هنر نیوز - دهکردی: باید به احترام نسل دهه 60 ایستاد

کارگردان نمایش "متولد 1361" این اثر نمایشی را ادای دین خود و نغمه ثمینی نویسنده اثر به نسل دهه 60 و تواناییهای آنها دانست.
به گزارش هنر نیوز به نقل از مهر، باغ گل در ذهن هر مخاطبی فضایی را تداعی می‌کند که از آن برای پرورش گل‌های مختلف استفاده می‌شود اما این بار پیام دهکردی به همراه گروه خود از این فضا برای پرورش نمایشی استفاده کرده است که به گفته خود دینی است که باید به نسل بعد از خود ادا می‌کرد.
در یکی از کوچه‌های فرعی خیابان منظریه یک دری سفید رنگ وجود دارد که وقتی از نزدیک به آن نگاه می‌کنیم نام "باغ گل" روی آن حک شده است. وقتی از اولین ورودی عبور می‌کنیم وارد فضایی دیگر می‌شویم که منتهی به مکانی است که در آن نمایش "متولد 1361" پرورش داده می‌شود.
خانه‌ای قدیمی که به همت دهکردی و گروهش تبدیل به فضایی برای تمرین نمایش شده است و به دور از دغدغه‌های سالن‌های تمرین فرسوده تئاتر نمایش "متولد 1361" به پرورش لازم برای اجرا دست پیدا می‌کند. پیام دهکردی که بیشتر در مقام بازیگر روی صحنه تئاتر حاضر شده است درباره دلایل انتخاب چنین مکانی برای تمرین نمایش می‌گوید: من نیازمند جایی بودم که خود و گروه در آن متمرکز باشیم. شرایط حال حاضر سالن‌های تمرین تئاتر برای متمرکز بودن مهیا نیست و این امر کار ما را سخت می‌کرد.
وی ادامه می‌دهد: ما دوست داشتیم به دور از هیاهوی شهر در آرامش تمرین کنیم. برای من مهم بود که گروه نمایش "متولد 1361" با هم تمرین زندگی کنند. هفت بازیگر نمایش جدا از زمان‌هایی که روی صحنه هستند با هم زندگی می‌کنند. احساس کردم این فضا می‌تواند جای امن و آرامی برای گروه باشد تا ما خود را مدیریت کنیم.
شکل دادن فضایی مستقل برای تمرین نمایش حرکتی ایده‌آل و مناسب است که البته بسیاری از گروه‌ها به دلیل هزینه‌هایی که این حرکت در پی دارد از انجام آن اجتناب می‌کنند. دهکردی در این باره اظهار می‌کند: این کار فشار مالی زیادی به من آورد ولی تئاتر برای من یک کلمه است و آن کلمه عشق است. عکاسی و کارگردانی برای من مثل شعر است یعنی هر وقت تراوش می‌شوند آن‌ها را انجام می‌دهم. به همین دلیل می‌خواستم این تراوش در جایی امن روی دهد. چند ماهی است که پروژه‌ای کاری را قبول نکرده‌ام و تنها از طریق تدریس هزینه‌های خود را تأمین می‌کنم.
این بازیگر و کارگردان تئاتر معتقد است تئاتر ما اگر همچنان فارغ از رنجش‌ها، آسیب‌ها و رسیدگی‌ها همچنان مثل گذشته پر دغدغه‌تر جلو برود، راهش به روشنایی باز می‌شود ولی غیر از این خطر کارمند شدن تئاتر و هنرمندان ما را تهدید می‌کند و ما دیگر فرزند زمانه خود نخواهیم بود. دهکردی تأکید می‌کند: تئاتر در یک کلام باید فرزند زمانه خود باشد.
سالنی با کف‌پوش قهوه‌ای صحنه تمرین نمایش "متولد 1361" شده است. منوچهر شجاع طراح صحنه نمایش و کریستف رضاعی آهنگساز اثر، امیر اسمی طراح پوستر و بروشور و مهرنوش شاه‌حسینی طراح لباس نمایش هم در این سالن حضور دارند. بخشی از سالن با کف‌پوشی سفید پوشانده شده و تداعی کننده راهی است که دو طرف آن به دو پروژکتور ختم شده است.
بعد از گذشت لحظاتی گروه بازیگری نمایش که همگی از بازیگران جوان سینما و تئاتر هستند خود را برای تمرین نمایش آماده می‌کنند. نکته جالب در این گروه بازیگری این است که همگی آن‌ها از متولدین دهه 60 هستند و هر کدام در حیطه بازیگری جایگاهی را در تئاتر و سینما به خود اختصاص داده‌اند.
آیه کیانپور، ستاره پسیانی، خاطره حاتمی، مینا ساداتی، سارا بهرامی و نازگل نادریان از جمله بازیگران "متولد 1361" هستند. بعد از لحظاتی پگاه آهنگرانی با پایی گچ گرفته وارد سالن می‌شود و با وجود آسیبی که دیده خود را برای تمرین نمایش آماده می‌کند. صمیمیت و انرژی در میان گروه وجود دارد و این امر باعث می‌شود تا فضای خوبی برای تمرین نمایش ایجاد شود.
دهکردی با اشاره به اینکه تمامی افرادی که به گروه نمایش "متولد 1361" پیوستند همگی با عشق کامل در این اثر نمایشی حضور دارند یادآور می‌شود: مدت‌ها بود به این فکر می‌کردم که در ایران به نسل‌های مختلف پرداخته شده است ولی به دهه 60 به طور ویژه و مشخص پرداخته نشده است. این موضوع را با نغمه ثمینی در میان گذاشتم و او نیز استقبال کرد. احساس کردیم نسل دهه 60 به قدری پتانسیل و بزرگی دارد که باید در موردش کار شود و ما باید جلوی این نسل بایستیم و احترام بگذاریم.
کارگردان نمایش "متولد 1361" تأکید کرد: برای این نمایش چندین ماه تحقیق میدانی کردیم تا درست درباره این نسل حرف زده شود تا مشخص شود چطور زیسته و قد کشیده است. مطمئنا این نمونه همه نسل دهه 60 نیست و ما تنها یک نمونه را کالبد شکافی کرده‌ایم.
ندا نصر و میثاق زارع دستیاران کارگردان در دو طرف صحنه در نظر گرفته شده قرار می‌گیرند و پروژکتورها را خاموش می‌کنند. بعد از گذشت چند ثانیه نور می‌آید و تمرین آغاز می‌شود. هر هفت بازیگر هفت زندگی را که در عین حال یک زندگی واحد است به تصویر می‌کشند. لحظاتی را زندگی می‌کنند که شاید خود بخشی از آن را تجربه کرده باشند و شاید آن را از تجربه هم نسلان‌شان به دنیای خود وارد کرده‌اند.
لحظاتی که گاه مخاطب را به خنده می‌اندازد و گاه او را متأثر می‌کند. لحظاتی که دیدن آن‌ها هم کمتر از زندگی‌ کردنشان دردآور نیست و لحظاتی که آرزو، امید و ایستادگی کردن را می‌توان از آن‌ها به عاریت گرفت. "متولد 1361" بخشی از زندگی جوانان متولد دهه 60 را با مخاطب خود شریک می‌شود ، مخاطبی که شاید به دلیل گذشت زمان زندگی و توانایی‌های این نسل را فراموش کرده و غبار زمان روی آن‌ها را پوشانده است.
بعد از پایان تمرین، "باغ گل" را با این ذهنیت ترک می‌کنیم که اگر هنرمندان دغدغه تئاتر و ادای دین به هم نسلان و نسل‌های گذشته و آینده خود را داشته باشند هر فضایی می‌تواند مکانی برای تولید و اجرای تئاتر باشد. این نمایش قرار است از اول دی‌ماه ساعت 18 در سالن سمندریان تماشاخانه ایرانشهر اجرا شود.

عکس: مانی لطفی‌زاده