اسکندر ابراهیمی‌زنجانی که همه او را با نام نریمان می‌شناسند؛ هنرمندی‌ست که سابقه عود نوازی او از هر کس دیگر در ایران بیشتر است. نریمان یکی از تکنوازان رادیو در سال‌هاییست که برنامه گلها از رادیو پخش می‌شد. وی نخستین نوازنده عود به شیوه اصیل در قرن معاصر است. هنرمندی که نخستین تاکید او این است که عود سازی ایرانی است و نام نریمان را از سر ارادت به سازسازی مسیحی به نام نریمان آبنوسی برای خود انتخاب کرده است. این هنرمند سال‌هاست که پدر عود ایران لغب گرفته است و تجربیات او تا کنون صدها شاگرد و استاد به جامعه عود ایران تقدیم کرده است. پدر عود ایران که از سه سالگی آموختن نوازندگی عود را آغاز کرده، امروز پس از هفتاد و هشت سال عمر، از تجربیات سال های جوانی‌اش با ما سخن گفت.
این هنرمند از روزهای تعلیم عود خاطرات بسیار دارد. وی از تجربه کنار گذاشتن عود در سال‌های جوانی خود یاد می کند و عنوان می‌کند: یک بار در سنین جوانی عود را کنار گذاشتم و حتی شعری نیز سرودم و با ساز خود خدا حافظی کردم. پس از یک سال یک روز به این فکر کردم که چرا من باید سازی را که تا بدان حد به تلاش های یک هنرمند محتاج است، کنار بگذارم. چرا باید از عشق خود فاصله بگیرم؟ همان روز صبح سراغ سازم رفتم و از آن روز به بعد هرگز آن را ترک نکردم.
نریمان هنر را سرچشمه زندگی آدمی می‌داند و می‌گوید: هیچ چیزی در دنیا ارزش هنر را ندارد. من خود به دنبال هر کاری که رفتم در آن موفق بودم اما هنر چیز دیگری بود. من همه فعالیت های جوانی خود را کنار گذاشتم و تنها عود من با من ماند. در واقع هنر به واسطه ارتباطش با روح آدمی است که ماندگار است و وفادار.
ابراهیمی که در سال های جوانی خود مدال‌های قهرمانی رنگینی در رشته های مختلف ورزشی دارد و هرگز آن‌ها را به نمایش نگذاشته است، علاوه بر موسیقی در نقاشی نیز مهارت دارد. تابلو های دیوار اتاق از این مهارت خبر می‌دهند. خود می‌گوید: گرچه در میان رشته های مختلف فعالیت می‌کردم؛ اما از میان تکنیک های مختلف از جمله مداد رنگی، آبرنگ و ... رنگ روغن را بیش از همه دوست داشتم.
این هنرمند که تا کنون متون ارزشمندی را به چاپ رسانده است درباره علت کنار گذاشتن نقاشی می‌گوید: من رنگ روغن را بسیار دوست داشتم.اما آن را بخاطر نیاز به نگارش یک کتاب کنار گذاشتم. آن روزها چاپ با تکنیک های کنونی ممکن نبود و به همین سبب لازم بود تا تمام نت هایی که قرار بود چاپ شوند را خود بر کاغذ کالک نقش کنم. به همین سبب عملا زمانی نداشتم تا نقاشی کنم. مونس آن روزهای من نقاشی کردن نت های موسیقی بود که می بایست تمامشان اندازه هم باشند. با جوهر و راپید نقش شوند و اشتباه و خط خوردگی هم نداشته باشند. این کتاب امروز هم با همین تصاویر چاپ می‌شود. یعنی یک بار تصمیم گرفتند که آن را چاپ کنند و به این نتیجه رسیدند که به سبب نظم در نت‌ها دیگر آن را با کامپیوتر اجرا نکنند و همان چاپ قدیم را که دستی ترسیم شده بود تجدید چاپ کنند. این طور شد که این کتاب تا امروز به همان شیوه نخست چاپ شده و امروز شیوه بر بط نوازی (عود) اثر استاد منصور نریمان منتشر شده از سوی انتشارات سروش با دست من در دست شاگردان عود می‌چرخد.
منصور نریمان در انتهای کلام خود و در بیان ارزش هنر و دشواری راه کسب آن می‌گوید: کسی که در راه هنر قدم می‌گذارد باید به خاطر داشته باشد که هنر مقدس است. باید چنان در این راه پایمرد بود که شایسته آن است.

هنر نیوز