هنر نیوز - نه به اسکار فکر می‌کردم نه سیمرغ، آدم‌های «ابد و یک روز» واقعی‌اند

نه به اسکار فکر می‌کردم نه سیمرغ، آدم‌های «ابد و یک روز» واقعی‌اند

سعید روستایی کارگردان جوان فیلم سینمایی «ابد و یک روز» گفت: من نه به اسکار فکر می‌کنم و نه گلدن گلوب. من حتی به سیمرغ هم فکر نمی‌کنم بلکه به واقعیت‌ها و آدم‌هایی که اتفاقا حضور قوی در جامعه دارند فکر می‌کنم.

به گزارش هنرنیوز؛صبح امروز نشست خبری فیلم سینمایی «ابد و یک روز» با حضور سعید روستایی کارگردان و دیگر عوامل فیلم در سالن سعدی برج میلاد برگزار شد. علی اعلایی مجری و رامتین شهبازی منتقد حاضر در نشست بودند.

در ابتدای نشست رامتین شهبازی منتقد فیلم در ابتدای سخنانش گفت: این فیلم در فضایی بین ناتورئالیسم و رئالیسم است. از این جهت که جزئیات را رعایت کرده و در اجرای بازی را به بازیگران می‌سپارد به فضای ناتورئالیسم نزدیک می‌شود و از طرف دیگر بازی و شخصیت‌ها مابه‌ازاهای بیرونی دارند و نزدیک به فضای جامعه هستند فضای رئالیسم فیلم را شکل داده است.

در ادامه نشست سعید ملکان تهیه کننده فیلم در پاسخ به سوال (بی ربط به نشست) مجری، در خصوص صدور پروانه ساخت فیلم‌نامه «مقصد» (اثری از بهرام بیضایی) که ملکان پیگیر ساختش بود گفت: بعضی از رسانه‌ها خبری را منتشر کردند که پروانه ساخت فیلمنامه «مقصد» اثر بهرام بیضایی صادر شده است ولی متاسفانه هنوز صادر نشده است. ای کاش بیضایی به کشور ما برگردد فیلم بسازد و در ایران درس بدهد.

او در ادامه به فیلم «ابد و یک روز» اشاره کرد و گفت: من پیش از این فیلم‌های کوتاه سعید روستایی رادیده بودم مثلا فیلم کوتاه «مراسم» که ساختار خوبی داشت و جوایزی هم گرفته بود. وقتی فیلمنامه را خواندم هم به کار اعتماد کردم و هم به استعداد و شخصیت کاری روستایی.

سعید روستایی کارگردان فیلم هم در مورد تجربه اولین ساخت فیلم‌ بلند سنمایی‌اش گفت: من قبل از این هم فیلم‌های کوتاه ساخته بودند اما همه آنها به نیت ساخت فیلم بلند بود. من قبل از این هم فیلمنامه دیگری داشتم که فرصت ساخت آن با کس دیگری پیش نیامد. تا اینکه این فیلمنامه آماده شد و تصمیم گرفتم با آقای ملکان آن را بسازم.

در ادامه این نشست یکی از خبرنگاران به بازخوردهای تماشاگران برج میلاد هنگام نمایش فیلم اشاره کرد و پرسید فیلم شما فیلم تلخی است ولی صحنه‌هایی که معضلات اجتماعی را نشان می‌دهد با خنده تماشاگران همراه بود، آیا این بازخورد از ابتدا مدنظر شما بود؟

روستایی در پاسخ گفت: به طور کلی می‌دانستم که یکسری جزئیات و دیالوگ‌ها همراه با خنده مخاطب خواهد بود ضمن اینکه من اصلا فیلم را کاملا تلخ نمی‌بینم و لحظاات شیرینی هم دارد. اما اینکه بعضی جاهای فیلم مردم می‌خندند شاید به خاطر این است که خودشان را بالاتر از آدمهای فیلم می‌بینند و همین باعث خنده جمعی می‌شود.

نوید محمدزاده بازیگر این فیلم در مورد ایفای نقش محسن که اعتیاد دارد گفت: درست است خیلی‌ها پیش از این در سینمای ایران نقش معتاد را بازی کردند ولی در بازیگری نباید کاری به دیگران داشت. کلا نقش‌هایی را انتخاب می‌کنم که یک چیزهایی را هم برای خودم داشته باشد. برای این نقش تغییر فیزیکال و تغییر صدا داشتم. ولی دیگر نقش معتاد را بازی نمی‌کنم که معتاد فقط یک بار بود و تمام شد و رفت.

روستایی در مورد نقشی که محمدزاده در فیلم ایفا کرده بود گفت: از وقتی که فیلمنامه را می‌نوشتم نقش محسن را برای نوید محمدزاده طراحی کرده بودم. این جزئیاتی که برای این نقش در نظر گرفته می‌بودم برمی‌گردد به تحقیقاتی که در زمینه اعتیاد به شیشه داشتم.

وی اضافه کرد: من یک مستندی را می‌خواستم بسازم که دو سال درگیر آن بودم و هنوز هم تمام نشده است. در آن مستند زن و شوهر معتادی را پیدا کردم که می‌خواستند بچه‌‌شان را بفروشند وقتی برای همکاری با من پول گرفتند فرار کردند و کار مستند نیمه‌کاره ماند که البته همین موضوع هم باعث اتفاقات خوبی شد و اطلاعات خوبی برای ساخت این فیلم بدست آورد.

در ادامه نشست پیمان معادی بازیگر نقش مرتضی گفت: از مدت‌ها پیش می‌خواستم با نوید محمدزاده هم بازی شویم با او در این مورد هم صحبت کردم تا اینکه برای این فیلم محمدزاده با من تماس گرفت و گفت فیلمنامه سعید روستایی را بخوان. فیلمنامه را خواندم و از آن خوشم آمد. در مواجهه با روستایی هم به این رسیدم که او می‌تواند کار خوبی بسازد. شنیده بودم که مستندی هم دارد راجع به اعتیاد و شیشه ساخته است. اطلاعاتی دقیقی که در فیلمنامه آمده بود برای من خیلی عجیب بود تا این حد که از او پرسیدم خودت معتاد به شیشه بودی که اینقدر با جزئیات فیلمنامه را نوشته‌ای.

معادی در ادامه گفت: یکی از حُسن‌های کار روستایی این بود که تعامل خوبی با عوامل داشت و هر جا نکته‌ای بود یادداشت می‌کرد و آن را اجرا می‌کرد. گروه فوق‌العاده بازیگری را هم جمع کرده بود و همه اینها باعث شده بود که من برای بازی در این فیلم مصمم شدم.

در ادامه سعید ملکان ضمن گلایه از حذف جایزه فیلمنامه در بخش فیلم اولی‌ها گفت: بهتر بود که نگاه به جشنواره به این سمت برود که فیلمنامه‌نویسان تشویق شوند که با فیلم‌اولی‌ها کار کنند. به نظرم تصمیم درست این بود که جایزه فیلمنامه از بخش نگاه نو حذف نمی‌شد.

ملکان در بخش دیگری از سخنانش از رضا عطاران یاد کرد و گفت: من فیلم «دراکولا» را ندیدم ولی فکر می‌کنم که جای رضا عطاران در جشنواره خالی است.

این تهیه کننده سینما در پاسخ به سوالی که چرا خودت فیلم نمی‌سازی گفت: ترجیح می‌دهم وقتی دیگرانی مثل سعید روستایی فیلم‌های خوب می‌سازند از آنها حمایت کنم شاید در آینده خودم هم فیلمی بسازم.

در ادامه پریناز ایزدیار بازیگر نقش سمیه گفت: امسال با انتخاب فیلم‌هایم در مسیری بودم که ممکن بود به عرش بروم یا به فرش برسم. خیلی خوشبختم که در این فیلم حضور داشتم و همانطور که ملکان به روستایی اعتماد کرد روستایی هم به من اعتماد کرد. از وقتی هم که فیلمنامه را به دست گرفتم نمی‌توانستم آن را روی زمین بگذارم و تا انتهای فیلم با حس خوبی نسبت به گروه کار کردم.

در ادامه نشست سعید روستایی کارگردان و نویسنده فیلم «ابد و یک روز» گفت: ۴ بار فیلمنامه بازنویسی شد و در ۴ ماه نوشتم. به این صورت هم نبود که یکساعت بنویسم و دو روز کنار بگذارم بلکه به صورت شبانه‌روزی می‌نوشتم. فیلمبرداری هم که شروع شد و در زمان اجرا در میزانسن هم در روز فیلمنامه کار می‌کردیم. خیلی‌ها مثل پیمان معادی در دقیق‌تر شدن فیلمنامه کمک کردند و در مجموع یک کار گروهی شکل گرفت. اگر تلاش جمعی نبود شاید فیلم شکل دیگری پیدا می‌کرد.

در ادامه نشست غزاله معتمد طراح لباس گفت: در مجموعه‌ای بودم که خیلی امکان خطا نداشتیم. در طراحی لباس هم با کارگردانی مشورت می‌کردم که آدم‌های فیلمنامه‌اش را خوب می‌شناخت و می‌دانست که اینها در چه فضایی هستند. مثلا اگر ۱۰ مدل طرح را برای فضای این آدمها تعریف می‌کردیم روستایی آن یک مدل مدنظر را به خوبی انتخاب می‌کرد.

در بخش‌های پایانی نشست روستایی در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران که پرسیده بود آیا فیلم را برای دریافت جوایز جشنواره ساخته است، گفت: زمانی که فیلمنامه می‌نوشتم به هیچ جایزه وجشنواره‌ای فکر نمی‌کردم من فقط داشتم یک واقعیت را می‌ساختم.

وی در حالی که این حرف‌هایش را با ناراحتی بیان می‌کرد گفت: من زمان تحقیقات این فیلم با پدری روبرو شدم که ۸ پسر معتاد داشت یا مردی که از بچه‌های دوقلویش برای پنهان کردم مواد مخدر استفاده می‌کرد. در جمع‌آوری اطلاعات این آدم‌ها مواردی دیدم که خیلی عجیب و غریب بود.

روستایی تاکید کرد: من نه به اسکار فکر می‌کنم و نه گلدن گلوب. من حتی به سیمرغ هم فکر نمی‌کنم بلکه به واقعیت‌ها و آدم‌هایی که اتفاقا حضور قدرتمندی در جامعه دارند فکر می‌کنم.

وی افزود: کسی بود که به من گفت که آدم‌های فیلم توو واقعی نیستند ولی من در مورد واقعی بودن این آدمها اینقدر مطمئن هستم که می‌توانم ابد و دو روز، سه روز و چهار روز را هم بسازم.

یکی از خبرنگاران در مورد انتخاب شخصیت افغانستانی‌ها در فیلم سوال کرد و روستایی گفت: من به هیچ وجه فیلم نمادین نساختم این فیلم نمی‌تواند نمادین باشد دوست داشتم فیلم ناتورئالیسم بسازم نه فیلم رئالیسم. هیچ شیئ و آدمی در این فیلم نمای هیچ چیز دیگری نیست.

تسنیم نوشت:معادی در انتهای نشست با اشاره به اینکه از همین امروز برخی رسانه‌ها مقابل فیلم «ابد و یک روز» موضع می‌گیرند گفت: تجربه‌ای که در دو، سه فیلم موفق داشتم نشان می‌دهد که مخالفت برخی در این رسانه‌ها به نفع فیلم خواهد شد. من ناراحت نیستم که چرا برخی به این فیلم اعتراض می‌کنند و این موضع گیری ها را به فال نیک می‌گیرم.