شوراي پروانه نمايش در جلسات خود تصميماتش را نسبت به اين فيلم گرفته است، اما در عين حال ما شاهد آن بوديم كه منتقدين، برخي از سينماگران و اصحاب رسانه چون فيلم را نديده‌اند، روي برخي از مباحثي كه مطرح مي‌شود مسلط نيستند».
این تصمیم جدید سازمان سینمایی در دو ساحت قابل بررسی است. اول رفتارها و عکس‌العمل‌های اهالی رسانه و مطبوعات؛ دوم عکس‌العمل‌های سازنده اثر مدیران دولتی. برای توضیح بیشتر، این دو رویکرد را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

رفتارها و عکس‌العمل‌های اهالی رسانه و مطبوعات
اهالی رسانه در این موارد به دو گروه تقسیم می‌شوند؛ گروهی همیشه مدعی، متاسفانه در هر شرایطی معترض بوده و خود هم نمی‌دانند از فرهنگ و هنر چه می‌خواهند؛ این اعتراض‌ها البته نه آن اعتراضی است که به ماهیت حرفه روزنامه‌نگاری و خبرنگاری مربوط است، بلکه از آن دست اعتراضات بی‌پایه و اساسی است که صاحبش از روی نداشتن اندیشه منسجم به آن روی آورده و بیشتر برای دفع دیگران است تا ناآگاهی او مسجل نشود. اما گروه دوم آنانی هستند که به شرایط آگاهند؛ این گروه حتما موافقان شرایط فعلی نیستند؛ و حتی ممکن است مخالف سرسخت هم باشند و هیچ قرابتی با مدیران فعلی سازمان نداشته باشند اما با آگاهی به پدیده‌ها می‌نگرند؛ آن‌ها به دنبال نقد منصفانه هستند. برای این گروه اتفاقاتی مثل اکران فیلم «خانه پدری» یک اتفاق خوب به حساب می‌آید و اینکه اگر رییس سازمان مطرح می‌کند که در صورت رویکرد مناسب اهالی رسانه این کار را برای تعدادی دیگر از فیلم‌ها هم تکرار می‌‌کنیم هم نشان از نگاه درست به رسانه و مطبوعات است؛ پس ما هم باید رفتاری در شان خودمان داشته باشیم. روزنامه نگاران و خبرنگاران باید به حق تولید کننده فکر و اندیشه باشند؛ ما زمانی که نتوانیم رفتارهای فردی و جمعی خودمان را به درستی کنترل کنیم چگونه می‌توانیم برای جامعه تولید اندیشه کنیم. وقتی اکران خصوصی برای خبرنگاران ترتیب می‌دهند یعنی می‌دانند که ما در جامعه تا چه میزان تاثیرگذاریم و این تاثیرگذاری فقط به خاطر آن گروه از ماست که اندیشه دارند؛ نه آن‌هایی که یا فقط مخالفند؛ یا اهل حاشیه‌اند!

رفتارها و عکس‌العمل‌ها سازندگان فیلم و مدیران سینمایی
یکی دیگر از مواردی که در این شرایط باید به آن اشاره کرد این است که سینماگران و مدیران هم باید نظر خبرنگاران و روزنامه‌نگاران و منتقدان را مورد سنجش قرار داده و به آن توجه کنند. اگر اهالی رسانه به عنوان بخشی از نمایندگان مردم تشخصی می‌دهند که اثری می‌تواند در جامعه فرایند مطلوبی را ایجاد کند باید به عنوان یک نظر کارشناسی در حوزه ارتباطات مورد توجه قرار گرفته و توسط مدیران و سینماگران تخطئه نشود.
مدیران سینمایی و سینماگران می‌توانند به درستی از ظرفیت کاری و فکری اهالی رسانه در پیشبرد اهداف درست خود استفاده کنند. به گمانم در همین موضوع اخیر؛ اکران فیلم خانه پدری توانست بسیاری از نظرات را نسبت به این اثر قاطع کند؛ بسیاری بر این نظر بودند که علی‌رغم ریتم بسیار خوب سکانس ابتدایی فیلم که دختر می‌خواست توسط برادر و پدرش کشته شود؛ اما باید این قسمت و یا لااقل لحظه ضربه زدن به سر دختر توسط برادر کوچکتر حذف شود تا مخاطب ابتدای فیلم را اینگونه آغاز نکند؛ این اتفاق مضمون فیلم را هم دچار خدشه نمی‌کند.
به هر حال موضوع اصلی این است که باید مدیران، اهالی سینما و اهالی رسانه به هم اعتماد داشته باشند؛ در این صورت است که برآیند مطلوبی از این رخدادها حاصل می‌شود.

هنر نیوز