خود با آن دست و پنجه نرم می‌کرد کودکی ناشنوا و نابینا را به فرزندی قبول کرده بود و آنچنان ارتباطی با هم برقرار می‌کنند که گویی تصویری رویایی را رقم زده‌اند و داستان‌های دیگری که هر کدام بویی از انسانیت را به مشام ما می‌رساند.

در ‌‌‌نهایت با یک نگاه کلی می‌توان دریافت که اگر جام جهانی فوتبال و لیگ جهانی والیبال در این ماه برگزار نمی‌شد رسانه ملی آن چنان حرفی برای گفتن نداشت و برنامه‌هایی همچون «ماه عسل» باید آبرو داری می‌کردند.

مجموعه «فاخته» که یکی دیگر از سریال‌هایی بود که در این ایام قبل از افطار پخش می‌شد نتوانست خیلی بیننده مناسب خودرا پیدا کند که البته ساختار کلی این مجموعه به نسبت سریال‌هایی که ساخته می‌شود قابل تامل است اما اگر از مردم یک آمار کلی گرفته شود میزان مخاطبان این مجموعه به خوبی روشن خواهد شد که به نظر نمی‌رسد خیلی‌ها حتی نام آن را به خوبی در ذهن داشته باشند.

مجموعه «دیگری» با بازی امین حیایی یکی از سریال‌هایی بود که برای شب‌های قدر در نظر گرفته شده بود بیننده با تبلیغاتی که از این مجموعه شده بود و همچنین حضور امین حیایی انتظاری فرا‌تر از این حد از کیفیت را داشت. در این سریال موضوعاتی تکراری با قصه‌ای تکراری در نگاه مخاطب به تصویر کشیده شد که شاید اگر امین حیایی در این مجموعه حضور نداشت خیلی‌ها نام آن را هم به فراموشی می‌سپردند.

رزیتا غفاری و سعید آقاخوانی از دیگر بازیگران این مجموعه بودند که کاراکتر‌های خود را به نحو احسن ایفا کردند اما سمانه پاکدل بعد از مدت‌ها که از حضورش در رسانه ملی می‌گذشت نتوانست آنچنان مانند مجموعه «دلنوازان» خودنمایی کند و بیشتر از آنکه نوع اجرا و چهره نقشش جلب توجه نماید چهره خود وی که پرتز شده بود جلب نظر می‌کرد فارق از هر نوع سلیقه‌ای باید اعتراف کرد که بازیگرانی که بر روی چهره خود کار‌هایی از این دست را انجام می‌دهند حتماً به نقش لطمه می‌زنند و یک بازیگر کاملاً حرفه ایکه ادعای این کار را دارد باید به این موضوع اشراف داشته باشد. مگر فاطمه معتمد آریا، گلاب آدینه، هدیه تهرانی و بسیاری دیگر که در امر بازیگری مطرح شده‌اند همچین کاری را انجام داده‌اند؟!

یک جمله ساده: مخاطب قرار است نقش را ببیند نه شما را خانم بازیگر

هنر نیوز