افسر اسدی در پاسخ به سوال خبرنگار هنرنیوز که علت کم کای شما در سال های اخیر به چه علت است گفت: نبود استمرار در کار ها و دلایل مختلفی که در این عرصه وجود دارد؛ مانند قصه ضعیف، نقش های سطحی که قابل درک نیستند، دستمزدهای غیر معقول که در برخی موارد توهین آمیز است. بار ها و بارها قصد جدی داشتم برای این حرفه را بطور جدی کنار بگذارم.

وی در ادامه افزود: دوستان بعضی اوقات فیلم نامه هایی را پیشنهاد می دهند که به نظر من شرم آور است. در برخی اوقات فکر می کنم که شاید کار بنده سخیف شده است، که دوستان پیشنهاد های این چنینی می دهند، طبیعی هم است که از نظر من مورد قبول واقع نمی شوند. اما مطمئن هستم که ما در فقر فیلم نامه خوب به سر می بریم. اما پیش می آید که بازیگر در شرایطی که دوغ ودوشاب یکسان است؛ تن به کار هایی بدهد که مورد قبول وی نیست. ترجیح شخص خودم این است؛ که بیشتر فعالیت های فرهنگی دیگری داشته باشم که برایم با شرف تر است به طور مثال معقوله تدریس، که به خواست خودم از این راه امرار معاش می کنم. ای کاش کار دیگری داشتیم و هنر را فقط به خاطر خود هنر انجام می دادیم نه مسائل مادی. هر فردی در هر زمینه ای که کار می کند؛ اگر در کارش استمرار نداشته باشد افت پیدا می کند. گاهی اوقات افسوس تجربه های با ارزشی را می خورم که به دلیل این فاصله آن چنان که باید و شاید مورد استفاده قرار نگرفت.
اسدی در باره فیلم نامه هایی که با محوریت یک زن نوشته می شود گفت: نوع نقش هایی است که در فیلم نامه ها نوشته می شود مخصوصاً نقش هایی که برای بازیگران زن در تلویزیون نوشته می شود؛ بسیار تکراری و بدون بعد هستند. تاکی بازیگران زن سبزی خورد کنند و چرا نقش های محوری برای بازیگران زن نوشته نمی شود. نقشی که بازیگر برای آن دوندگی کند به سراغ تحقیق و پژوهش برود و از جان و دل مایع بگذارد.
وی در ادامه افزود: سینمای ما بعد از انقلاب یک دهه خوب و پر بار را تجربه کرده است. اما بعد از مدتی سوژه ها به تکرار کشیده شدند و فقط برای سن خاصی نوشته می شوند و این تکرار مکرر خسته کننده است.در واقع برای سنین مختلف و جنسیت های مختلف تنوع کاری وجود ندارد و این عدم تنوع کاری بازیگر را خسته می کند. تا آن جا که بنده متوجه شدم این موضوع دغدغه دوستان نیست وحتی به این موضوع هم توجه نمی کنند. مسیر بازیگری با شرایط کنونی به طور طبیعی طی نمی شود؛ در نتیجه بازیگر با افت و کم کاری وخستگی روحی و جسمی مواجه می شود.
بازیگر سریال «دزدان مادر بزرگ» در پاسخ به سوال خبرنگار هنرنیوز مبنی بر این که رفاقت ها در انتخاب نقش ها چه تاثیری دارند گفت: به دلیل روابطی که در کار وجود دارد ؛بعضی از نقش ها بر سر یک میز شام تقسیم می شوند. هر فردی تیم خودش را دارد و از افرا ثابتی استفاده می کند البته این را هم ذکر کنم که تیم داشتن بد نیست اما این که اعضای گروه چگونه و بر چه اساسی انتخاب می شوند حائز اهمیت است. به دلیل همین باند بازی ها و رفاقت هایی که پایش در این حرفه باز شده است؛ کسی در جایگاه خودش قرار نگرفته است و افراد زودتر از سن معمول مجبور به بازنشستگی می شوند.
اسدی در پاسخ به این سوال  که جدیداً مشغول به چه کاری هستید؛ گفت: کار خاصی انجام نمی دهم. یک پیشنهاد از جانب آقای کمال تیریزی داشتم برای سریال «سرزمین کهن» که سر قرار داد به توافق نرسیدیم. شما تصور کنید که از حالا با شما قرار دادی را ببندند تا ۹ ماه دیگر، بدون در نظر گرفتن شرایط موجود جامعه و تورمی که وجود دارد. بنده نرخ امروز را می دانم و می توانم تخفیفی را در نظر بگیرم نه ۹ ماه دیگر، با تمام ین توصیفات ما دوبار پای قرار داد این سریال هم رفتیم اما به توافق نرسیدیم و من احساس کردم این قرارداد یک قرارداد ترکمنچایی خواهد بود. من انسان پولکی نیستم اما باید تعادل را در زندگی شخصی و حرفه ای خود نگه دارم. مبالغ پیشنهادی باید در خور شان آن فرد باشد. بنده آخرین کار سینمایی خودم را «روسری آبی» می دانم؛ چون از آن به بعد یک کار سینمایی خوب نداشتم و علاقه ای به کارهایی که بعد آن انجام دادم ندارم حتی دوست ندارم که اسم آن ها در کار نامه هنری من باشد. برای این که به اجبار کار کردم و در یک رو در بایستی همکاری قرار گرفتم.

هنر نیوز