نگاهی به فیلم «روزهای زندگی» ساخته پرویز شیخ طادی؛
احترام به شعور و درک مخاطب
8 خرداد 1391 ساعت 11:22
پرویز شیخ طادی در فیلم روزهای زندگی از شخصیتهای خیالی، فانتزی و غلو شده برای به تصویر کشیدن آدمهای جنگ استفاده نکرده و با پژوهش و تحقیق در ساخت اثرش به شعور و درک مخاطبان احترام گذاشته است.
این روزها در میان انبوه فیلمهایی که در سینماها به اکران عمومی درآمده، یک فیلم نسبت به دیگر فیلمها احساسات مخاطبان راتحت تاثیر قرار می دهد وباعث می شود که مخاطب در تاریکی سالن سینما با چشمهایی خیس ونگران به یاد انسانهایی بیافتد که عاشقانه برای وطن ، شرف و ناموس از خود گذشتند ودر برابر تمام بدی ها و زشتیها ایستادگی کردند تا امروز ما بتوانیم زندگی را در کنار تمام آن کسانی که دوستشان داریم را ادامه دهیم به یاد داشته باشیم که کسانی در راه وطن عاشقانه از جان خود گذشتند تا کلماتی چون: گذشت، فداکاری، شهادت، خدا و دفاع مقدس برای ما معنایی دو صد چندان پیدا کنند. با پیروزی انقلاب اسلامی و شروع جنگ تحمیلی سینمای ایران وارد مرحله تازه ای شد و ژانر جدیدی در سینمای ایران گشوده شد که بعدها در طول سه دهه مختلف سرمشق و الهام بخش فیلمسازان کشورمان برای خلق فیلمهایی با مضامین جنگ ودفاع مقدس شد. در واقع سینمایی دفاع مقدس در طول این سالها بخش قابل توجهی از تولیدات سینمایی را به خود اختصاص داد و آدمهایی که در جنگ نا برابر و مقدس شرکت کرده بودند زندگیشان دستمایه ای برای ساخت فیلمهای جنگی شد . در میان فیلمسازانی بودند که ترجیح دادند مستقیما به حوادث جنگ وآدمهایی که در آن حضور داشتند بپردازند و فیلمسازانی هم بودند که ترجیح دادند به تبعات جنگ و وضعیت آدمهای جنگ‌زده و ضایعات و مصائب جنگ در بیرون از خود میدان جنگ بپردازند و آدمهای باقی مانده از جنگ ونوع زندگی شان در جامعه امروز را در آثار شان به تصویر بکشند و برخی ها در این راه موفق بودند وبا اثرشان گیشه ها را فتح کردند وبرخی ها مدام خودشان را فیلم به فیلم تکرار کردند. فیلمهای زیادی از آغاز وپایان چنگ تحمیلی در سینمای ایران در خصوص دفاع مقدس ساخته شده واگر فیلمی در این میان توانست نظر منتقدان ومخایان را کسب کند آن را به پای کارگردان ودیگر عوامل فیلم گذاشتند واگر فیلمی هم در جذب آرای مخاطبان ومنتقدان ناموفق بود به پای کمبود امکانات و بودجه کم در سینمای ایران نوشته شد.
اما در طول این سالها و به رغم ساخته شدن فیلمهای با ارزشی در این ژانر، هنوز این گونه سینمایی نتوانسته به جایگاه خود در سینمای ایران دست یابد و به‌غیراز دو سه مورد كمتر فیلمی از این ژانر در سینمای دفاع مقدس ما وجود دارد كه گذشته از وقایع‌نگاری و ایجاد جذابیت‌های دراماتیک، به مثابه یک اثر هنری ، ملی و ماندگار در نزد مخاطبان سینما شناخته شده باشد. به‌هرحال این ژانر همیشه محبوب برخی از فیلمسازان ما بوده تا به امروز نیز كماكان فیلمهایی در این حوزه ساخته می‌شوند . اما باید گفت که متأسفانه جنگ ۸ ساله در فیلمهایی که تاکنون در سینمای ایران ساخته‌شده اند در حد خود اش درست و منطقی بازتاب پیدا نكرده است وبه نظر می رسد این روزها با ساخته شدن فیلمی مانند «روزهای زندگی» می توان تا حدودی خوش بین بود که سینمای دفاع مقدس می تواند دوباره به روز های اوج خود برگردد. چرا که این فیلم به خوبی با استفاده فیلمنامه حساب شده ، بازی بازیگران اش، طراحی صحنه ولباس توانسته مخاطب خود را با فیلمی آبرومند در این ژانر همراه کند. فیلم سینمایی «روزهای زندگی» ساخته «پرویز شیخ طادی» داستان زن وشهر دکتری است که در آخرین روزهای پایانی دفاع مقدس به مداوای مجروحان در پناهگاه زیرزمینی یک بیمارستان صحرایی مشغولند و در همین حال قطعنامه ۵۹۸ اعلام و به ظاهر صلح برقرار می شود در حالی که نیروهای عراقی دست از مخاصمه بر نمی دارند و در کمال نامردی و ناجوانمردی به بیمارستان حمله و یورش می آروند . اما در این میان زخمیها و پزشکان در این بیمارستان به مقاومت خود ادامه می دهند تا نیروهای ایرانی از راه برسند.
پرویز شیخ طادی کار در سینما را با طراحی صحنه و دکور و دستیاری آغاز کرد و در آثار ابراهیم حاتمی‌کیا حضوری فعالی داشت و همزمان با دستیاری فیلم‌های‌کوتاه و نیمه بلند بسیاری ساخته ودر اغلب آنها تلاش کرده که به صورت مستقیم و غیر مشتقیم به جنگ و آدمهای آن بپردازد. فیلم سینمایی «روزهای زندگی» آخرین ساخته این فیلمساز در مقام کارگردانی است و که در جشنواره فیلم فجر سال گذشته توانست نظرمخاطبان ومنتقدان سینما را به خود جلب کند و تعدادی از جوایز این جشنواره را اعم از بهترین کارگردانی به خود اختصاص دهد.
فیلم روزهای زندگی داستان خود را متفاوت از فیلمهایی که تاکنون در این عرصه ساخته شده روایت می کند و مخاطب در رویارویی با این اثر به اولین چیزی که پی می برد فیلمنامه محکم وقوی اثر است که نشان دهنده این نکته مهم است که کارگردان فیلم خود را با توجه تحقیقات وپژوهش هایی که در مورد حضور پزشکان در دفاع مقدس نوشته است . نکته ای که متاسفانه این روزها در سینمای ایران مظلوم واقع شده و گویا اصلا تحقیق و پژوهش برای برخی از کارگردانان وفیلمنامه نویسان سینمای ایران ارزشی ندارد . چون آثاری که این گونه کارگردانان ساخته اند خود گواه این نکته است که فیلمشان دقیقا به دلیل نبود تحقیق و پژوهش لطمه دیده اسست. اما در فیلم روزهای زندگی شیح طادی در ترسیم ریز داستان‌ها، طراحی و ترسیم شخصیتهای اصلی و فرعی به خوبی عمل کرده و تا جایی که مخاطب با دیدن شخصیتهای فیلم فکر می کند که همه واقعی هستند و مصداق‌های عینی دارند و فیلمساز هرگز به خود اجازه نداده که برای خلق موقعیت های دراماتیک وارد حوزه تخیل شود و از شخصیتهای خیالی، فانتزی ، غلو شده و عجیب و غریب برای به تصویر کشیدن آدمهای جنگ استفاده کند و این نشان دهنده این نکته مهم است که شیخ طادی در مرحله تحقیقات به خوبی عمل کرده و دیگر نیازی به تخیل و یا احیانا کپی کاری از آثار خارجی و غربی به برای خلق سکانس ها و پلان های فیلم اش نداشته است.
یکی دیگر از نکات مهم فیلم بازی بازیگران فیلم است که همگی اعم از نابازیگران، هنروران و بازیگران حرفه ای همه در خدمت روایت اثر و خلق موقعیت های دراماتیکی فیلم هستند و نشان دهنده این نکته است که شیخ طادی توانسته با توجه به مشکلات که در حین ساخت فیلم با آنها دست به گریبان بوده از بازیگرانش به خوبی بازی بگیرد. دو بازیگر اصلی فیلم «حمید فرخ نزاد و هنگامه قاضیانی» هم به خوبی از پس ایفای نقش هایشان برآمده اند و نحوه بازیشان نشان می دهد که نخواسته اند با دم دستی گرفتن و کپی کاری از دیگر فیلمها و با بی خیالی به شعور و درک مخاطبان فیلم بی احترامی کنند .
فیلم روزهای زندگی نشان می دهد که هنوز هم می توان در سینمای دفاع مقدس فیلم متفاوتی ساخت و رضایت مخاطبان را جلب کرد . ازطرفی این فیلم نشان می دهد که چگونه تک تک آدمها می توانستند در جنگ سرنوشت جنگ را رقم بزنند و با فداکاری خودشان باعث نجات وطن، شرف و ناموس کشور از گزند دشمنان شوند و نسل جدید را که جویای حقایق جنگ تحمیلی هستند به برهه ای از تاریخ دفاع مقدس و سختی ها و دشواری های آن ببرد و تصویری درست نسبت به تاریخ کشورمان، مردم و رزمندگان هشت سال دفاع مقدس داشته باشند.
کد خبر: 41471
آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdcgqt9t.ak9qu4prra.html