ساناز بیان در گفتگو با هنرنیوز؛
همچنان منتظر اجرا در تئاتر شهر هستم
6 آبان 1392 ساعت 10:20
ساناز بیان نویسنده و کارگردان نمایش «عامدانه، عاشقانه، قاتلانه» گفت: از سال ۸۴ به واسطه حضورم در بخش بین الملل جشنواره تئاتر فجر نوبت اجرا در این مجموعه داشته‌ام اما به علت تغییرات مدیریتی و شورای انتخاب آثار این مجموعه این نوبت اجرا از سال ۸۴ تا به امروز نرسیده است.
ساناز بیان نویسنده و کارگردان نمایش «عامدانه، عاشقانه، قاتلانه» در گفتگو با هنرنیوزاز اجرای این نمایش در تالار شمس موسسه اکو گفت: واقعیت این است که ما دوست داشتیم تا در سالنی اجرا برویم که برای مخاطب تئاتری شناخته شده‌تر است و دسترسی به آن برای عموم راحت‌تر باشد اما متاسفانه با توجه به اینکه در هر دوره شورای انتخاب آثار تئاترشهر تغییر می‌کند و از افرادی هم نیستم که اجرا‌هایم در اولویت مدیران باشد اما هنوز نتوانسته‌ام اجرای عمومی در تئاترشهر داشته باشم.
وی ادامه داد: البته این را باید بگویم که از سال ۸۴ نوبت اجرای عموم داشته‌ام و جالب اینجاست که این نوبت از جشنواره تئاتر فجر به من داده شد اما با هر دوره شورای جدید متن و سال‌های عمر من می‌سوزد و دیگر نمایشنامه امکان اجرا ندارد به همین خاطر تصمیم گرفتم تا این بار به دور از این فضای اداری که در نهایت نتیجه‌ای هم ندارد به فضای فرهنگی تری مانند تالار شمس بروم چرا که محمد حیدری به عنوان مدیریت آنجا برای چنین کارهایی ارزش قائل است، همچنین سعی کردم تا با این کار ترک عادت کنم و تئاتر را به نقطه‌ای دیگر از تهران بیاورم.
بیان در ادامه از اجرای این نمایش در فضای دیگری گفت: ما تا ۱۳ آبان ماه در تالار شمس اجرا خواهیم داشت اما امیدوارم تا آن نوبتی که از سال ۸۴ تا به امروز منتظرش هستم برسد و نوبت اجرایی در مجوعه تئاترشهر به من داده شود و امیدوارم تا این کار در بخش مرور جشنواره شرکت داده شود، چرا که کار شایسته‌ای است.
این بازیگر ضمن اشاره به این نکته که سعی کردیم تا در این کار به آسیب‌های اجتماعی توجه داشته باشیم، خاطرنشان کرد: جنس این کار بسیار متفاوت از آثاری است که در این ژانر تولید می‌شود، البته که «عامدانه، عاشقانه، قاتلانه» از آسیب‌های اجتماعی می‌گوید اما جنس برخورد ما در این اثر نه محافظه کارانه بلکه بسیار دقیق و حساب شده بوده است، ما در این کار به قدری پرهیز داشتیم که به دام قربانی پرستی نیافتیم، این اتفاق نه تنها در نوشتن متن که در بازیگری هم برای ما اهمیت داشت، در حقیقت ما به سراغ پرونده‌هایی رفتیم که خشن نباشد چرا که خشونت، خشونت را خنثی می‌کند و این نمایشنامه را براساس سه پرونده قتل‌های سریالی، حسادت و دفاع مشروع نوشتیم، این افراد دارای موقعیت‌های مشترکی هستند و با بازی‌هایشان سوالاتی را در ذهن مخاطب ایجاد کنند.
وی در ادامه گفت: به این علت که علاقه‌مند به حوادث آن هم در حوزه زنان بودم مدتی بود که به فکر چنین نمایشنامه‌ای بودم و به همین خاطر جراید و رسانه‌ها را پیگیری می‌کردم و در سال ۹۰ این نمایشنامه را نوشتم و برای اجرا آماده کردم.
این کارگردان افزود: معتقدم که به‌شان یک هنرمند باید احترام گذاشته شود و به همین خاطر با توجه به قولی که برای اجرا در تئاترشهر به من داده‌اند، به آن‌ها اعتماد می‌کنم و همچنان منتظر نوبت اجرایم هستم، البته ۱۵ دقیقه از این نمایشنامه در کنفرانس زنان نمایشنامه نویس شرکت داده شد و آنجا به این خاطر که توسط یک گروه سوئدی نمایشنامه خوانی شد تنها قسمت‌هایی از آن برای نمایشنامه خوانی ترجمه شد.
کد خبر: 65211
آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdcezw8p.jh8nzi9bbj.html