نگاهی به وضعیت گردشگری کشور با توجه به نوسانات قیمت ها؛
آیا گردشگری صنعت است ؟!
6 آذر 1391 ساعت 13:03
با حذف قریب‌الوقوع ارز مسافرتی و افزایش ۷۰ درصدی بهای بلیط پروازهای داخلی و افزایش بیش از ۱۰۰ درصد بلیط پروازهای خارجی عدم تقاضای سفر به جهت افزایش نرخ بسته‌های سفر نادیده گرفته شده است .
با توجه به این واقعیت که کشورهای در حال توسعه ناچارند برای سرعت بخشیدن به فرآیند توسعه یافتگی، با استفاده از سیاست‌گذاری‌ها و برنامه‌های گوناگون، ظرفیت‌ها و منابع لازم را در سطوح ملی و بین‌المللی بسیج کرده و در یک راستا قرار دهند، فراهم آوردن برخی زیرساخت‌ها برایشان الزامی است؛ اعتلای صنعت و کارآفرینی، صیانت از نهادهای صنعتی و تشویق سرمایه‌گذاران در راس برنامه‌های دولت‌ها است. حال با ذکر این موارد باید نگریست که در کشورمان تا چه حد انتفاع اقتصادی بنگاه‌های گردشگری مد نظر مسئولان گردشگری کشور است؟ آیا فارغ از درآمد اقتصادی (کسر و مازاد درآمد گردشگری که مابه‌التفاوت میزان ارز خروجی سفرهای برون مرزی و ارز ورودی توسط گردشگران برون مرزی است) حرفه گردشگری یا به اصطلاح صنعت گردشگری توجیه درآمدزایی فعالان بی‌شمار این شاخه کاری را داشته و آیا مد نظر و توجه دولت بوده است؟ آیا تولید انبوه خدمات گردشگری در کشور از رویا به حقیقت تبدیل شده است؟ آیا امتیازات این فعالان گردشگری بالواقع به آنها اختصاص داده می‌شود؟
اگر به اختصار کمی در ارتباط با نقش متولیان این صنعت تامل و بررسی نمائیم مشهود می‌گردد که حتی بنگاه‌های خصوصی در خیلی موارد نادیده گرفته شده‌اند که این چشم‌پوشیها اثرات سوئی را در بر دارد. در خیلی از موارد امتیازات در نظر گرفته شده و حمایت‌های دولتی نیز هماهنگی‌های لازمه بین سازمانهای دولتی را در برنمی‌گیرد. به طور مثال طبق بند ۳ ماده ۱۳۲ قانون‌های مالیاتی کشور، همه‌ی تاسیسات گردشگری می‌بایست از ۵۰ درصد معافیت مالیاتی بهره‌مند باشند که خیلی از ممیزان مالیاتی در ارتباط با این مصوبه که سالیان سال از تصویب آن می‌گذرد توجیه نباشند و بصورت سلیقه‌ای برخورد می‌نمایند.
در این بخش در ارتباط با مالیات بر ارزش افزوده نیز طی فراخوان رسمی سازمانهای ذیربط دفاتر مسافرت هوایی و گردشگری می‌بایست در مرحله چهارم نسبت به ثبت نام و انجام تکالیف این موضوع عمل می‌کردند که باز خیلی از این دفاتر محکوم به پرداخت جرایم مربوطه به عدم ثبت‌نام در فراخوان دوره‌های اول، دوم و سوم شده‌اند. در ارتباط با حذف قریب‌الوقوع ارز مسافرتی و افزایش ۷۰ درصدی بهای بلیط پروازهای داخلی و افزایش بیش از ۱۰۰ درصد بلیط پروازهای خارجی عدم تقاضای سفر به جهت افزایش نرخ بسته‌های سفر نادیده گرفته شده است و بسیار تاسف‌بار است که حتی شرکت‌های هواپیمایی با مالکیت‌های غیر ایرانی زمانی که کمیسیون فروش بلیط‌های خود را از ۹درصد به رقم کمتری (حتی تا ۴درصد )کاهش می‌دهند سازمان متولی (سازمان هواپیمایی کشوری ) سکوت را بر وارد شدن به این مهم ترجیح می‌دهند. نکته منفی و مخاطره برانگیز این است که باز هم مالیاتهای تکلیفی توسط ماموران مالیاتی بر اساس ۹ درصد سود گذشته محاسبه و این کاهش درآمدها اعمال نمی‌شود.
این موارد نمونه‌ای اندک از هزاران مشکلی است که تمامی متولیان و دست‌اندرکاران صنعت گردشگری کشور اعم از دفاتر خدمات مسافرت هوایی و گردشگری، هتلها ،واحدهای پذیرایی، شرکت های حمل و نقل و حتی فروشندگان صنایع دستی با آن مواجه‌اند! براستی در تعریف زیر ساخت چه چیزهایی را مد نظر قرار داده‌ایم؟ برای جذب X تعداد گردشگر تا پایان سال در کشور چه تدابیری اندیشیده‌ایم؟ وقتی در تعاریف صنعت به کارکرد حرفه‌ای و مترقی که درآمدزایی را در پیش رو داشته باشد می‌رسیم تاچه حد درآمد فعالان حوزه صنعت گردشگری را مد نظر قرار داده‌ایم؟
آری برنامه‌های پیشنهادی همه شایان تقدیر است و همگان در صورت تحقق این آرمان‌ها به پیامدهای مثبت آن واقف می‌باشند اما واقعیت این است که صنعت خدمات گردشگری متشکل از زنجیره‌ای وسیع است که ضعف و سستی در هریک از دانه‌های این زنجیر در این همبستگی گسست ایجاد می‌نماید.
کشور عزیزمان ایران با دارا بودن بی‌شمار جاذبه‌ها و ویژگی‌های منحصر به فرد طبیعی، فرهنگی، گردشگری می‌تواند با عنایت به فرهنگ ذاتی میهمان‌نوازی مردمان ایران زمین با یک برنامه‌ریزی منسجم و اجرای اصولی آن و مهیا نمودن بسترهای مناسب بعنوان یکی از قطبهای اصلی این صنعت در سطح دنیا تبدیل شود. امید است با در نظر گرفتن نقش هریک از بخش‌های خدمات گردشگری بتوانیم با حفظ اتحاد منسجم در این ارکان آمال خود را تحقق بخشیم.
امیر پویان رفیعی شاد مدرس دانشگاه ، عضو هیات مدیره انجمن صنفی دفاتر سفر و گردشگری استان تهران
کد خبر: 50039
آدرس مطلب: http://www.honarnews.com/vdcgyz9n.ak9zw4prra.html