هنر نیوز - ورود گردشگر خارجی و ماندگاری آن کاملاً به سیاست خارجی ربط دارد

ورود گردشگر خارجی و ماندگاری آن کاملاً به سیاست خارجی ربط دارد

یک استاد دانشگاه گفت: نقش سیاست خارجی در گردشگری چشمگیر است. تا مسائل سیاسی و اجتماعی خود را حل نکنیم به اهداف مورد نظر در گردشگری و تبدیل آن به صنعت آن هم از نوع درآمدزا نمی‌رسیم.

دکتر سید محسن امامی با بیان این که با توجه به پتانسیل‌های گردشگری زیر ساخت‌های این صنعت در ایران به صورت محدودی جوابگوی خواسته‌های گردشگران خارجی است، افزود: برای همین تعداد محدود گردشگر ورودی شاید این امکانات تا حدودی مشکل‌ساز نباشد اما در صورت افزایش گردشگر قطعاً با مشکل روبه رو می‌شویم. بخشی از این زیرساخت‌ها مثل هتل، جاده و سرویس‌های بهداشتی فیزیکی است و بخشی از این زیر ساخت‌ها غیر فیزیکی است مانند رفتار، آداب معاشرت، میزان تبلیغات و اثرگذاری، نظافت و...

وی با اشاره به این که بسیاری از گزینه‌های جذاب گردشگری در ایران برای گردشگران خارجی ناشناخته است، گفت: مسائل اجتماعی، فرهنگی، طبیعی، جغرافیایی، مذهبی، غذا، ماجراجویانه بسیاری در ایران هست که ما خودمان از آن غافلیم و چون ناأگاهیم نمی‌توانیم آنها را برای گردشگر خارجی هم تبلیغ کنیم.

او با اشاره به پتانسیل بالای ایران برای برگزاری جشن اقوام، غذا یا جشن‌های مذهبی گوناگون توضیح داد: ما حتی برای گردشگران داخلی نیز فرضاً جشن برداشت انار، گندم، سیب ، طالبی، چای و.... را برگزار نمی‌کنیم. ما هنوز نتوانسته‌ایم جشنواره غذاهای ملی را در تقویم ملی این مملکت بگنجانیم و برای آن یک روز خاص در نظر بگیریم. همانطور که با داشتن تنوع اقوام، لباس‌ها، گویش‌ها، رقص ها، عروسی‌ها ،عزاداری‌ها ، قصه‌ها و... هنوز یک روز بخصوص را برای برگزاری جشن اقوام نداریم. همانطور که کشورهای اسلامی دیگر در ایام ماه مبارک رمضان بیشترین گردشگر را جذب می‌کنند اما ما برای ماه رمضان یا محرم برنامه خاصی جهت جذب گردشگر نداریم.

این استاد دانشگاه با اشاره به این که گردشگری ترانزیت یکی دیگر از انواع گردشگری است که ایران از آن غافل شده است، افزود: بسیاری از گردشگران برای سفر به کشورهای دیگر از آسمان ایران عبور می‌کنند. در صورتی که ترکیه و دبی درآمد بسیاری از این طریق کسب می‌کنند.همچنین فستیوال‌های فرهنگی،علمی،پژوهشی، تاریخی، هنری ، موسیقی بین‌المللی در برخی از همین کشورهای همسایه برگزار می‌شود که ما از تمام این‌ها محرومیم چرا که زیرساخت‌های لازم را فراهم نمی‌کنیم.

وی افزود: فرض کنید یک فرودگاهی داشته باشیم که سالانه صد میلیون گردشگر را جابه جا کند و هاب ترانزیت منطقه با شد یعنی همان چیزی که الان دبی دارد. فرودگاه سومش با ۱۲۰ میلیون نفر جابه‌جایی در سال ساخته شده است. اگر ما چنین امکانی داشتیم تمام مسافران شرق به غرب و بالعکس مجبور بودند در ایران ساعاتی یا چند روزی را اتراق کنند. این حجم بسیار بزرگ گردشگر می‌تواند گردش مالی عجیبی داشته باشد.

او در پاسخ به این پرسش که ایران در حال حاضر تحریم است و چنین امکانی وجود ندارد، اظهار کرد: اگر به دنبال درآمد جایگزین نفت هستیم گردشگری را باید تقویت کنیم و برای این کار زیرساخت‌ها را باید مهیا کرد که یکی از آنها همین مسأله تحریم و همچنین تصویر سازی منفی از ایران است. بنابراین نقش سیاست خارجی در این بین چشمگیر است. تا مسائل سیاسی و اجتماعی خود را حل نکنیم به اهداف مورد نظر در گردشگری و تبدیل آن به صنعت آن هم از نوع درآمدزا نمی‌رسیم.

امامی گفت: اگر این اتفاقات نیفتد هیچ کاری نمی‌توان کرد همانطور که تاکنون اتفاقی نیافتاده است. این دیگر برهمه آشکار است که سازمان گردشگری نقشی در آمدن یا نیامدن گردشگر و کم و زیاد شدن آن ندارد. بخش اعظم کار به سیاست خارجی بازمی‌گردد ، بخش اجرایی نیز که توسط بخش خصوصی گردانده می‌شود. به طور کلی گردشگری یک موضوع فرابخشی است. مشکلات در یکی از ارگان‌ها حل نشود فرضاً جاده یا غذای خوبی نداشته باشیم یا محیط زیست آلوده داشته باشیم و... قطعاً گردشگری خوب و فعالی هم نخواهیم داشت.

او ادامه داد: گردشگر آب ، راه جاده، جای خواب، خورد و خوراک، تصویرسازی مناسب، احترام، خودرو ، راهنمای مسلط به زبان، راننده آشنا به مسیر، بیمه ، هتل سرویس بهداشتی و... می‌خواهد. اگر سیاست خارجی درست نباشد خوب طبیعتاً هیچ کدام از اینها محقق نمی‌شود. گردشگر یک تصویر مناسب و جذاب از یک کشور می‌خواهد و تحریم جلوی این تصویر را می‌گیرد. بنابراین ورود گردشگر خارجی و ماندگار ی آن کاملاً به سیاست خارجی ربط دارد.