هنر نیوز - "راز ماهي طلايي آکواريوم آقاي ژان"، اثري که ديده نشد

"راز ماهي طلايي آکواريوم آقاي ژان"، اثري که ديده نشد

نمايش "راز ماهي طلايي آکواريوم آقاي ژان" در حالي روز گذشته(دوشنبه) واپسين اجراي خود را پشت سر گذاشت که در حاشيه اتفاقات و پلمب تالار مولوي فرصت ديده شدن از سوي مخاطب را نيافت.
به گزارش هنر نيوز به نقل از ايرنا، اين اثر نمايشي به نويسندگي مليحه مرادي جعفري و به کارگرداني احمد ايراني خواه از 23 خرداد ماه در سالن اصلي تالار مولوي به روي صحنه رفت.
اما با گذشت چند روز از اجراي اين اثر، شامگاه دوشنبه 31 خرداد ماه توسط نيروي انتظامات دانشگاه تهران اين مجموعه هنري پلمب شد و اين اتفاق سبب وقفه اي دو روزه در اجراي سه نمايش از جمله "راز ماهي طلايي آکواريوم آقاي ژان" در آن شد.
هر چند اين اتفاق اعتراض هاي را در پي داشت اما در حاشيه قرار گرفتن نمايش "راز ماهي طلايي آکواريوم آقاي ژان" ذيل اين اتفاق و ديده نشدن آن از سوي مخاطب را مي توان بدترين دستاورد براي اين اثر برشمرد.
"راز ماهي طلايي آکواريوم آقاي ژان" را بايد يکي از آثار ارزشمند و متفاوت و بدور از کليشه هاي رايج و مرسوم در گونه تئاتر مذهبي در سال هاي اخير برشمرد.
نمايشي مشتمل بر پنج بخش، که هر کدام از بخش ها داستاني متفاوت داشت و دوره‌اي جداگانه از جمله قاجار تا دوره معاصر را در بر مي‌گرفت و ساز "کرنا" که در نقاره خانه حرم امام رضا(ع) نواخته مي‌شود، به عنوان ترجيع بند، اين بخش‌ها را به يکديگر متصل مي‌کرد.
اين نمايش با 19 بازيگر حرفه اي، پرافتخاترين اثر در بخش تجربي هفتمين جشنواره بين المللي تئاتر رضوي در سال گذشته(1388) شد و افزون بر کسب سه جايزه بهترين بازيگري مرد، بهترين بازيگري زن و بهترين کارگرداني، از سوي هيات داوران اين رويداد هنري براي حمايت ويژه به مرکز هنرهاي نمايشي معرفي شد.
نمايش "راز ماهي طلايي آکواريوم آقاي ژان" روز دوشنبه واپسين اجراي خود را پشت سر گذاشت، اجراي که به گلاب آدينه تقديم شد.
هر چند اجراي اين نمايش به پايان رسيد اما به نظر مي رسد قصه پر غصه مسايل حاشيه اي و بي ربطي که هيچ ارتباطي با گروه سازنده اثر ندارد همچنان بر تئاتر ادامه دارد.
نمي توان فراموش کرد جمله اي را که ايراني خواه پس پايان اجراي ويژه اين اثر براي هنرمندان و اصحاب رسانه گفت.
وي گفت: ""خواهش مي کنم به ديگران بگوييد تالار مولوي تعطيل نشده و از آنها دعوت کنيد که به تماشاي تئاتر "راز ماهي طلايي..." بنشينند"".
حال سووال اين است که تا چه زمان تئاتر بايد چوب مسايل حاشيه اي را بر تن نحيف خود تحمل کند؟ آيا پاياني هست؟