همگام با بیست و ششمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران؛/۹/
زشت و زیبا؛ قصه آراستگی ها و شلختگی ها
25 ارديبهشت 1392 ساعت 10:30
بیست و ششمین نمایشگاه کتاب تهران با همه محاسن و معایبش خاتمه یافت اما از حق که نگذریم برخی ناشران باید به دلایل انضباطی کارت زرد می گرفتند و برخی دیگر کارت صد آفرین.
این صد آفرین ها و کارت زرد ها نه از جهت رعایت یا عدم رعایت قوانین و مقررات بازی در نمایشگاه که از جهتی دیگر باید مورد توجه قرار می گرفت و آن رعایت نظم و انضباط در غرفه هاست.
این موضوع به طرز قابل ملاحظه ای بر استقبال مخاطبان از غرفه های مختلف در بیست و ششمین نمایشگاه کتاب تهران موثر بود و گاه غرفه ای با آنکه شاید از کیفیت خوبی در ارائه آثارش بهره مند بود به دلیل اضحملال فضای غرفه در بی رنگی و بی روحی توان جذب مخاطب را نداشت؛ البته این بدان معنا نیست که مخاطبان و بازدید کنندگان نمایشگاه کتاب همه توجهشان فقط به ظواهر غرفه هاست و از متن و بطن کتاب ها غافلند، نه؛ لیکن حفظ آراستگی و نظم غرفه ها می تواند در آرامش و استقبال مخاطب از غرفه و کتاب هایش بسیار محسوس باشد.
به طور کل مخاطبان نمایشگاه کتاب دو دسته هستند؛ عده ای که ناشران و کتابهایشان را می شناسند و وقتی به نمایشگاه می آیند با مراجعه به باجه اطلاعات و دریافت جایگاه غرفه در سالن های مختلف نمایشگاه مستقیما بدانجا مراجعه می کنند؛ عده ای دیگر به معنای واقعی بازدیدکننده هستند و در سالن ها می چرخند و از غرفه ها و کتاب ها بازدید می کنند.
بیشتر مراجعان نمایشگاه از دسته دوم هستند و عادت دارند تمام غرفه ها را از چشم بگذارنند و کتاب های مورد نظرشان را از بین آن ها خریداری کنند؛ در این میان امر طبیعی این است که غرفه های مرتب و زیبا قادرند به سهولت این طیف بازدیدکنندگان را جذب کنند حتی اگر بازدیدکننده کتابی نخرد و فقط به فضای غرفه نگاه کند و عنوان نشر را به ذهن بسپارد.
حال با وجود تمام انتقاداتی که به فضای نمایشگاه و ساختار آن و وضعیت نشر می شود موضوع چیدمان و ظاهر غرفه ها امری است که به خود ناشران مربوط است و خوبست که آنان به این مهم توجه داشته باشند.
چه بسا غرفه هایی که آنقدر نامنظم و شلخته اند که مخاطب مایل نیست توقفی کوتاه در برابرش داشته باشد و در عوض غرفه هایی آراسته و منظم که قادر است از چند متری بازدید کننده را به سمت خود بکشاند؛ خصوصا وقت نهار که ظروف یکبار مصرف غذا علاوه بر غرفه ها از سطل های زباله هم ریزان است و منظره خوبی نیست؛ گذشته از این پرداختن به آراستگی غرفه ها حتی با صرف کمترین بودجه امکان پذیر است و حتما لازم نیست یک ناشر خصوصی خود را با یک ناشر دولتی که فضاسازی و دکوراسیون گسترده دارد مقایسه کند و خود را در این امر نا توان ببیند بلکه حفظ پیراستگی و نظم به قدری خلاقیت ربط دارد که با کمترین ابزار هم امکان پذیر است.
چه بسا غرفه هایی که با گونی و کاغذ و مقوا و عکس و رنگ توانستند بیشترین جذب مخاطب را داشته و رضایت آنان را جلب کنند در حالیکه برخی از بهترین ناشران حتی با داشتن متراژهای وسیع از این مهم درمانند.
خوبست تا ناشران به این نکته توجه داشته باشند که نمایشگاه کتاب یک محیط فرهنگی است که همه وظیفه هاش بر عهده مسئولین نیست بلکه آنان خود باید به کیفیت و فضاسازی فرهنگی در این محیط بپردازند و شأن حضورشان در نمایشگاه را بابها دادن به جلوه غرفه ها یشان حفظ کنند.
مریم خاکیان
کد خبر: 58185
آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdcgnq9n.ak9774prra.html