هنر نیوز - ژانر پلیسی در سینما و تلویزیون ما جایگاهی ندارد

ژانر پلیسی در سینما و تلویزیون ما جایگاهی ندارد

یک کارگردان سینمای ایران معتقد است ژانر پلیسی در سینما و تلویزیون ما جایگاهی ندارد و به جز کوشش‌هایی که در سال‌ها قبل آن هم بیشتر در تلویزیون در مورد کارهای پلیسی مثل سریال «سرنخ» یا «کارگاه علوی» شده، دیگر اثر قابل توجه‌ای خلق نشده است.

عبدالله باکیده کارگردان سینما و تلویزیون در گفتگو با خبرنگار سینمایی هنرنیوز در مورد تازه‌ترین اثر خود که در ژانر پلیسی – مهاجرتی است در باره کارهای پلیسی گفت: متاسفانه ژانر پلیسی در سینما و تلویزیون کشور ما جایگاهی ندارد و اگر پلیسی در یک فیلمی حضور دارد به ضرورت قصه است نه اینکه ما شاهد یک فیلم پلیسی باشیم. لذا به جز کوشش‌هایی که در سال‌ها قبل، آن هم بیشتر در تلویزیون، دیگر شاهد خلق آثار پلیسی درست و حسابی نبودیم که می‌توان به سریال‌های «سرنخ» یا «کارگاه علوی» اشاره کرد.
وی ادامه داد: همیشه به ضرورت و به بهانه هفته پلیس؛ ما شاهد تولید چند آثار در کشور پلیسی بودیم ولی اگر نگاه درستی به ژانر پلیسی داشته باشیم شاید بتوانیم ما هم در این زمینه، حرفی برای گفتن داشته باشیم. یکی از پیشرفت‌هایی که می‌توان در تولید آثار پلیسی کرد این است که خودِ پلیس در این زمینه با فیلمسازان همکاری کند. یعنی پلیس با تعامل با فیلمسازان، مرزهای ورود فیلمسازان به پلیس را مشخص کند تا بتوانیم در فیلم‌هایمان، پلیس ایرانی را از نزدیک شدن پلیس فرنگی و خارجی، دور کنیم.
کارگردان فیلم سینمایی «صلیب طلایی» اضافه کرد: پلیس ایرانی دارای هویت و خصوصیات متعلق به این آب و خاک است و ما باید در فیلم‌های خودمان، این نوع پلیس را ببینیم. اما وقتی نتوانیم به پلیس به خوبی نزدیک شویم حتما شاهد پلیس تک بُعدی خواهیم بود.
عبدالله باکیده افزود: البته فیلمسازان ما تاکنون در به تصویر کشیدن چهره پلیس ایرانی زحمات زیادی کشیدند اما تا زمانی که پلیس ما نخواهد نگاه جدیدتری به او شود شاهد اتفاق نویی نخواهیم بود. در فیلم‌های پلیسی ما، پلیس با خواهش و تمنا سارق را دستگیر می‌کند و چهره‌ای که از پلیس به نمایش گذاشته می‌شود، تصویر یک پلیس واقعی نیست بلکه شبیه به یک مهماندار است تا پلیس!، در صورتی که وقتی قدرت پلیس نشان داده شود ما شاهد یک پلیس مقتدر خواهیم بود.
وی تصریح کرد: سال‌ها قبل، آقای مهدی فخیم‌زاده با ساخت سریال پلیسی «خواب و بیدار»، پلیس اکشن را به تصویر کشید که کار بسیار خوبی هم بود اما پلیس ایران که فقط اکشن نیست. در حالی که پلیس ایرانی هم، پدر و مادر دارد، فرزند دارد، مشکلات خانوادگی دارد، ضعف دارد و ممکن است در میان آنان افراد خطا کاری هم باشند. بنابراین هنگامی که ما به این وجه زندگی پلیس که ممکن است مشکلات و حتی ضعف‌هایی هم داشته باشد نگاه درستی نکنیم و در همه فیلم‌هایمان فقط یک پلیس خوب را به نمایش بگذاریم تصویر پلیس یک تصویر یک بُعدی خواهد بود.
کارگردان فیلم سینمایی «پوتین» اظهار داشت: باید ابعاد مختلف پلیس به نمایش در بیاید تا این ژانر بتواند جذابیت‌های لازم را برای تماشاگر به نمایش بگذارد. الان فیلم سینمایی «هیس دخترا فریاد نمی‌زنند» توانسته است نسبت به دیگر فیلم‌ها، قدری به پلیس ایرانی نزدیک‌تر شود و در این فیلم آن فردی که به نوامیس و کودکان تعرض کرده توسط پلیس کتک می‌خورد و حتی فحش می‌شنود در حالی که در خیلی از فیلم‌های ما، پلیس در این گونه صحنه‌ها منفعل است و حتی تعارف می‌کند و بی‌جهت نیست که در همین صحنه، تماشاگران برای ابهت و صلابت پلیس دست می‌زنند و او را تشویق می‌کنند چرا که می‌بینند پلیس از حریم خانواده‌ها دفاع می‌کند و با متهم‌‌ همان برخورد را می‌کند که مستحق است.
عبدالله باکیده از آغاز تله فیلمی به نام «راز خط می‌خی» با تم پلیسی – مهاجرتی در شهر قزوین خبر داد و یاد آور شد: این تله فیلم برای شبکه خانگی ساخته خواهد شد و اگر چه موضوع اصلی این فیلم بحث مهاجرت است اما با روی دادن قتلی، پلیس وارد ماجرای فیلم می‌شود.
وی گفت: ما در این فیلم در پی نشان دادن این موضوع هستیم که چرا نسل امروزی، آنقدر شیفته رفتن به خارج از کشور است.