آرمانگرايی در عين واقع بيني
21 مرداد 1391 ساعت 11:59
قشر فرهيخته دانشجو پيشقراول حركت هاي فرهنگي در طول تاريخ همواره در صف اول مبارزات فرهنگي و سياسي ايستاده است و كوشيده تا نقش حساس فرهنگي خود را در خط مقدم با مطالبه آرمان ها عملياتي كند.
باید نگاه آرمان گرایی در کنار شناخت واقعیت های ملموس جامعه قرار گیرد و در الگوهای دینی ما تحقق این آرمان مطلوب است ولی باید واقعیت ها را پذیرفت.
سیاست در جمهوری اسلامی ایران با یک برنامه ریزی تفکری با دیانت در هم آمیخته است و دانشجو به خاطر برعهده گرفتن وظايف حساس در شكل گيري انقلاب اسلامي همواره از جايگاهي والا و در عين حال مسئوليتي خطير برخوردار است.
اكثريت جامعه جوان كشور ما دانشجو هستند و اين از نقاط قوت نظام محسوب مي شود كه مي تواند هم يك فرصت باشد و در صورت سهل انگاري مسئولان مي تواند به يك تهديد عليه نظام تبديل شود.
دانشجوي جوان بدليل عدم وابستگي به تعلقات دنيايي و بلند پروازي در فضاي فكري و آرمانگرايي از مجموعه هاي مولفه هايي برخوردار است كه مي تواند بهترين ايفاي نقش را در خطرناك ترين برهه هاي اجتماعي بر عهده داشته باشد. معمار كبير انقلاب اسلامي با تيزبيني و آينده نگري هوشمند هميشگي خود اصلاح جامعه را در گرو اصلاح دانشگاه مي دانستند و امروز نيز همين واقعيت در متن جامعه ايران اسلامي روز به روز نمود بيشتري مي يابد.
توصيه مكرر رهبر فرزانه انقلاب مبني بر سياسي بودن فضاي دانشگاه و نه سياست زدگي مهمترين رويكردي است كه بايد از سوي تشكل هاي دانشجويي اتخاذ شود.
در حقيقت لازمه تحرك سياسي جنبش دانشجويي در محيط هاي دانشجويي رشد و بلوغ سياسي است و دانشگاه در اين حوزه مي تواند الهام بخش ساير بخش ها باشد.
سياسي بودن چيزي غير از سياست زدگي است و تجربه تلخ سال هاي اصلاحات به لحاظ استفاده ابزاري از روحيه جواني دانشجويان با هدف رسيدن به آمال و آرزوهاي حزبي آنچنان آسيبي به پيكره جنبش دانتشجويي وارد كرد كه اتفاقات ناگوار ۱۸ تير سال ۷۸ در كوي دانشگاه تهران را تاريخ انقلاب اسلامي هيچ گاه فراموش نخواهد كرد.
دانشگاهي كه قرار بود اتاق فكر و پيشقراول حركت هاي فرهنگي جامعه باشد و در خط مقدم جبهه مبارزه با استكبار جهاني براي تعالي آموزه هاي نظام اسلامي در سطح جهاني بكوشد ، مقر برنامه ريزي هاي دشمن بر عليه نظام شد و به گواه تاريخ اين بزرگ ترين انحراف جنبش دانشجويي از خط اصيل آرمان ها و اصولهاست.
از سوي ديگر نقش دانشگاه در صحنه هاي اجتماعي بسيار موثر است و جامعه در حوزه هاي مختلف از دانشگاه الهام مي گيرد و توفيق در برنامه هاي مختلف اجتماعي، سياسي و فرهنگي هم با حضور دانشگاه در همه صحنه ها محقق مي شود چرا كه فرهنگ عمومي جامعه تحت تاثير دانشگاه است و ضروري است ارتباط تنگاتنگ آن با متن جامعه حفظ شود. به عبارتي دانشگاه در متن جامعه به عنوان پيشقراول فرهنگي بايد تحرك سياسي را ايجاد كند.
ناگفته پيداست كه هر گاه فضاي تشكل هاي دانشجويي نسبت به اتفاقات سياسي كشور حساس بوده و با بيداري و هوشياري عالمانه اصل التزام به ارزش هاي ديني انقلاب اسلامي و مراقبت از عدم انحراف از معيارها را پيگيري بكند، آنگاه جامعه زنده و پويا خواهد بود ولي اگر دانشگاه اين رسالت انقلابي و آرماني خود را در اثر خمودگي سياسي و بي تحركي تشكل ها فراموش كند به خسران جبران ناپذيري در جامعه كمك كرده و انحراف تاريخي در ارزش هاي جامعه رخ خواهد داد.
تاكيد مقام معظم رهبري نسبت به موضوع بي تفاوتي قشر دانشجو در موضوعات مهم جامعه طي سال هاي گذشته بر اهميت بيداري اين طيف جامعه مي افزايد .
ديدار چند روز پيش هزار نخبه و فعال دانشجويي با رهبر معظم انقلاب اسلامي و تاكيدات رهبري و مطالب برخي از دانشجويان نيز مويد اين ادعاست كه فضاي دانشجويي در هر حال نياز به پالايش دارد و هر روز بايد خود را به روز كند و حساسيت خود را نسبت به آرمان ها و اصول ها بسنجد تا خداي ناكرده دچار خمودگي و فسردگي و روزمرگي نگردد.
صد البته كه دانشجو نبايد در تحليل هاي سياسي خود احساسي عمل كرده و واقعيات موجود ، شرايط فعلي كشور و بين الملل را ناديده بگيرد بلكه منطبق بر واقعيات ضمن آرمانگرايي حركت كند. حضرت امام علی(ع) نيز در کنار نامه نگاری های مختلف با معاویه واقعیت های سیاست روز را رصد می کرد ولی هیچگاه از چارچوب های آرمانی و الهی خود عدول نمی کرد.
نيم نگاهي به بيانات رهبر فرزانه انقلاب در جمع فعالان دانشجويي نشان مي دهد كه «لزوم شرح صدر سياسي در ميان دانشجويان» يكي از نكات كليدي است. رهبر انقلاب اسلامي در اين خصوص فرمودند: در پايبندي دقيق به اصول و ارزشها و در عين حال رعايت شرح صدر با افراد غيرهمفكر در زمينههاي مختلف از جمله مسائل سياسي هيچ منافاتي وجود ندارد.
ايشان توان متراكم محيطهاي دانشجويي را متكي به دو عنصر نيروي فياض جواني و نيروي ناشي از علم و دانش جويي دانستند و افزودند: دانشگاه ميتواند با تكيه بر نشاط و اعتماد به نفس تشديد شده پس از انقلاب به همه توقعات پاسخ دهد.
رهبر انقلاب در تشريح اين توقعات، آرمانگرايي را به عنوان يك توقع اساسي مورد تأكيد قرار دادند و در سه بخش به تبيين آن پرداختند: آرمانگرايي در سياست، در علم و در معنويت و اخلاق.
ايشان افزودند: آرمانگرايي در علم يعني به دنبال قلههاي علمي رفتن كه اين هدف، خوب درس خواندن را ضروري ميسازد. ايشان در تبيين آرمانگرايي در معنويت و اخلاق نيز به لزوم پاك بودن محيطهاي دانشجويي و تقيد به دين و ارزشها اشاره كردند.
ايشان خاطرنشان كردند: ميان وظيفه آرمانگرايي مجموعههاي دانشجويي و ملاحظه مصالح كشور، عمل به قانون و تدبير و درايت مديريتي منافاتي وجود ندارد يعني ميتوان هم جوان و پراحساس و آرمانگرا بود و هم جوري عمل كرد كه با مسائل مديريتي و مصالح كشور اصطكاكي نداشته باشد.
مهدی قلی پور
کارشناس ارشد فقه و حقوق
کد خبر: 44747
آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdcfeedj.w6djjagiiw.html