به گزارش هنرنیوز؛ گائو چن از گروه مرمت بناهای تاریخی دانشگاه سوت ایست چین با بیان گوشه‌ای از مقاله خود با عنوان «غارهای سنتی بودایی و خلق معماری مدرن مذهبی» تصریح کرد که طراحی قراردادی بناهای مذهبی مدرن غالبا تحت تأثیر نمونه‌های بناهای سنتی با فضای حیاط قرار دارد.

وی افزود: اما برای بیان بعضی شرایط خاص و محتوای مذهبی باید دید چگونه می‌توان به سبک و فرمی مرتبط با فرهنگ سنتی دست یافت.

او افزود: همزمان با فراگیر‌تر شدن فعالیت‌های مذهبی و تمایل به احیا سنت‌های قدیمی و نیز رونق اقتصادی و فرهنگی ناشی از گسترش تعداد گردشگران ساختن بناهای بومی مذهبی در چین به سرعت توسعه می‌یابد.

به گفته گائو چن، غار دارما در کوه‌های نانجینگ موفو از بودیسم هندی تأثیر گرفته که علاقه به فضاهای منزوی برای تمرین خلوت نشینی دارد و پاگودای شیشه‌ای کوه‌های شرقی هوانگشی که ترکیبی از بودای عظیم الجثه بیرونی و ساختمان کلاه فرهنگی سنتی است ۲نمونه از ساختما نهای مذهبی مدرن هستند.

تاریخ طراحی زیر زمینی در ژاپن و چین

«مطالعه تطبیقی تاریخ طراحی زیر زمینی در ژاپن و چین» عنوان دیگر مقاله‌ای بود که توسط مایجیما می‌چیکو دستیار فوق دکتری مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه در این همایش ارایه شد.

به گفته وی ژاپنی‌ها تجربه طولانی از زندگی در فضاهای زیر زمینی ندارند، غیر از بعضی خانه‌های نیمه مدفون که به خانه‌های گودالی مشهور هستند و بر روی چاله‌ای در زمین بنا می‌شوند.

او افزود: در همین حال در چین نزدیک ۵۰میلیون نفر در خانه‌های نیمه مدفون یائودانگ که در صخره‌های شانگسی در استان شانگسی کنده شده‌اند زندگی می‌کنند که این خانه‌ها برای چندین هزار سال وجود داشته‌اند.

شهر سنگی ماترا

پیترو دی روژیری از دانشگاه کاتولیک دل سکره کور میلان دیگر سخنران بخش بین الملل همایش معماری دستکند بود که بیان گوشه‌ای از مقاله خود با عنوان «شکل گیری هویت: فرهنگ محلی به عنوان میراث زنده مروری بر ماترا» پرداخت.

وی تصریح کرد: شهر سنگی ماترا که در آن سکون گاه‌های باستانی در دل صخره‌های سنگ آهکی کنده شده‌اند، یکی از قدیمی‌ترین آثار دستکند است که زندگی در آن از دوره پارینه سنگی تا کنون ادامه داشته است.

به گفته او، از زمان اوج سبک زندگی غارنشینی تا زمان ترک این محوطه‌ها سکونت گاه‌های ماترا نشان از هزاران سال تاریخ است که در لایه‌های مختلف راه‌ها، خانه‌ها و کلیسا‌ها تجلی یافته است.

سکونت گاه‌های مدفون و نیمه مدفون

«سکونت گاه‌های معاصر مدفون و نیمه مدفون» عنوان مقاله دیگری بود که توسط لیلا الوکیل از گروه تاریخ هنر دانشگاه ژنو سوییس در دومین همایش بین المللی معماری دست کند ارایه شد.

او در این مقاله به چگونگی روند تئوریزه کردن و فهمیده شدن معماری دست کند از دوران رنسانس به بعد پرداخته و تصریح کرد که غارهای مصنوعی سازی شده فضاهایی بودند که می‌بایست بازدید کنندگان را به دنیای خیال منتقل می‌کردند.

به گفته وی اینگونه فضاهای دست کند هر روزه بیشتر در فیلم‌های پر مخاطب یعنی دنیای خیال دیده می‌شوند و علاوه بر آن به فضاهای پایداری برای زندگی نیز تبدیل شده‌اند.

معماری دست کند درفرانسه

اولیویه اویه معمار و عضو موسس انجمن آرسیت دیگر سخنران این همایش بود که به بیان بخشی از مقاله خود با عنوان «معماری دست کند در فرانسه پرداخت» و تصریح کرد: معماری دست کند در فرانسه غنی و متنوع است.

به گفته وی در طول تاریخ معماری دست کند فرانسه دستخوش تغییر بوده است، از استفاده غیر فعالانه از فضاهای طبیعی زیر زمینی طی دوران پیش از تاریخ و قرون وسطی گرفته تا توسعه پیچیده فضاهای و خانه‌هایی که در دوران متأخر‌تر در زمین کنده شده‌اند.

شرایط طبیعی و ایجاد سرپناه

«لوکوربوزیه و معماری دست کند» عنوان دیگر مقاله‌ای بود که توسط رمی بودوی از دانشگاه ژنو در این همایش ارایه شد.

او تصریح کرد که پژوهش‌های لوکوربوزیه بیشتر بر روی موضوع سرپناه وامنیتی که این سرپناه در جریان توسعه فرهنگی و اجتماعی برایش به ارمغان می‌آورد متمرکز است.
به گفته وی این موضوع بیانگر علاقه وی به روابط میان شرایط طبیعی و طرح‌های معماری است و معماری دست کند از این جهت مورد توجه اوست که رابطه میان شرایط طبیعی و ایجاد سرپناه برای انسان را توضیح می‌دهد.

بودوی تصریح کرد که از نظر لوکوربوزیه معماری دست کند نبوغ و خلاقیت انسان‌های اولیه را نشان می‌دهد که با ایجاد پناه‌گاه خود و اولین بارقه‌های حیات اجتماعی و فرهنگی گروه‌های انسانی را حفظ کرده‌اند.

هنر نیوز