در گفتگو با هنرنیوز مطرح شد:

چند سال است که هنرمندان برای حضور در اکسپوها لجبازی می‌کنند

1 مرداد 1391 ساعت 12:06

خلیلی فرد هنرمند نقاش درباره قول مسولان برای دخیل کردن هنرمندان شهرستان ها از انزوا گفت: قول مسولان در حد حرف باقی مانده است.

اکسپو ۹۱ به پایان رسید. به همین سبب و به بهانه قول مسؤلین اکسپو مبنی بر بررسی دیدگاه های هنرمندان و رفع نقص اکسپو ۹۱ با احمد خلیلی فرد به گفتگو نشسته ایم.

آثارتان در اکسپو عرضه شده بود؟

دو تا از آثارم در اکسپو به نمایش در آمد که یکی از آنها فروخته شد.

از قیمت گذاری اثرتان راضی بودید؟

خودم اثرم را قیمت گذاری کردم.

فکر می کنید قیمت گذاری آثار خوب بود؟

اثر من قیمتی متعادل داشت فکر می کنم عادلانه قیمت گذاری کردم. آثار دیگر را ندیدم. چندان با قیمت ها ارتباط برقرار نمی کنم و فکر نمی کنم هیچ ملاکی برای این موضوع نیست هر کسی به میل خود قیمت می گذارد. یکی دو تا از کارها را که نگاه کردم دیدم قیمت ها بالاست. ۳۵ یا ۴۰ میلیون. البته این درست نیست که بگوییم آن اثر ارزش ندارد. نه ارزش دارد ولی این که ۳۵ میلیون یا ۳۶۵۰۰ چه کسی تعیین می کند مثلاً چه فرقی بین ۳۶ میلیون و ۳۵ میلیون هست. اثری که ۳۶ میلیون قیمت گذاری شده اگر ۳۵ میلیون فروش رود ضرری در آن هست؟ 

با احترامی که برای هنرمندان قائلم معتقدم اثرشان را بیش از آنچه باید قیمت می گذارند. هنرمندی که ۵۰ سال هنرورزی کرده و اثرش به نتیجه رسیده و منحصر به فرد است شرایط متفاوتی دارد. دیگر نمی توانیم بگوییم که اثرش می ارزد یا نه. این تجربه چندین ساله اوست. تفکر و زحمت و جایگاهی که به واسطه این تفکر و زحمت به آن دست یافته است، مهم است. اما دانشجوی جوانی که آغاز راه را طی می کند و تازه به خلق هنری روی آورده و اثرش ممکن است به لحاظ الفبایی اشکال های اساسی داشته باشد نباید اثرش را مانند یک استاد قیمت گذاری کند.

چقدر اکسپو را مفید می دانید؟

اصلاً اکسپو فروش آثار برای رشد و تقویت پایه فرهنگی یک جامعه نیاز است. نباید شک کنیم که مسأله اقتصادی به رشد و ارتقای هنر و فرهنگ کمک می کند. به واسطه این اقدام هم هنر به مردم شناسانده می شود و هم ارزش و جایگاهش مشخص می شود و هم این فرهنگ رشد می کند که به آثار هنری اهمیت بدهند و من فکر می کنم چند سالی است این اتفاق افتاده اگر ۱۰ سال قبل این رقم ها را زیر این آثار می دیدید شوکه می شدید. اما اکنون ممکن است این قیمت ها خوشایند نباشد ولی از دیدن آثار شوکه نمی شوید.

اطلاع رسانی اکسپو از دید شما چگونه بود. بسیاری از هنرمندان که با گالری ها مرتبط نیستند. شانس راه یابی به اکسپو را پیدا نکردند. بسیاری مطلع نشدند. مردم چطور؟ اطلاع رسانی مردمی مطلوب بود؟

نمی دانم اما از یک موضوع مطمئن هستم. این که دست اندرکاران این اکسپو آدم های با تجربه ای بودند و در عین حال دلسوز. اما اگر به لحاظ توان و قدرت اطلاع رسانی ضعف دیده می شد به دلیل عدم امکانات بود. ولی تا جایی که در جریان جامعه هنری هستم می دانم همه مطلع شدند و هر گالری دار هنرمندانش را آورد و خیلی از هنرمندان هم که با گالری دارها مرتبط نبودند به طور مستقیم با اکسپو مرتبط  شدند.

اما هنرمندان شهرستانی از این قافله جا ماندند! این یک ضعف است، این طور نیست؟

خوب اساساً یک درد قدیمی است که بچه های شهرستان از خیلی از اتفاقات فرهنگی و هنری بی خبر می مانند و ذره ای تردید ندارم که مورد ظلم قرار می گیرند.

رویداد های اخیر هنرهای تجسمی و انتقال ۲ سالانه ها به شهرستان ها این موضوع را تقلیل نداده است؟

گاه در سخنرانی ها قول هایی داده شده است. پیش آمده که مسئولان گفته اند ؛ شهرستانی ها را هم شرکت می دهیم. آنها را دعوت می کنیم آثار نمایشگاه های مختلف را به شهرهای دیگر می بریم اما حقیقتاً بسیاری از این مسائل در حد حرف باقی مانده و عملی اتفاق نیافتاده و اگر هم اتفاقی افتاده کافی و کارساز نبوده. آنطور که باید و شاید نبوده در این آثار که می بینیم آثار هنرمندان شهرستان کم است. وقتی از مسئولان پرسیدم کسی از استان کردستان آمد گفتند نه. چون بخشی از خرید را به شهرستان ها اختصاص داده بودند.

فکر می کنید وسعت نمایشگاه، مکان، نوری که به آثار می تابید نحوه چیدمان در حیاط و سالن درست بود؟

تا حدی جای تأمل داشت به نورپردازی آثار انتقاد وارد است. چرا که محیط تالار وحدت به شکل محیط نمایشگاهی طراحی نشده. این اشکال وجود داشت. آنطور که باید و شاید نبود. این امر که فضای سالن پاسخگو نبوده سبب شده تا آثار حد چادر آنهم در حیاط مجموعه به نمایش گذاشته شود.

به نسبت اکسپو های قبلی آثار بهتر بود؟ کیفیت برگزاری راضی کننده بود؟

در کل و به نسبت اکسپوهایی که سال های گذشته دیدم به نظرم اکسپوی بهتری بود. به دلیل این که جوآرتیستیک بر آن حاکم بود. انگار که بازدیدکننده یک نمایشگاه را می دید.

در اکسپوهای قبلی هم شرکت کردید؟ 

بله اما دو سه سال قبل. اکسپوی موفقی نبود. 

چیدمان اکسپو امسال چطور بود؟

چیدمان مثل نمایشگاهی بود که آثاری را می توان در کنار هم در آن دید که با هم سنخیت دارند و پراکنده نبود چیدمان آن چیدمان نسبتاً خوبی بود.

بسیاری از هنرمندان از اکسپو های گذشته راضی نبودند. چه ضعفی در اکسپوهای  گذشته می دیدید؟

سال های قبل آثار در غرفه هایی به نمایش گذاشته شده بود که اکسپو را شبیه بازار روز می کرد. آخرین اکسپو هر غرفه را به یک گالری دار داده بودند و تابلوها از هر نوع در آن بود. نگارگری، هم خوشنویسی، نقاشی کلاسیک و هم نقاشی مدرن در کنار هم بودند انسجام بهتر و سنخیت آثاری که کنار هم هستند از مشخصات اکسپو امسال است.

اگر اکسپو جای دیگر برگزار می شد پیشنهاد شما برای محل برگزاری اکسپو کجا بود؟

موزه هنرهای معاصر.

تعداد آثار را چگونه ارزیابی می کنید؟ فکر می کنید ۱۰۰۰ اثر برای شهر بزرگی چون تهران و کشور بزرگی چون ایران متناسب بود؟ 

تعداد را نمی دانم اما این را می دانم که بسیاری از هنرمندان حضور نداشتند و این مایه تأسف است. دوست ندارم این طور باشد. چند سال است که لجبازی می کنند. اما این انزوا نتیجه ای جز فاصله گرفتن هنرمند از جامعه خود ندارد.

هنرمندان مختارند که در نمایشگاهی شرکت کنند یا نه. اما سن و سال هنرمند سن و سال شناسنامه ای او نیست. نمی توان گفت که یک هنرمند ۲۰ ساله تجربه هنر دارد پس اثرش بیشتر ارزش دارد. یک هنرمدن جوان هم تجربیان چندین قرن را مطالعه کرده و بر شانه های هنری دیرینه ایستاده است. اما در نهایت معتقدم این موضوع نسبی است و هیچ رأی قاطعی نمی توان برای آن داشت.

کد خبر: 43783

آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdcexf8e.jh8xvi9bbj.html